헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

λόγουσ οὖν προσενέγκαντοσ τοῦ νεανίσκου πρὸσ αὐτὴν ἡ Πλαγγὼν ἀκούουσα τῆσ Βακχίδοσ τὸ κάλλοσ καὶ ἀποτρέψαι θέλουσα τὸν νεανίσκον τοῦ πρὸσ αὑτὴν ἔρωτοσ, ὡσ ἀδύνατον ἦν, ᾔτησε τῆσ συνουσίασ μισθὸν τὸν Βακχίδοσ ὁρ́μον διαβόητον ὄντα.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 662)
αἰχμάλωτοσ οὖν γενέσθαι καλῶσ ἂν λέγοιτο καὶ ἀνὴρ καὶ πόλισ, ἥτισ ἂν τῶν κρειττόνων ἐπιτηδευμάτων ἀφεμένη καὶ μήτε ὁρῶσα μηδὲν μήτε ἀκούουσα τῶν φερόντων εἰσ σωτηρίαν, ἀλλ’ αἱρεθεῖσα ὑπὸ μέθησ ἢ ᾠδῆσ γυναικῶν ἢ ἁρμάτων ἄγηται καὶ φέρηται καὶ πᾶσα δι’ ὅλησ θορυβῆται περὶ τοῦτο καὶ ἐκφρονῇ·
(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 120:2)
ἡ δὲ Δηιάνειρα ἀκούουσα οὐ παρέργωσ τοῖσ λόγοισ προσεῖχεν, ἀλλὰ ἐνεθυμεῖτο ὡσ ὀρθῶσ λέγοι ὁ Κένταυροσ, ὥσπερ εἰκὸσ ἦν βουλομένην τὸν ἄνδρα ὑφ̓ ἑαυτῇ ἔχειν.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΝΕΣΣΟΣ Η ΔΗΙΑΝΕΙΡΑ. 8:3)
ἀλλήλων, ἐπὶ πολλὰσ ἀκούουσα ἡμέρασ διελύετο·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 48 4:2)
καὶ ὅσον μὲν ἐπὶ τῇ τούτων ἀφροσύνῃ τε καὶ ἀπειρίᾳ πολλάκισ ἂν ὑμῖν τόδε τὸ σκάφοσ ἀνετράπη, νῦν δ’ ἡ τὰ τούτων σφάλματα ἐπανορθοῦσα καὶ ἐν ὀρθῇ παρέχουσα ὑμῖν τῇ πόλει πλεῖν, ἡ πλεῖστα δεινὰ ὑπ’ αὐτῶν ἀκούουσά ἐστι βουλή.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 32 9:2)
ἥδεται γὰρ ἡ διάνοια παντὸσ ἀνθρώπου χειραγωγουμένη διὰ τῶν λόγων ἐπὶ τὰ ἔργα καὶ μὴ μόνον ἀκούουσα τῶν λεγομένων, ἀλλὰ καὶ τὰ πραττόμενα ὁρῶσα.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 11, chapter 1 4:1)
οἱ δὲ ἔστ’ ἂν μὲν περὶ τοῦ πράγματοσ λέγωσιν, ἀνέχεται ἡ, βουλὴ καθ’ ἡσυχίαν ἀκούουσα·
(루키아노스, Anacharsis, (no name) 19:3)
τέγουσ ᾀδόντων ἀκούουσα τραχείᾳ τῇ φωνῇ ᾠδάσ τινασ ἐρωτικὰσ ἢ καὶ παρανοίγουσα τὰσ θυρίδασ ἐμὲ οἰομένη λανθάνειν ἠσέλγαινε καὶ ἐμοιχεύετο πρὸσ αὐτῶν.
(루키아노스, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 31:5)
ἀκούουσα μόνον, ὦ Λεόντιχε, ναυτιῶ καὶ φρίττω καὶ τὰσ σκιάσ μοι δοκῶ ὁρᾶν καὶ τὰ εἴδωλα τῶν πεφονευμένων καὶ μάλιστα τοῦ ἀθλίου λοχαγοῦ ἐσ δύο τὴν κεφαλὴν διῃρημένου.
(루키아노스, Dialogi meretricii, Λεόντιχοσ, Χηνίδασ και Ὑμνίσ. 4:12)
"ἀπείρηκα γὰρ ἤδη, Μένιππε, πολλὰ καὶ δεινὰ παρὰ τῶν φιλοσόφων ἀκούουσα, οἷσ οὐδὲν ἕτερόν ἐστιν ἔργον ἢ τἀμὰ πολυπραγμονεῖν, τίσ εἰμι καὶ πηλίκη, καὶ δι’ ἥντινα αἰτίαν διχότομοσ ἢ ἀμφίκυρτοσ ηἰηνομαι.
(루키아노스, Icaromenippus, (no name) 20:5)
εἶτα ἠγανακτήσατε λοιδορησαμένου τινόσ, καὶ ταῦτα εἰδότεσ ἐμέ, οἱᾶ πρὸσ τῆσ Κωμῳδίασ ἀκούουσα ἐν Διονυσίοισ ὅμωσ φίλην τε αὐτὴν ἥγημαι καὶ οὔτε ἐδικασάμην οὔτε ᾐτιασάμην προσελθοῦσα, ἐφίημι δὲ παίζειν τὰ εἰκότα καὶ τὰ συνήθη τῇ ἑορτῇ;
(루키아노스, Piscator, (no name) 14:9)
ἐγνώριζον γοῦν ἀκούουσα ἕκαστον τῶν ποιούντων αὐτὰ καὶ ἐφήρμοζον μεταξὺ τοῖσ λεγομένοισ, τοῦτο μὲν εἰσ τόνδε, τοῦτο δὲ ὁ δεῖνα ποιεῖ καὶ ὅλωσ ἔδειξε τοὺσ ἄνδρασ ἐναργῶσ καθάπερ ἐπί τινοσ γραφῆσ τὰ πάντα προσεοικότασ, οὐ τὰ σώματα μόνον ἀλλὰ καὶ τὰσ ψυχὰσ αὐτὰσ εἰσ τὸ ἀκριβέστατον ἀπεικάσασ.
(루키아노스, Piscator, (no name) 38:6)
εἶτα ἐκείνῳ μὲν ἐφεθήσεται βάρβαρον γυναῖκα, καὶ ταῦτα κλαίουσαν, τῇ χρυσῇ Ἀφροδίτῃ εἰκάσαι, ἐγὼ δ’, ἵνα μὴ τὸ κάλλοσ εἴπω, διότι μὴ ἀνέχῃ ἀκούουσα, οὐκ ἂν παραβάλλοιμι θεῶν εἰκόσι γυναῖκα φαιδρὰν καὶ μειδιῶσαν τὰ πολλά, ὅπερ θεοῖσ ὅμοιον ἄνθρωποι ἔχουσιν ;
(루키아노스, Pro imaginibus, (no name) 24:6)
καὶ λόγουσ φιλανθρώπουσ ἀκούουσα καὶ λέγουσα περὶ αὐτοῦ καὶ πλῆθοσ ὁρῶσα γενναίων ἐραστῶν εἰσ τὸ ἐρᾶν προήχθη καὶ διενοεῖτο μηδὲν ποιεῖν ἀγεννέσ, ἀλλὰ γημαμένη φανερῶσ συγκαταζῆν τῷ Βάκχωνι.
(플루타르코스, Amatorius, section 2 9:1)
εἰ γὰρ ἀληθῶσ ἡ θεὸσ χολὴν εἶχε καὶ μισοπόνηροσ ἦν καὶ ἤλγει κακῶσ ἀκούουσα καὶ μὴ κατεγέλα τῆσ ἀνθρωπίνησ ἀμαθίασ καὶ ἀγνοίασ ἀλλ’ ἠγανάκτει, τούτουσ ἔδει κατατοξεῦσαι τοὺσ τοσαύτην ὠμότητα καὶ πικρίαν καταψευδομένουσ αὐτῆσ καὶ τοιαῦτα λέγοντασ καὶ γράφοντασ.
(플루타르코스, De superstitione, section 10 7:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION