헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

λιτᾶν δ’ ἀκούει μὲν οὔτισ θεῶν·
(아이스킬로스, 아가멤논, choral, antistrophe 1 1:5)
οὐδεὶσ ἀκούει ταῦτα τῶν εὐδαιμόνων.
(아이스킬로스, 아가멤논, episode 3:7)
λειπομένου δὲ τοῦ ἐνιαυτοῦ βραχέοσ χρόνου, τῶν κατὰ τὸ κρυφαῖον τῆσ στέγησ σκωλήκων ἀκούει, τοῦ μὲν ἐρωτῶντοσ πόσον ἤδη μέροσ τοῦ δοκοῦ διαβέβρωται, τῶν δὲ ἀποκρινομένων λοιπὸν ἐλάχιστον εἶναι.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 9 12:7)
οὐ γὰρ Μυσοὶ τὴν βασιλείαν ἔχουσιν οὐδὲ Σάκαι οὐδὲ Πισίδαι οὐδ’ ἄλλοι μέσοι, οἱ μὲν βίᾳ εἰσῳκισμένοι, οἱ δὲ ἀποστάντεσ, ληφθῆναι δ’ οὐ δυνάμενοι, οὐδ’ ἀκούει μὲν ἡ βασιλέωσ γῆ, ἔστι δὲ πάντων τῶν ἔχειν αὐτὴν δυναμένων, οὐδὲ σατράπαι μάχονται πρὸσ ἀλλήλουσ ὥσπερ οὐκ ὄντοσ αὐτοῖσ βασιλέωσ, οὐδὲ πόλεισ αἱ μὲν πρὸσ τούτουσ, αἱ δὲ πρὸσ ἐκείνουσ διίστανται, καὶ εἰσ μὲν τὰσ ἐκπέμπονται φρουροὶ, ἐκ δὲ τῶν ἐκπίπτουσιν, ἀλλ’ ὥσπερ αὐλῆσ περίβολοσ ἐκκεκαθαρμένοσ, οὕτωσ ἅπασα ἡ οἰκουμένη χοροῦ ἀκριβέστερον ἓν φθέγγεται, συνευχομένη μένειν τὸν ἅπαντα αἰῶνα τήνδε τὴν ἀρχήν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 10:2)
μόνοι γὰρ τῶν πώποτε ἐλευθέρων ἄρχετε, καὶ οὐ Καρία δέδοται Τισσαφέρνει, οὐδὲ Φρυγία Φαρναβάζῳ, οὐδὲ Αἴγυπτοσ ἑτέρῳ, οὐδ’ ὥσπερ οἶκοσ τοῦ δεῖνοσ ἀκούει τὸ ἔθνοσ, ὅτῳ παρεδόθη δουλεύειν, οὐδὲ αὐτῷ ὄντι ἐλευθέρῳ, ἀλλ’ ὥσπερ οἱ ἐν ταῖσ κατὰ μίαν πόλεσιν, οὕτω καὶ ὑμεῖσ ὥσπερ ἐν μιᾷ πόλει πάσῃ τῇ οἰκουμένῃ πολιτευόμενοι τοὺσ ἄρχοντασ καθίστατε ἐπ’ αὐτοῖσ, οἱο͂ν ἐξ ἀρχαιρεσιῶν ἐπὶ προστασίᾳ καὶ προνοίᾳ τῶν ἀρχομένων, οὐκ ἐπὶ τῷ δεσπότασ εἶναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 11:9)
"αὐλῶν συρίγγων τ’ ἐνοπὴν" ἀκούει.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 282)
Ἐπιγένησ μὲν οὖν ἀκούει τὸ ἄμφωτον ποτήριον, εἰσ ὃ οἱο͂́ν τε τοὺσ δακτύλουσ διείρειν ἑκατέρωθεν·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 343)
Παρθένιοσ δ’ ὁ τοῦ Διονυσίου ἀμφίθετον ἀκούει τὴν ἀπύθμενον φιάλην.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 103 1:2)
"Δίδυμοσ ὁ γραμματικὸσ ἐν ταῖσ εἰσ Ιὤνα Ἀντεξηγήσεσιν, ἑταῖρε Αἰμιλιανέ, μάγαδιν αὐλὸν ἀκούει τὸν κιθαριστήριον οὗ μνημονεύειν Ἀριστόξενον ἐν πρώτῳ περὶ Αὐλῶν Τρήσεωσ λέγοντα πέντε γένη εἶναι αὐλῶν, παρθενίουσ, παιδικούσ, κιθαριστηρίουσ, τελείουσ, ὑπερτελείουσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 362)
λέγων, ὅπερ ὁ Θυατειρηνὸσ Νίκανδροσ ἐπὶ τοῦ ἄγαν χλιδῶντοσ εἰρῆσθαι ἀκούει, Θεόδωροσ δὲ θυμίαμά τί φησιν αὐτὸ εἶναι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 43 1:3)
Ἕρμιπποσ δὲ ὁ Σμυρναῖοσ ἐν τοῖσ περὶ Ἱππώνακτοσ ὕκην ἀκούει τὴν ἰουλίδα·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 132 1:5)
εὑρίσκει γάρ, οἶμαι, καὶ ἀκούει τοὺσ μὲν ὑμετέρουσ προγόνουσ, ἐξὸν αὐτοῖσ τῶν λοιπῶν ἄρχειν Ἑλλήνων ὥστ’ αὐτοὺσ ὑπακούειν βασιλεῖ, οὐ μόνον οὐκ ἀνασχομένουσ τὸν λόγον τοῦτον, ἡνίκ’ ἦλθεν Ἀλέξανδροσ ὁ τούτων πρόγονοσ περὶ τούτων κῆρυξ, ἀλλὰ καὶ τὴν χώραν ἐκλιπεῖν προελομένουσ καὶ παθεῖν ὁτιοῦν ὑπομείναντασ, καὶ μετὰ ταῦτα πράξαντασ ταῦθ’ ἃ πάντεσ ἀεὶ γλίχονται λέγειν, ἀξίωσ δ’ οὐδεὶσ εἰπεῖν δεδύνηται, διόπερ κἀγὼ παραλείψω, δικαίωσ ἔστι γὰρ μείζω τἀκείνων ἔργα ἢ ὡσ τῷ λόγῳ τισ ἂν εἴποι, τοὺσ δὲ Θηβαίων καὶ Ἀργείων προγόνουσ τοὺσ μὲν συστρατεύσαντασ τῷ βαρβάρῳ, τοὺσ δ’ οὐκ ἐναντιωθέντασ.
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Β 13:1)
ὁπόσουσ γὰρ ἄν τισ ᾖ κεκτημένοσ ἑταίρουσ, τοσούτοισ μὲν ὀφθαλμοῖσ ἃ βούλεται ὁρᾷ, τοσαύταισ δὲ ἀκοαῖσ ἃ δεῖ ἀκούει, τοσαύταισ δὲ διανοίαισ διανοεῖται περὶ τῶν συμφερόντων.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ α. 38:1)
καὶ λοιδορούμενοσ μὲν πολλαπλασίωσ ἀνιᾶται ἢ ἄλλοσ, ὅτι δὴ τύραννοσ ὢν ἀκούει κακῶσ·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ περὶ ΤΥΡΑΝΝΙΔΟΣ 69:2)
οὐδὲ γὰρ ὁ νοσῶν πρὸσ τὸν ἰατρὸν ὀργίζεται διατάττοντα τὴν θεραπείαν, ἀλλ̓ ἀκούει μὲν ἀηδῶσ αὐτοῦ λέγοντοσ, ὅτι αὐτὸν καὶ τμηθῆναι δεῖ καὶ καυθῆναι, πείθεται δὲ ὅμωσ·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΡΟΣ ΝΙΚΟΜΗΔΕΙΣ ΠΕΡΙ ΟΜΟΝΟΙΑΣ ΤΗΣ 14:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION