헬라어 문장 내 검색 Language

ἐπορεύετο δὲ λυσόμενοσ τοὺσ αἰχμαλώτουσ, ὡσ ἔφη, καὶ πρὸσ ὑμᾶσ ἀρτίωσ εἴρηκεν, εἰδὼσ μὲν Φίλιππον ἐν τῷ πολέμῳ οὐδένα πώποτε Ἀθηναίων λύτρα πραξάμενον, ἀκούων δὲ τῶν ἐκείνου φίλων ἁπάντων, ὅτι καὶ τοὺσ λοιπούσ, ἐὰν εἰρήνη γένηται, ἀφήσει, πολλῶν δ’ ἠτυχηκότων τάλαντον φέρων, ἑνὸσ ἀνδρόσ, οὐδὲ τούτου λίαν εὐπόρου, ἱκανὰ λύτρα.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1001)
ἅμα δὲ ἐμέμνητο τῆσ τῶν Θωκέων, συμμαχίασ, ἣν ὁ Κρωβύλοσ ἐκεῖνοσ ἔγραψε, καὶ ἄλλα πολλὰ καὶ δυσχερῆ κατὰ τῆσ πόλεωσ διεξῄει, ἃ ἐγὼ οὔτε τότ’ ἐκαρτέρουν ἁκούων, οὔτε νῦν ἡδέωσ μέμνημαι αὐτῶν.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 1181)
οὗτοσ, ὡσ ἐγὼ ἀκούων, ἠγνοημένοσ ὅστισ ποτ’ ἐστὶ καὶ πῶσ βεβιωκώσ, τὸν Ἀλέξανδρον ὑποτρέχει καὶ πλησιάζει ἐκείνῳ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 1623)
ὅπου γὰρ τοὺσ ὄντωσ ἄνδρασ ἀγαθούσ, οἷσ πολλὰ καὶ καλὰ σύνισμεν ἔργα, τοὺσ καθ’ ἑαυτῶν ἐπαίνουσ ἐὰν λέγωσιν, οὐ φέρομεν, ὅταν ἄνθρωποσ αἰσχύνη τῆσ πόλεωσ γεγονὼσ ἑαυτὸν ἐγκωμιάζῃ, τίσ ἂν τὰ τοιαῦτα καρτερήσειεν ἀκούων;
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 241 1:3)
νῦν δ’ εἰ προτέρων αἷμ’ ἀποτείσῃ καὶ τοῖσι θανοῦσι θανὼν ἄλλων ποινὰσ θανάτων ἐπικράνῃ, τίσ ἂν <ἐξ>εύξαιτο βροτῶν ἀσινεῖ δαίμονι φῦναι τάδ’ ἀκούων;
(아이스킬로스, 아가멤논, episode, anapests5)
τοιαῦτ’ ἀκούων ἐν φρεσὶν γράφου < >.
(아이스킬로스, Libation Bearers, choral, antistrophe 74)
τοιαῦτ’ ἀκούων χερσὶν Ἀργεῖοσ λεὼσ ἔκραν’ ἄνευ κλητῆροσ ὡσ εἶναι τάδε.
(아이스킬로스, 탄원하는 여인들, episode11)
ὣσ ἄρ’ ἔφη καὶ πυκνὸν ἀπὸ βλεφάρων ἀμαρύσσων ὀφρῦσ ῥιπτάζεσκεν ὁρώμενοσ ἔνθα καὶ ἔνθα, μάκρ’ ἀποσυρίζων, ἅλιον τὸν μῦθον ἀκούων.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἑρμῆν 28:1)
Αὐγείασ δὲ τὸν ἀφ’ Ἡρακλέουσ πόλεμον ἀκούων κατέστησεν Ἠλείων στρατηγοὺσ Εὔρυτον καὶ Κτέατον συμφυεῖσ, οἳ δυνάμει τοὺσ τότε ἀνθρώπουσ ὑπερέβαλλον, παῖδεσ δὲ ἦσαν Μολιόνησ καὶ Ἄκτοροσ, ἐλέγοντο δὲ Ποσειδῶνοσ·
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 7 2:2)
Ζακανθαῖοι δέ, ἐπειδὴ τὰ Ῥωμαίων ἀπέγνωσαν καὶ ὁ λιμὸσ σφᾶσ ἐπίεζε καὶ Ἀννίβασ περιεκάθητο συνεχῶσ εὑ̓δαίμονα γὰρ καὶ πολύχρυσον ἀκούων εἶναι τὴν πόλιν οὐκ ἀνίει τῆσ πολιορκίασ̓, τὸν μὲν χρυσὸν καὶ ἄργυρον, ὅσοσ ἦν δημόσιόσ τε καὶ ἰδιωτικόσ, ἀπὸ κηρύγματοσ ἐσ τὴν ἀγορὰν συνήνεγκαν, καὶ μολύβδῳ καὶ χαλκῷ συνεχώνευσαν ὡσ ἀχρεῖον Ἀννίβᾳ γενέσθαι, αὐτοὶ δὲ ἐν χερσὶν ἑλόμενοί τι παθεῖν μᾶλλον ἢ ὑπὸ τοῦ λιμοῦ, ἐξέδραμον ἔτι νυκτὸσ ἐπὶ τὰ φρούρια τὰ τῶν Λιβύων, ἀναπαυομένων ἔτι καὶ οὐδέν τοιοῦτον ὑπονοούντων·
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 2 7:1)
πρότερον μὲν οὖν ἠγάμην ἀκούων τὸ τῆσ σοφίασ πρυτανεῖον καὶ τὴν τῆσ Ἑλλάδοσ ἑστίαν καὶ τὸ ἔρεισμα καὶ ὅσα τοιαῦτα εἰσ τὴν πόλιν ᾔδετο, νῦν δέ μοι δοκεῖ πάντα ταῦτα εἴσω πίπτειν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 106:15)
οὐδεὶσ γὰρ ἂν ἔξω περὶ αὐτῆσ ἀκούων ἐφίκοιτο ὥστε ἅπαν συλλαβεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Σμυρναϊκὸσ πολιτικός 6:7)
ταῦτα φθεγγόμενοσ καὶ τούτων ἀκούων ἀφυπνιζόμην, ὥστε διεσκόπουν εἴτ’ ὄναρ εἰή εἴθ’ ὕπαρ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι ε# 7:11)
ἐγὼ δὲ ἐξ ὧν μεθ’ ὑμῶν ἀκούων εὑρίσκω, τοὐναντίον ἡγοῦμαι βέλτιον ἂν ἡμῖν ἔχειν, ἐξ ἀρχῆσ εἰ ταῦτ’ ἀπεψήφισθε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ ἐναντίον 2:5)
ἀλλ’ ὅπωσ μὴ μεταβάλῃ ποθ’ ἡμῖν τὰσ ἐπωνυμίασ, μηδὲ τὸ τοῦ Πέρσου πάθωμεν, ὃσ ἀκούων Μαρδονίου περὶ τῆσ Εὐρώπησ ὅτι πολλὴ καὶ ἀγαθὴ καὶ οὐδὲν φαυλοτέρα τῆσ Ἀσίασ κεκτῆσθαι, ἀγαπητὸν κέρδοσ εὑρ͂ε τὴν σωτηρίαν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ ἐναντίον 10:11)

SEARCH

MENU NAVIGATION