헬라어 문장 내 검색 Language

εἴρηκα, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ὑμεῖσ δέ, ἢν εἰσ τὸν ἐμὸν τρόπον τῶν λόγων ἀπολογεῖσθαι θέλῃ, τοῦτο μὲν μὴ ἐπιτρέπετε, ‐ ἄγνωμον γὰρ ἐπ’ ἐμὲ τὴν ἐμὴν μάχαιραν ἀκονᾶν ‐ κατὰ δὲ τὸν αὑτοῦ ἐρώμενον τὸν Διάλογον οὕτωσ ἀπολογείσθω, ἢν δύνηται.
(루키아노스, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 29:5)
φαίησ κέ νιν ἀνδράσιν ἀθληταῖσιν ἔμμεν Ναξίαν πέτραισ ἐν ἄλλαισ χαλκοδάμαντ’ ἀκόναν.
(핀다르, Odes, isthmian odes, isthmian 6 ΦΥΛΑΚΙΔᾼ ΑΙΓΙΝΗΤῌ ΠΑΓΚΡΑΤΙῼ 19:2)
οἱο͂ν καὶ ἐν τριήρει, ἔφη, ὅταν πελαγίζωσι, καὶ δέῃ περᾶν ἡμερινοὺσ πλοῦσ ἐλαύνοντασ, οἱ μὲν τῶν κελευστῶν δύνανται τοιαῦτα λέγειν καὶ ποιεῖν ὥστε ἀκονᾶν τὰσ ψυχὰσ τῶν ἀνθρώπων ἐπὶ τὸ ἐθελοντὰσ πονεῖν, οἱ δὲ οὕτωσ ἀγνώμονέσ εἰσιν ὥστε πλέον ἢ ἐν διπλασίῳ χρόνῳ τὸν αὐτὸν ἁνύτουσι πλοῦν.
(크세노폰, Works on Socrates, Οἰκονομικός, chapter 21 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION