헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ εἰσ μὲν τὸ διδάξαι τὸν ἀκροατὴν σαφέστατα, ὅ τι βούλοιτο, τὴν ἁπλῆν καὶ ἀκόσμητον ἑρμηνείαν ἐπιτηδεύει τὴν Λυσίου, εἰσ δὲ τὸ καταπλήξασθαι τῷ κάλλει τῶν ὀνομάτων σεμνότητά τε καὶ μεγαληγορίαν περιθεῖναι τοῖσ πράγμασι τὴν ἐπίθετον καὶ κατεσκευασμένην φράσιν τῶν περὶ Γοργίαν ἐκμέμακται.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 4 1:2)
οἱ μὲν οὖν ἀρχαῖοι πάνυ καὶ ἀπ’ αὐτῶν μόνον γινωσκόμενοι τῶν ὀνομάτων ποίαν τινὰ λέξιν ἐπετήδευσαν, οὐκ ἔχω συμβαλεῖν, πότερα τὴν λιτὴν καὶ ἀκόσμητον καὶ μηδὲν ἔχουσαν περιττόν, ἀλλ’ αὐτὰ τὰ χρήσιμα καὶ ἀναγκαῖα, ἢ τὴν πομπικὴν καὶ ἀξιωματικὴν καὶ ἐγκατάσκευον καὶ τοὺσ ἐπιθέτουσ προσειληφυῖαν κόσμουσ.
(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 233)
ἐγὼ δὲ οὔτε αὐχμηρὰν καὶ ἀκόσμητον καὶ ἰδιωτικὴν τὴν ἱστορικὴν εἶναι πραγματείαν ἀξιώσαιμ’ ἄν, ἀλλ’ ἔχουσάν τι καὶ ποιητικόν·
(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 51 1:2)
ἐπὶ τούτοισ οὐδὲ τὸν αἰχμάλωτον ἦν ἰδεῖν ὄχλον ἀκόσμητον, ἀλλ’ ἡ τῶν ἐσθήτων ποικιλία καὶ τὸ κάλλοσ αὐτοῖσ τὴν ἀπὸ τῆσ κακώσεωσ τῶν σωμάτων ἀηδίαν ἔκλεπτε τῆσ ὄψεωσ.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον ζ. 160:1)
Πραξιτέλησ μὲν γὰρ ἢ Φειδίασ ἤ τισ ἄλλοσ ἀγαλματοποιὸσ ἔξωθεν μόνον ἐκόσμουν τὰσ ὕλασ, καθὰ καὶ ψαύειν αὐτῶν ἠδύναντο, τὸ βάθοσ δ’ ἀκόσμητον καὶ ἀργὸν καὶ ἄτεχνον καὶ ἀπρονόητον ἀπέλιπον, ὡσ ἂν μὴ δυνάμενοι κατελθεῖν εἰσ αὐτὸ καὶ καταδῦναι καὶ θιγεῖν ἁπάντων τῆσ ὕλησ τῶν μερῶν.
(갈레노스, On the Natural Faculties., B, section 39)
οὐδὲν γάρ ἐστιν ἄψαυστον αὐτῇ μέροσ οὐδ’ ἀνεξέργαστον οὐδ’ ἀκόσμητον.
(갈레노스, On the Natural Faculties., B, section 311)
εἶτα ἑώρων γύναιόν τι οὐχ ἁπλοϊκόν, εἰ καὶ ὅτι μάλιστα εἰσ τὸ ἀφελὲσ καὶ ἀκόσμητον ἑαυτὴν ἐπερρύθμιζεν, ἀλλὰ κατεφάνη μοι αὐτίκα οὐδὲ τὸ ἄνετον δοκοῦν τῆσ κόμησ ἀκαλλώπιστον ἐῶσα οὐδὲ τοῦ ἱματίου τὴν ἀναβολὴν ἀνεπιτηδεύτωσ περιστέλλουσα·
(루키아노스, Piscator, (no name) 12:2)
λοιπὸν δὴ ἀκόσμητον ἔτι αὐτῷ ἦν τὸ ἀνθρώπων γένοσ, καὶ ἠπόρει ὅτι χρήσαιτο.
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Πρωταγόρας 105:1)
ἡδὺ γάρ μοι δοκεῖ, ὦ Σώκρατεσ, καὶ θεοὺσ μεγαλείωσ τιμᾶν καὶ φίλουσ, ἄν τινοσ δέωνται, ἐπωφελεῖν καὶ τὴν πόλιν μηδὲν <τὸ> κατ’ ἐμὲ χρήμασιν ἀκόσμητον εἶναι.
(크세노폰, Works on Socrates, Οἰκονομικός, chapter 11 10:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION