헬라어 문장 내 검색 Language

ἄλλοθι δὲ Πλαγκταὶ μεγάλῳ ὑπὸ κύματι πέτραι ῥόχθεον, ᾗχι πάροιθεν ἀπέπτυεν αἰθομένη φλὸξ ἄκρων ἐκ σκοπέλων, πυριθαλπέοσ ὑψόθι πέτρησ, καπνῷ δ’ ἀχλυόεισ αἰθὴρ πέλεν, οὐδέ κεν αὐγὰσ ἔδρακεσ ἠελίοιο.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 15:21)
καὶ ψευσάμενοσ εἶναι φίλοσ, παραγενομένου τοὺσ παῖδασ, οὓσ εἶχεν ἐκ νηίδοσ νύμφησ, Ἀγλαὸν καὶ Καλλιλέοντα καὶ Ὀρχομενόν, ἐπὶ τὸν Διὸσ βωμὸν καθεσθέντασ ἱκέτασ ἔσφαξε, καὶ μελίσασ καὶ καθεψήσασ παρατίθησι Θυέστῃ χωρὶσ τῶν ἄκρων, ἐμφορηθέντι δὲ δείκνυσι τὰ ἄκρα καὶ τῆσ χώρασ αὐτὸν ἐκβάλλει.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 2 13:2)
Αἰτωλοὶ δὲ χιλίουσ μὲν ἑκατέρῳ τῶνδε τῶν ἄκρων ἐπέστησαν, τοῖσ δὲ λοιποῖσ ἐστρατοπέδευον ἐφ’ ἑαυτῶν περὶ πόλιν Ἡράκλειαν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 4 2:3)
καὶ δύο τῶν χιλιάρχων, Μᾶρκον Κάτωνα καὶ Λεύκιον Οὐαλέριον, ἐκέλευσε νυκτόσ, ἐπιλεξαμένουσ ἑκάτερον ὁπόσουσ ἐθέλοι, τὰ ὄρη περιελθεῖν καὶ τοὺσ Αἰτωλοὺσ ἀπὸ τῶν ἄκρων, ὅπῃ δύναιντο, βιάσασθαι.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 4 2:5)
Καὶ ἔμπυοσ δὲ ἐξ ἀποστάσιοσ γίγνεται· κύστιοσ σημήϊα, τάπερ ἐπ’ ἄλλοισι · ἐπὶ φλεγμασίῃ γὰρ , καὶ ἐπὶ πυρετοῖσι, καὶ Ῥίγεσι, ἡ ἀπόστασισ· κίνδυνοι οἱ ὠυτοί· πῦον δὲ ἀλλ’ εἰ παχὺ, λευκὸν, οὐ κάκοδμον ἐκδιδοῖ, εὐηθέα τὰ ἀπὸ τῶνδε ἕλκεα· ἢν δὲ ἐπινέμηται, τρυγώδεα, μυξοποιὰ, κάκοδμα οὐρέουσι· τῶν τοιῶνδε οὐ βραδύνει θάνατοσ · δακνώδε α μὲν τὰ οὖρα· ὀδυνηρὰ δὲ ἡ πρόεσισ αὐτῶν, διαί̈σσει δὲ ἡ ὀδύνη μέσφι ἄκρων τοῦ καυλοῦ· βλάπτει δὲ αὐτέουσ πάντα καὶ τἀναντία· καὶ πλησμονὴ καὶ κένωσισ, καὶ ἀργίη καὶ κίνησισ, καὶ λουτρὰ καὶ ἀλουσίη, καὶ τροφὴ καὶ ἀτροφίη, καὶ γλυκέα καὶ ὀξέα, ἄλλων ἄλλα μὲν ὠφελεύντων , ἄλλα δὲ βλαπτόντων, εἰσ ἓν ξυμβῆναι μὴ δυναμένων.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.125)
ἀρήγει καὶ ὄσφρησισ δριμέων, χρίσιεσ, ἄκρων δεσμόσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ια’. Θεραπεία Σατυριάσεωσ.29)
ἠδὲ ἀνακαλέσασθαι τῶν ἄκρων τὴν θέρμην γλευκίνῳ ἢ σικυωνίῳ λίπαϊ ξὺν πεπέρεϊ, καὶ τῷ καστορίῳ, καὶ νίτρῳ, καὶ κάχρυ, κηροῦ σμικρὸν ἐντήκοντα, ὡσ ποθίζῃ τὸ χρῖσμα· καὶ διὰ τῆσ λιμνήστιδοσ, ἠδ’ εὐφορβίου, καὶ δάφνησ τοῦ καρποῦ ἀλείμματι , ἐπανάκλη σι ν θέρμησ ποιέεσθα ι.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ια’. Θεραπεία Σατυριάσεωσ.177)
ἀνάτριψισ ἄκρων καὶ προσώπου· ὄσφρησισ ὄξεοσ, γλήχωνοσ, ἡδυόσμου, καὶ τάδε ξὺν ὄξεϊ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιδ’. Θεραπεία Σπληνόσ.82)
δίνησισ δὲ σκοτώματοσ καὶ τῆσ ἐπιληψίησ πρόκλησισ· ἀπὸ δὲ τῆσ αἰώρησ, περίπατοσ ἠρεμαῖοσ· ἔπειτα ἡ ἡσυχίη, ἐσ ἀποκατάστασιν τοῦ ἐν τῇ αἰώρῃ ταράχου · γυμνάσια δὲ ἐπὶ τούτοισι πρὸσ χεῖρασ, τριβέντων τῶν ἄκρων ἀφ’ ἡμιτυμβίου λινοῖσι ὠμοῖσι· ἄλειμμα μὴ κάρτα λιπαρόν· τρῖψισ ἐν μελλήσει μὲν οὖσα, σκληροτέρη δ’ ἐσ πύκνωσιν · οἰδαλέοι γὰρ καὶ παχέεσ οἱ πλεῖστοι.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιδ’. Θεραπεία Σπληνόσ.138)
ταῦτα εἰδότεσ ἄνθρωποι καὶ μεγάλην ὑπὲρ μεγάλων ὀφείλοντεσ χάριν, ὡσ χρόνῳ ὕστερον ἀθροίζοντεσ ἀλλήλουσ πόλεισ ᾤκιζον, τὰσ ἀκροπόλεισ ἐξεῖλον Διὶ, πρόσ τε τὸ τοῦ παντὸσ παράδειγμα βλέποντεσ, ὅτι ἦν αὐτὸσ τῶν ἄκρων τοῦ παντὸσ οἰκήτωρ, καὶ ἅμα τῶν ἐπικαιροτάτων ἑκόντεσ ἐξιστάμενοι, ὡσ μόνῳ τυράννων ἄρχειν εἰδότι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, εἰσ Δία 5:7)
τέταρτοι γάρ εἰσιν ἐκ Διὸσ διὰ πάντων ἄκρων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀσκληπιάδαι 2:4)
οὐ μόνον δὲ ὑπὲρ τῆσ πόλεωσ θεοὶ πρὸσ ἀλλήλουσ ἤρισαν, ἀλλὰ καὶ ὧν ἤρισαν πρὸσ ἀλλήλουσ ἐν τῇδε τῇ πόλει τὰσ κρίσεισ ἐποιήσαντο, πανταχόθεν πάντασ ἀνθρώπουσ ἐπιστρέφοντεσ πρὸσ τὴν πόλιν καὶ πάντων ἀρχὰσ καὶ δείγματα βουλόμενοι καταθέσθαι παρ’ αὐτῇ, καθάπερ οἱ τοὺσ παῖδασ προδιδάσκοντεσ, ἵν’ ὥσπερ πανταχοῦ τῶν ἄκρων προδιδαξάντων καλῶσ ἔχει τοῖσ ζηλοῦσιν, οὕτω κἀκεῖνοι τέλειοι τὴν γιγνομένην ἀρετὴν ἀποβαῖεν, οἷσ χρῆν ἑπόμενοι, καὶ μὴ μόνον τῶν πυρῶν καὶ κριθῶν εἰή τὰ σπέρματα αὐτοῖσ, ἀλλὰ καὶ δικαιοσύνησ καὶ τῆσ ἄλλησ ἁπάσησ διαίτησ τε καὶ πολιτείασ ἐκ θεῶν αὐτοῖσ εἰή τὰ σπέρματα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 17:7)
τῶν δ’ ὥσπερ τὰ εὐκταῖα ἀναθήματα χεῖρεσ ἐπ’ ἄκρων τοίχων, τῶν δὲ πόδεσ, τῶν δ’ ἄλλο τι λείψανον ἑωρᾶτο·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδιακός 6:5)
καίτοι τῶν ἄκρων ῥητορικὴν καὶ λόγουσ εὑρεῖν καὶ κρῖναι ὁ Νέστωρ αὐτῷ πεποίηται καὶ ἐν Ἰλιάδι καὶ ἐν Ὀδυσσείᾳ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 24:2)
καὶ τοῦ μὲν χυτρέωσ οὐ κατηγορεῖσ ὅτι μὴ πάντασ ἐφεξῆσ πλάττειν ἐδίδαξε, τῶν δ’ ἄκρων ἐν τοῖσ Ἕλλησι κατηγορεῖσ ὅτι μὴ πάντασ ἑαυτοῖσ προσομοίουσ ἐποίησαν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 112:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION