헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

Θουράνιοσ δὲ οὐ στρατηγῶν μὲν ἔτι, ἀλλ’ ἐστρατηγηκώσ, πατὴρ δὲ νεανίου τὰ μὲν ἄλλα ἀκολάστου, δυναστεύοντοσ δὲ παρ’ Ἀντωνίῳ, τοὺσ λοχαγοὺσ ἠξίου τὴν σφαγὴν ἐπισχεῖν οἱ πρὸσ ὀλίγον, ἔστε αὐτὸν ὁ υἱὸσ αἰτήσαιτο παρ’ Ἀντωνίου.
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 4 2:4)
τὸ δὲ τοιούτοισ χαίρειν ἀκολάστου·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 141:1)
οὐ γὰρ περὶ πᾶν τὸ σῶμα ἡ τοῦ ἀκολάστου ἁφή, ἀλλὰ περί τινα μέρη.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 147:1)
οὗτόσ ἐστιν ὁ ἀκρατήσ, βελτίων <ὢν> τοῦ ἀκολάστου, οὐδὲ φαῦλοσ ἁπλῶσ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 108:2)
ταῦτα πάντα ποιούσησ τῆσ ἀκολάστου τρυφῆσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 77 5:1)
οὐ γὰρ βασιλέωσ τὰ τοιαῦτα φιλοτιμήματα οὐδαμῶσ, ἀλλ’ ἀνοήτου μὲν παίγνια κόρησ, ἀκολάστου δὲ γυναικόσ.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ β. 43:2)
καὶ γνώσῃ ὅτι οὐδὲν διαφέρει σοφιστὴσ ἄνθρωποσ εὐνούχου ἀκολάστου.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ δ. 41:1)
Ταραντῖνόσ τισ ἀνὴρ Αἰνησίασ καὶ περὶ πάσασ τὰσ ἡδονὰσ ἀσελγὴσ ἀπὸ τῆσ ἀκολάστου καὶ κακῶσ δημοσιευθείσησ ἐν παισὶν ὡρ́ασ ἐπεκαλεῖτο Θάισ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 19, chapter 4 4:1)
ἐξ ἀναισχύντου αἰδήμων ἔσῃ, ἐξ ἀκόσμου κόσμιοσ, ἐξ ἀπίστου πιστόσ, ἐξ ἀκολάστου σώφρων.
(에픽테토스, Works, book 4, Πρὸσ τὸν εἰσ ἀναισχυντίαν μεταβληθέντα. 17:3)
καίτοι τυράννου ὕβριν φεύγοντασ ἄνδρασ ἐσ δήμου ἀκολάστου ὕβριν πεσεῖν ἐστὶ οὐδαμῶσ ἀνασχετόν.
(헤로도토스, The Histories, book 3, chapter 81 3:1)
σκόπει γὰρ εἰ τοιόνδε λέγεισ περὶ τοῦ βίου ἑκατέρου, τοῦ τε σώφρονοσ καὶ τοῦ ἀκολάστου, οἱο͂ν εἰ δυοῖν ἀνδροῖν ἑκατέρῳ πίθοι πολλοὶ εἰε͂ν καὶ τῷ μὲν ἑτέρῳ ὑγιεῖσ καὶ πλήρεισ, ὁ μὲν οἴνου, ὁ δὲ μέλιτοσ, ὁ δὲ γάλακτοσ, καὶ ἄλλοι πολλοὶ πολλῶν, νάματα δὲ σπάνια καὶ χαλεπὰ ἑκάστου τούτων εἰή καὶ μετὰ πολλῶν πόνων καὶ χαλεπῶν ἐκποριζόμενα·
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Γοργίας 283:3)
ἆρα τοιούτου ἑκατέρου ὄντοσ τοῦ βίου, λέγεισ τὸν τοῦ ἀκολάστου εὐδαιμονέστερον εἶναι ἢ τὸν τοῦ κοσμίου;
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Γοργίας 286:1)
πείθω τί σε ταῦτα λέγων συγχωρῆσαι τὸν κόσμιον βίον τοῦ ἀκολάστου ἀμείνω εἶναι, ἢ οὐ πείθω;
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Γοργίας 286:2)
"πότερον οὖν ἰταμοῦ μὲν ἤθουσ καὶ ἀκολάστου καὶ διεφθορότοσ σημεῖα τοῖσ εἴδεσι τῶν γυναικῶν ἐπιτρέχει, κοσμίου δὲ καὶ σώφρονοσ οὐδὲν ἔπεστι τῇ μορφῇ φέγγοσ;
(플루타르코스, Amatorius, section 2114)
"ἔπειτα σωφροσύνη πρὸσ ἀλλήλουσ, ἧσ μάλιστα δεῖται γάμοσ, ἡ μὲν ἔξωθεν καὶ νόμων πλέον ἔχουσα τοῦ ἑκουσίου τὸ βεβιασμένον ὑπ’ αἰσχύνησ καὶ φόβων, πολλῶν χαλινῶν ἔργον οἰάκων θ’ ἅμα, διὰ χειρόσ ἐστιν ἀεὶ τοῖσ συνοῦσιν Ἔρωτι δ’ ἐγκρατείασ τοσοῦτον καὶ κόσμου καὶ πίστεωσ μέτεστιν, ὥστε, κἂν ἀκολάστου ποτὲ θίγῃ ψυχῆσ, ἀπέστρεψε τῶν ἄλλων ἐραστῶν, ἐκκόψασ δὲ τὸ θράσοσ καὶ κατακλάσασ τὸ σοβαρὸν καὶ ἀνάγωγον, ἐμβαλὼν αἰδῶ καὶ σιωπὴν καὶ ἡσυχίαν καὶ σχῆμα περιθεὶσ κόσμιον, ἑνὸσ ἐπήκοον ἐποίησεν.
(플루타르코스, Amatorius, section 2122)

SEARCH

MENU NAVIGATION