헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

καίτοι πῶσ οὐκ ἄτοπον τῶν μὲν ἐν τοῖσ σώμασιν ἀρρωστημάτων, ἃ μέρει τινὶ λυμαίνεται, τοσαύτην πρόνοιαν ἔχειν ὥστε τάχιστα παύεσθαι, τῶν δὲ ἀπολλύντων δημοσίᾳ τὰσ πόλεισ μὴ τὴν ταχίστην ἀπαλλαγὴν ζητεῖν, ἀλλ’ ὅπωσ ὅτι πλεῖστα γενήσεται, καὶ τῶν μὲν ἀκουσίων ἀποτροπὰσ αἰτεῖν τοὺσ θεοὺσ, οἱο͂ν λιμοῦ καὶ λοιμοῦ καὶ τῶν τοιούτων, ἃ δὲ μείζω μὲν τούτων κακοῖ, τῷ δ’ εὖ φρονεῖν ἔστι θεραπεῦσαι, ταῦτα μὴ βούλεσθαι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 5:16)
τῶν δ’ ἀκουσίων καὶ βουλεύσεωσ, κἂν οἰκέτην ἀποκτείνῃ τισ ἢ μέτοικον ἢ ξένον, οἱ ἐπὶ Παλλαδίῳ.
(아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 57 3:3)
ὅτι ἡ ἀρχὴ τῶν συναλλαγμάτων τούτων ἑκούσιοσ, τῶν δ’ ἀκουσίων τὰ μὲν λαθραῖα, οἱο͂ν κλοπὴ μοιχεία φαρμακεία προαγωγεία δουλαπατία δολοφονία ψευδομαρτυρία, τὰ δὲ βίαια, οἱο͂ν αἰκία δεσμὸσ θάνατοσ ἁρπαγὴ πήρωσισ κακηγορία προπηλακισμόσ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 35:1)
τῶν δ’ ἀκουσίων τὰ μέν ἐστι συγγνωμονικὰ τὰ δ’ οὐ συγγνωμονικά.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 117:2)
ἄλλο δὲ εἴ τίσ τι τῶν κοινῶν ἀδικεῖ, ἕτερον ὅσα εἰσ τὴν πολιτείαν φέρει, τέταρτον καὶ ἄρχουσι καὶ ἰδιώταισ ὅσα περὶ ζημιώσεων ἀμφισβητοῦσιν, πέμπτον τὸ περὶ τῶν ἰδίων συναλλαγμάτων καὶ ἐχόντων μέγεθοσ, καὶ παρὰ ταῦτα τό τε φονικὸν καὶ τὸ ξενικόν φονικοῦ μὲν οὖν εἴδη, ἄν τ’ ἐν τοῖσ αὐτοῖσ δικασταῖσ ἄν τ’ ἐν ἄλλοισ, περί τε τῶν ἐκ προνοίασ καὶ περὶ τῶν ἀκουσίων, καὶ ὅσα ὁμολογεῖται μέν, ἀμφισβητεῖται δὲ περὶ τοῦ δικαίου, τέταρτον δὲ ὅσα τοῖσ φεύγουσι φόνου ἐπὶ καθόδῳ ἐπιφέρεται, οἱο͂ν Ἀθήνησι λέγεται καὶ τὸ ἐν Φρεαττοῖ δικαστήριον·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 4 277:1)
περὶ μὲν δὴ τῶν ἀκουσίων ἂν λέγοι.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 61:1)
δεύτερον δ’ ἕτερον δικαστήριον τὸ τῶν ἀκουσίων φόνων φανήσεται συγχέων, τοὐπὶ Παλλαδίῳ, καὶ τοὺσ παρὰ τούτῳ νόμουσ παραβαίνων.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 101:1)
καὶ γὰρ τὸ τῶν ἀκουσίων ἐλάττω τὴν τιμωρίαν ἢ τῶν ἑκουσίων τάξαι δίκαιον, καὶ τὸ παρασχόντ’ ἀσφάλειαν ἀπελθεῖν οὕτω προστάττειν φεύγειν ὀρθῶσ ἐστιν ἔχον, καὶ τὸ τὸν κατιόνθ’ ὁσιοῦν καὶ καθαίρεσθαι νομίμοισ τισί, καὶ τὸ τοὺσ νόμουσ κυρίουσ ἁπάντων εἶναι, καὶ πάντα ταῦτ’ ἔχει καλῶσ.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 103:1)
ᾧ πάντασ πείθεσθαι προσήκει διὰ πολλά, καὶ μάλισθ’ ὅτι πᾶσ ἐστι νόμοσ εὑρ́ημα μὲν καὶ δῶρον θεῶν, δόγμα δ’ ἀνθρώπων φρονίμων, ἐπανόρθωμα δὲ τῶν ἑκουσίων καὶ ἀκουσίων ἁμαρτημάτων, πόλεωσ δὲ συνθήκη κοινή, καθ’ ἣν πᾶσι προσήκει ζῆν τοῖσ ἐν τῇ πόλει.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστογείτονοσ Α 20:2)
καὶ τῶν ἄλλων ἐπὶ τῶν ἀκουσίων τὴν συγγνώμην προβαλλομένων, αὕτη τὴν μετὰ βίασ ὕβριν ἐτιμήσατο θανάτου, ἵνα μηδ’ εἴ τισ ἐπιθυμῇ βλασφημεῖν, τὴν ἐξουσίαν ἔχῃ κατηγορεῖν τῆσ προαιρέσεωσ ὡσ ἑκουσίου γεγενημένησ.
(디오도로스 시켈로스, Library, fragmenta libri x, chapter 21 5:1)
εἰ δὲ ἄκων διαφθείρω, τῶν τοιούτων καὶ ἀκουσίων ἁμαρτημάτων οὐ δεῦρο νόμοσ εἰσάγειν ἐστίν, ἀλλὰ ἰδίᾳ λαβόντα διδάσκειν καὶ νουθετεῖν·
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Ἀπολογία Σωκράτους 92:3)
ἐοίκε μέν πωσ λέγεσθαι τὰ παρὰ σοῦ καὶ μάλα μετρίωσ, ἥδιον δ’ ἂν ἔτι σαφέστερον ἀκούσαιμεν ταῦτα ῥηθέντα, τὸ τῆσ ἀδικίασ τε καὶ βλάβησ διάφορον καὶ τὸ τῶν ἑκουσίων καὶ ἀκουσίων ὡσ ἐν τούτοισ διαπεποίκιλται.
(플라톤, Laws, book 9 61:3)
καὶ δὴ καὶ τῶν ἀκουσίων τε καὶ ἑκουσίων τὸ θυμῷ γιγνόμενον ἔφαμεν εἶναι τοιοῦτον.
(플라톤, Laws, book 9 163:2)
ἐὰν δέ μοι πείθῃ, πρῶτον μὲν οὐ τὴν παροῦσαν ἡδονὴν θεραπεύων συνέσομαί σοι, ἀλλὰ καὶ τὴν μέλλουσαν ὠφελίαν ἔσεσθαι, οὐχ ὑπ’ ἔρωτοσ ἡττώμενοσ ἀλλ’ ἐμαυτοῦ κρατῶν, οὐδὲ διὰ σμικρὰ ἰσχυρὰν ἔχθραν ἀναιρούμενοσ ἀλλὰ διὰ μεγάλα βραδέωσ ὀλίγην ὀργὴν ποιούμενοσ, τῶν μὲν ἀκουσίων συγγνώμην ἔχων, τὰ δὲ ἑκούσια πειρώμενοσ ἀποτρέπειν·
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 41:5)
τυράννου μὲν γὰρ ἔργον ἐστὶ τὸ κακῶσ ποιοῦντα τῷ φόβῳ δεσπόζειν ἀκουσίων, μισούμενον καὶ μισοῦντα τοὺσ ὑποταττομένουσ·
(폴리비오스, Histories, book 5, chapter 11 6:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION