헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀλλὰ πάντα τὰ τοιαῦτα πρῶτον μὲν καὶ μάλιστα ἐκβαλεῖνὡσ πορρωτάτω καὶ ἀποπέμψαι τῆσ αὑτοῦ ψυχῆσ, ἔπειτα τῆσ βασιλευούσησ πόλεωσ, γέλωτάσ τε ἀκράτουσ καὶ τοιούτου γέλωτοσ ποιητὰσ μετὰ σκωμμάτων, ἐμμέτρου τε καὶ ἀμέτρου, ὀρχήσεισ τε πρὸσ τούτοισ ἀσελγεῖσ καὶ σχήματα ἑταιρικὰ γυναικῶν ἐν ὀρχήσεσιν ἀκολάστοισ, αὐλημάτων τε ὀξεῖσ καὶ παρανόμουσῥυθμοὺσ καὶ κατεαγότα μέλη ἀμούσοισ καμπαῖσ καὶ πολυφώνων ὀργάνων ποικιλίασ.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ β. 69:1)
οὐκοῦν εἰκὸσ ἐν δυστυχέσι μᾶλλον ἀνθρώποισ ἐθέλειν διατρίβειν ἢ ἀκολάστοισ.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΑΡΣΙΚΟΣ ΠΡΩΤΟΣ. 45:3)
τοῖσ ἀκολάστοισ ἀνθρώποισ, ὅσα ποιοῦσι διὰ τὴν ἀκολασίαν, καὶ τοῖσ ἀνοήτοισ, ὅσα διὰ τὴν ἄνοιαν, ἢ οὐσίασ ἀμελοῦντεσ ἢ σώματοσ ἢ ἀδίκωσ καὶ ἀγνωμόνωσ προσφερόμενοι ἀλλήλοισ, οὐ πάντα ταῦτα ἐπιζήμια τοῖσ ποιοῦσίν ἐστιν;
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ Α. 24:2)
ἀνδρῶν ἐγίνοντο φυγαὶ πολλῶν μὲν καὶ ἄλλων ἕνεκα, μάλιστα δὲ ὅτι τοῖσ ἀκολάστοισ τῶν νέων πολὺ τὸ αὔθαδεσ προσεγίνετο μηδ’ ὄψει δυναμένοισ ἰδεῖν, οὓσ ἔμελλον ἀσελγέσ τι πράττοντεσ αἰσχύνεσθαι.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 11, chapter 2 7:1)
ἀνὴρ δὲ τίσ ὢν ὅλωσ,^ καὶ ταῦτα παιδείᾳ σύντροφοσ καὶ φιλοσοφίᾳ τὰ μέτρια ὡμιληκώσ, ἀφέμενοσ, ὦ Λυκῖνε, τοῦ περὶ τὰ βελτίω σπουδάζειν καὶ τοῖσ παλαιοῖσ συνεῖναι κάθηται καταυλούμενοσ, θηλυδρίαν ἄνθρωπον ὁρῶν ἐσθῆσι μαλακαῖσ καὶ ᾄσμασιν ἀκολάστοισ ἐναβρυνόμενον καὶ μιμούμενον ἐρωτικὰ γύναια, τῶν πάλαι τὰσ μαχλοτάτασ, Φαίδρασ καὶ Παρθενόπασ καὶ Ῥοδόπασ τινάσ, καὶ ταῦτα πάντα ὑπὸ κρούμασιν καὶ τερετίσμασι καὶ ποδῶν κτύπῳ, καταγέλαστα ὡσ ἀληθῶσ πράγματα καὶ ἥκιστα ἐλευθέρῳ ἀνδρὶ καὶ οἱῴ σοὶ πρέποντα ;
(루키아노스, De saltatione, (no name) 2:1)
ἔστιν δή, ὥσπερ ἄρτι Παυσανίασ ἔλεγεν τοῖσ μὲν ἀγαθοῖσ καλὸν χαρίζεσθαι τῶν ἀνθρώπων, τοῖσ δ’ ἀκολάστοισ αἰσχρόν, οὕτω καὶ ἐν αὐτοῖσ τοῖσ σώμασιν τοῖσ μὲν ἀγαθοῖσ ἑκάστου τοῦ σώματοσ καὶ ὑγιεινοῖσ καλὸν χαρίζεσθαι καὶ δεῖ, καὶ τοῦτό ἐστιν ᾧ ὄνομα τὸ ἰατρικόν, τοῖσ δὲ κακοῖσ καὶ νοσώδεσιν αἰσχρόν τε καὶ δεῖ ἀχαριστεῖν, εἰ μέλλει τισ τεχνικὸσ εἶναι.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 122:5)
γενομένου καθ’ ἡμᾶσ ἐνταῦθα Πρωτογένουσ οἰκεῖοσ καὶ φίλοσ, ἐν πολλῇ βιώσασ ἀκολασίᾳ τὸν πρῶτον χρόνον, εἶτα ταχὺ τὴν οὐσίαν ἀπολέσασ, ἤδη χρόνον τινὰ καὶ διὰ τὴν ἀνάγκην ἐγένετο πονηρόσ, καὶ τὸν πλοῦτον ἐκ μετανοίασ διώκων ταὐτὸ τοῖσ ἀκολάστοισ ἔπασχε πάθοσ, οἳ τὰσ γυναῖκασ ἔχοντεσ μὲν οὐ φυλάττουσι, προέμενοι δὲ πειρῶσιν αὖθισ ἀδίκωσ ἑτέροισ συνούσασ.
(플루타르코스, De sera numinis vindicta, section 22 2:1)
ἤδη δὲ καὶ ῥήτοροσ ἔστιν ὅτε κολακεία διασύρει φιλόσοφον, καὶ παρὰ γυναιξὶν ἀκολάστοισ εὐδοκιμοῦσιν οἱ τὰσ μονολεχεῖσ καὶ φιλάνδρουσ ἀναφροδίτουσ καὶ ἀγροίκουσ ἀποκαλοῦντεσ.
(플루타르코스, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 14 3:2)
τότε δέ, τοῦ πότου μεσοῦντοσ, ἀρχὴν ἁψιμαχίασ ζητοῦντεσ ἀναφανδὸν ἀκολάστοισ ἐχρῶντο ῥήμασι, καί πολλὰ προσποιούμενοι μεθύειν ἠσέλγαινον ὡσ παροξυνοῦντεσ ἐκεῖνον, ὁ δὲ εἴτε δυσχεραίνων τὴν ἀκοσμίαν, εἴτε τὴν διάνοιαν αὐτῶν τῇ θρασύτητι τῆσ λαλιᾶσ καί τῇ παρὰ τὸ εἰωθὸσ ὀλιγωρίᾳ συμφρονήσασ, μετέβαλε τὸ σχῆμα τῆσ κχισίασ, ὕπτιον ἀνεὶσ ἑαυτὸν, ὡσ οὔτε προσέχων οὔτε κατακούων.
(플루타르코스, Sertorius, chapter 26 4:2)
ἑτοιμάζονται ἀκολάστοισ μάστιγεσ, καὶ τιμωρίαι ὁμοίωσ ἄφροσιν.
(70인역 성경, 잠언 19:27)
εἰσ τὸ αὐτό τοῖσ μὲν πρηϋνόοισ τάδε παίγνια, τοῖσ δ’ ἀκολάστοισ λύσσα καὶ ἀμπλακίη καὶ πόνοσ αὐτόματοσ.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 7691)
οὐχ ὁ Ἔρωσ ἀδικεῖ μερόπων γένοσ, ἀλλ’ ἀκολάστοισ ψυχαῖσ ἀνθρώπων ἔσθ’ ὁ Ἔρωσ πρόφασισ.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume IV, book 10, chapter 291)

SEARCH

MENU NAVIGATION