헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐπετίμησα δ’ ἐν τῷ βουλευτηρίῳ Δημοσθένει οὐ τὸν παῖδα ἐκθεραπεύων, ἀλλ’ ἐὰν τὰ τοιαῦτα ἀποδέχησθε, ὁμοίαν νομίζων τὴν πόλιν φανήσεσθαι τῇ τοῦ λέγοντοσ ἀκοσμίᾳ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1693)
ὥσπερ γὰρ ἐν τοῖσ κατὰ τὸν βίον πράγμασιν ὅστισ ἑαυτὸν κόσμιον παρέχει καὶ σώφρονα καὶ τοῖσ πᾶσιν εὔτακτον, οὐδ’ ἂν εἷσ εἴποι δή που τοῦτον ὡσ ταύτῃ διαφθείρει τοὺσ ἐντυγχάνοντασ, ὅτι μὴ καὶ τοῦ σωφρονεῖν παράδειγμα πάντεσ ἂν αὐτὸν εἶναι φαῖμεν, εἴπερ αὐτοὶ μέλλομεν δόξειν σωφρονεῖν, οὕτω κἀν τοῖσ λόγοισ ὅστισ τὴν τοῦ καλοῦ καὶ πρέποντοσ φυλακὴν ἔχει καὶ μηδαμοῦ παρορᾷ τὸ βέλτιον, μηδ’ ἀμελεῖ τοῦ περὶ ταῦτα κόσμου, τὸ σὸν, ὦ Πλάτων, ποιεῖ, τό γε σύμπαν τοῦτο ὡσ κόσμοσ ἐκλήθη λογιζόμενοσ, ἀλλ’ οὐχὶ ἀκοσμία οὐδ’ ἀταξία οὐδὲ τῶν περὶ ταῦτα ὀνομάτων οὐδέν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 17:2)
ἀκολουθεῖ δὲ τῇ ἀκολασίᾳ ἀταξία, ἀναίδεια, ἀκοσμία, τρυφή, ῥᾳθυμία, ἀμέλεια, ὀλιγωρία, ἔκλυσισ.
(아리스토텔레스, Virtues and Vices 34:1)
καὶ ἦν πολλὴ μὲν ἔργων ἀκοσμία, πολλὴ δὲ λόγων ὕβρισ παρ’ ἀμφοῖν, ὠθισμοί τε καὶ χειρῶν ἐπιβολαί.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 35 6:4)
ὁρᾶτε γάρ, εἰσ ἃ προελήλυθεν ἡ τοῦ δήμου ἀκοσμία, καὶ ὡσ οὐκέτι ἄρχεσθαι πρὸσ τῶν ὑπάτων ἀξιοῖ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 53 5:1)
τίσ ποτ’ ἐν πύλαισι θόρυβοσ καὶ λόγων ἀκοσμία;
(에우리피데스, Iphigenia in Aulis, episode, trochees2)
τούτων πεσόντων τρέπεται τὸ τῶν Ἑβραίων πλῆθοσ καὶ ἀκοσμία καὶ σύγχυσισ γίνεται καὶ φόνοσ ἐπικειμένων τῶν πολεμίων.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 6 464:2)
ἐκ δὲ τούτου τραπόμενοι πρὸσ ἀλλήλουσ ἐχρῶντο λοιδορίαισ, καὶ τὸ θέατρον ἀκοσμία κατεῖχεν.
(플루타르코스, Cicero, chapter 13 3:1)
εἶτ’ αἰσθομένων ὡσ ἀπελείποντο τῶν ἀδυνάτων, ἀκοσμία δεινὴ καὶ σύγχυσισ μετ’ οἰμωγῆσ καὶ βοῆσ τὸ στρατόπεδον κατεῖχεν.
(플루타르코스, chapter 27 5:2)
ἀκοσμία γὰρ ἦν τὰ πρὸ τῆσ τοῦ κόσμου γενέσεωσ·
(플루타르코스, De animae procreatione in Timaeo, section 5 5:1)
ἀκοσμία δ’ οὐκ ἀσώματοσ οὐδ’ ἀκίνητοσ οὐδ’ ἄψυχοσ ἀλλ’ ἄμορφον μὲν καὶ ἀσύστατον τὸ σωματικὸν ἔμπληκτον δὲ καὶ ἄλογον τὸ κινητικὸν ἔχουσα τοῦτο δ’ ἦν ἀναρμοστία ψυχῆσ οὐκ ἐχούσησ λόγον.
(플루타르코스, De animae procreatione in Timaeo, section 5 6:1)
ἐπεὶ δὲ προσιὼν ἀπεῖχε τῆσ πόλεωσ περὶ πέντε καί εἴκοσι σταδίουσ, ἐνετύγχανεν ἀκοσμίᾳ καί θορύβῳ τῶν ἐρετῶν τὴν ὁδὸν προκατεχόντων καὶ περικεχυμένων πανταχόθεν, οὗτοι δὲ ἦσαν οὓσ εἰσ ἓν τάγμα ὁ Νέρων συλλοχίσασ ἀπέφηνε στρατιώτασ·
(플루타르코스, Galba, chapter 15 3:2)
ἔνιοι δὲ καὶ τὰσ χεῖρασ ὀρέγοντεσ ἐδέοντο τῶν πολλῶν, ἐπειδὴ λόγου τε καὶ φωνῆσ οὐδὲν ἔργον ἦν ἐν ἀκοσμίᾳ τοσαύτῃ καὶ θορύβοισ, ἄχρι οὗ συμφρονήσαντεσ οἱ φίλοι καὶ οἰκεῖοι τῶν δημάρχων ὡσ ἄνευ φόνου πολλοῦ τῶν πατρικίων οὐκ ἔστιν ἐξαγαγεῖν οὐδὲ κολάσαι τὸν Μάρκιον, ἔπεισαν αὐτοὺσ ἀφελεῖν τῆσ τιμωρίασ τὸ ἀλλόκοτον καὶ βαρύ, μὴ βίᾳ μηδ’ ἄκριτον ἀποκτιννύντασ, ἀλλὰ τῷ δήμῳ ψῆφον ἐπενεγκεῖν ἀποδόντασ.
(플루타르코스, Lives, chapter 18 6:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION