헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

τελευτῶντεσ δὲ εἰσ τοῦτο τὴν πόλιν προήγαγον, ὥστε ἀγαπητῶσ τὴν εἰρήνην ποιήσασθαι, ἀποστάντασ πάντων καὶ τὰ τείχη καθελόντασ, καὶ παραδεξαμένουσ φρουρὰν καὶ Λακεδαιμόνιον ἁρμοστήν, καὶ τῆσ δημοκρατίασ τοῖσ τριάκοντα ἀφεμένουσ, οἳ χιλίουσ καὶ πεντακοσίουσ τῶν πολιτῶν ἀκρίτουσ ἀπέκτειναν.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 771)
ἔνιοι δὲ καὶ αὐτοὶ τῶν τριάκοντα ἐγένοντο, οἳ πλείουσ ἢ χιλίουσ καὶ πεντακοσίουσ τῶν πολιτῶν ἀκρίτουσ ἀπέκτειναν, πρὶν καὶ τὰσ αἰτίασ ἀκοῦσαι ἐφ’ αἷσ ἔμελλον ἀποθνῄσκειν, καὶ οὐδ’ ἐπὶ τὰσ ἐκφορὰσ τῶν τελευτησάντων εἰών τοὺσ προσήκοντασ παραγενέσθαι.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 2351)
Ἐπὶ δὲ τούτοισ, ἐσ ὑπόκρισιν ἀρχῆσ ἐννόμου μετὰ τοσούσδε φόνουσ ἀκρίτουσ, ὑπεβλήθησαν κατήγοροι τῷ τε ἱερεῖ τοῦ Διὸσ Μερόλᾳ, κατ’ ὀργὴν ἄρα τῆσ ἀρχῆσ, ἣν Κίνναν οὐδὲν ἀδικῶν διεδέδεκτο, καὶ Λουτατίῳ Κάτλῳ, τῷ Μαρίου περὶ τὰ Κιμβρικὰ συνάρχῳ, περισωθέντι μὲν ἐκ Μαρίου πάλαι, ἀχαρίστῳ δ’ ἐσ αὐτὸν καὶ πικροτάτῳ περὶ τὴν ἐξέλασιν γενομένῳ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 8 11:1)
φιλίαν τε Ῥωμαίοισ προφέροντεσ οὐκ ἐλεεῖτε ἀκρίτουσ ἐπὶ θανάτῳ καὶ δημεύσει προγραφομένουσ, ἀλλ’ ὑποκρίνεσθε πεύσεσθαι τῆσ βουλῆσ τῆσ ταῦτα πασχούσησ καὶ οὐδὲ ἀμύνειν ἑαυτῇ πω δυναμένησ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 9 5:7)
ὃ δὲ οἴκτιστον ἁπάντων ἐγένετο, οὐδ’ αὐτοῖσ ἐδυνήθητε ἐπικουρῆσαι τοῖσ δημάρχοισ ὑμῶν ὑβριζομένοισ, ἥν τινα ἀΐδιον ὑμῶν αὐτῶν ἀρχὴν ἐστήσασθε εἶναι καὶ ἱερὰν καὶ ἄσυλον ἀπεφήνατε, ἀλλὰ καὶ τοὺσ ἀσύλουσ εἴδετε τὴν ἀρχὴν τὴν ἄσυλον καὶ τὴν ἐσθῆτα τὴν ἱερὰν ἐσ ὕβριν ἀφαιρουμένουσ ἀκρίτουσ, ἀπὸ μόνου προστάγματοσ, ὅτι ἔδοξαν ὑπὲρ ὑμῶν χαλεπῆναι τοῖσ καὶ βασιλέα αὐτὸν ἐθέλουσι προσαγορεῦσαι.
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 12 5:3)
ἀνελάμβανεν δὲ καὶ τὰσ οὐσίασ πολλῶν καὶ τοσαῦτα χρήματα συνήθροισεν ὡσ καὶ φρέατα πληρῶσαι πλείονα, ἐξαπέστειλεν δὲ καὶ ἐπὶ τὴν χώραν ὥσπερ ὁδοιδόκουσ τῶν ἀποχωρούντων, οἵτινεσ αὐτοὺσ ἀνῆγον ὡσ αὐτὸν καὶ ἀκρίτουσ ἀπώλλυεν προβασανίσασ καὶ στρεβλώσασ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 52 2:2)
τὸ μέλλον δ’ ἀκρίτουσ τίκτει τελευτάσ, πᾷ τύχα βρίσει.
(바킬리데스, Οδεσ ̔Γρεεκ̓, epinicians, ode 10 Ἀγλαῷ Ἀθηναίῳ Δρομεῖ Ἰσθμια 5:5)
ἐγίνωσκον ἀκριβῶσ τὸν μὲν τῶν πολιτευομένων βίον εὐκίνητον ὄντα, τὸ δὲ μέλλον ἀόρατον, ποικίλασ δὲ τὰσ τῆσ τύχησ μεταβολάσ, ἀκρίτουσ δὲ τοὺσ τὴν Ἑλλάδα κατέχοντασ καιρούσ·
(데마데스, On the Twelve Years, Ὑπὲρ τῆσ δωδεκαετίας 34:1)
εἰ δή τισ ἐρωτήσειεν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, ἐπὶ τίνι ἂν μάλιστ’ ἀγανακτήσαιτ’ εἴ τισ ἀναγκάζοι, οἶμαι ἄν, εἰ ἦσαν κατὰ τὸν νυνὶ χρόνον οἱ Πεισιστρατίδαι καί τισ ἐβιάζετο κατάγειν αὐτοὺσ δευρί, ἁρπάσαντασ ἂν ὑμᾶσ τὰ ὅπλα πάντα κίνδυνον ὑπομεῖναι ἀντὶ τοῦ παραδέξασθαι, ἢ πεισθέντασ γε δουλεύειν ἀντὶ τῶν ἀργυρωνήτων, καὶ τοσούτῳ μᾶλλον, ὅσῳ τὸν μὲν οἰκέτην οὐδεὶσ ἂν ἑκὼν ἀποκτείνειε, τοὺσ δὲ τυραννουμένουσ ἀκρίτουσ ἔστιν ὁρᾶν ἀπολλυμένουσ ἅμα καὶ ὑβριζομένουσ εἰσ παῖδασ καὶ γυναῖκασ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῶν πρὸσ Ἀλέξανδρον Συνθηκῶν 5:1)
οὐ γὰρ ὅμοιόν ἐστιν, Ἀριστογεῖτον, οὐδὲ πολλοῦ δεῖ, γράψαντά σε τῶν πολιτῶν τρεῖσ ἀκρίτουσ ἀποκτεῖναι γραφὴν ἁλῶναι παρανόμων καὶ δέον σε τεθνάναι ἐπὶ ταύτῃ τιμήματοσ τυχεῖν, καὶ φίλον ἐγγυησάμενον μὴ δύνασθαι ζημίαν ἀπροσδόκητον ἐνεγκεῖν·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστογείτονοσ Α 106:1)
καὶ γὰρ ἂν εἰή δεινόν, εἰ αὐτοὶ μὲν πρὸσ τοὺσ ἐπὶ τῆσ ὀλιγαρχίασ πολλοὺσ τῶν πολιτῶν ἀκρίτουσ ἀποκτείναντασ διαλλαγέντεσ ἐμμένετε ταῖσ ὁμολογίαισ, ὥσπερ χρὴ τοὺσ καλοὺσ κἀγαθοὺσ ἄνδρασ, τούτῳ δὲ πρὸσ τὸν πατέρα ζῶντα καὶ διαλυθέντι καὶ πολλὰ παρὰ τὸ δίκαιον πλεονεκτήσαντι νῦν μνησικακεῖν ἐπιτρέψετε καὶ κακῶσ λέγειν ἐκεῖνον.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Βοιωτὸν περὶ Προικὸσ Μητρῴασ. 56:1)
διόπερ τοὺσ κατηγορήσαντασ δι’ ὀργῆσ εἶχε καὶ τέλοσ ἀκρίτουσ ἀπέκτεινεν.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiv, chapter 36 13:3)
πότερον ὅτι πολλοὺσ ἴσασιν ἐπὶ τῆσ ἐμῆσ ἀρχῆσ ἀκρίτουσ ἀπολωλότασ ἢ τῆσ πατρίδοσ στερομένουσ ἢ τὰσ οὐσίασ ἀπολωλεκότασ ἢ ἄλλῃ τινὶ συμφορᾷ κεχρημένουσ ἀδίκωσ;
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 36 2:2)
ὅν, εἰ μὴ βασιλεύσ ἐστιν ἀλλ’ ἔτι ἰδιώτησ, δεῖν ἐπὶ δίκην ἥκειν ἀποδώσοντα λόγον αὐτῷ τε καὶ τοῖσ πατρίοισ νόμοισ, οἳ κτείνειν ἀκρίτουσ οὐκ ἐφιᾶσιν.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον α. 297:3)
μὴ πιστεύοντεσ δὲ τοῖσ συγγενέσι τὴν τῆσ μητροπόλεωσ φυλακὴν τοὺσ αὐτοὺσ δικαστὰσ ποιοῦνται τῶν διαφόρων, καὶ κατηγοροῦντέσ τινων ὡσ ἀποκτείνειαν ἀκρίτουσ, αὐτοὶ καταδικάζοιεν ὅλου τοῦ ἔθνουσ ἀτιμίαν·
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον δ. 311:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION