헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

εἰ γὰρ ἦν ἡδὺ τὸ ἀποθνήσκειν, πολλάκισ ἂν δι’ ἀκρασίαν ἀπέθνησκον οἱ ἀκόλαστοι, ὥσπερ καὶ νῦν αὐτοῦ μὲν τοῦ ἀποθνήσκειν οὐκ ὄντοσ ἡδέοσ, τῶν ποιητικῶν δ’ αὐτοῦ, πολλοὶ δι’ ἀκρασίαν περιπίπτουσιν εἰδότεσ, ὧν οὐθεὶσ <ἂν> ἀνδρεῖοσ εἶναι δόξειεν, εἰ καὶ πάνυ ἑτοίμωσ ἀποθνήσκειν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 41:4)
κατὰ ταύτην γὰρ ἀκόλαστοι λέγονται τὴν ἀκοκασίαν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 56:1)
οἱ δ’ ἀκρατεῖσ οὐκ εἰσὶν ἀκόλαστοι οὐδὲ σώφρονεσ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 71:1)
λαμβάνουσι, καὶ οὐκ εἰσὶν οὐδὲ λέγονται ἀκόλαστοι οὐ γὰρ ὑπερβάλλουσι τῷ χαίρειν μᾶλλον ἢ δεῖ τυγχάνοντεσ καὶ λυπεῖσθαι μᾶλλον ἢ δεῖ μὴ τυγχάνοντεσ, οὐδ’ ἀνάλγητοι οὐ γὰρ ἐλλείπουσι τῷ χαίρειν ἢ λυπεῖσθαι, ἀλλὰ μᾶλλον ὑπερβάλλουσιν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 73:1)
οἳ μὲν γὰρ σώφρονεσ καὶ πρᾶοι γίνονται, οἳ δ’ ἀκόλαστοι καὶ ὀργίλοι, οἳ μὲν ἐκ τοῦ οὑτωσὶ ἐν αὐτοῖσ ἀναστρέφεσθαι, οἳ δὲ ἐκ τοῦ οὑτωσί.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 2 10:1)
οἱ δὲ περὶ τὰσ τοιαύτασ ἡδονὰσ οὔτε σώφρονεσ οὔτε ἀκόλαστοι λέγονται.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 135:1)
οἱ γὰρ χαίροντεσ τοῖσ διὰ τῆσ ὄψεωσ, οἱο͂ν χρώμασι καὶ σχήμασι καὶ γραφῇ, οὔτε σώφρονεσ οὔτε ἀκόλαστοι λέγονται·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 138:2)
χαίρουσι γὰρ τούτοισ οἱ ἀκόλαστοι, ὅτι διὰ τούτων ἀνάμνησισ γίνεται αὐτοῖσ τῶν ἐπιθυμημάτων.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 140:2)
οὐ πάνυ δὲ χαίρουσι τούτοισ, ἢ οὐχ οἵ γε ἀκόλαστοι, ἀλλὰ τῇ ἀπολαύσει, ἣ γίνεται πᾶσα δι’ ἁφῆσ καὶ ἐν σιτίοισ καὶ ἐν ποτοῖσ καὶ τοῖσ ἀφροδισίοισ λεγομένοισ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 143:4)
τῶν γὰρ φιλοτοιούτων λεγομένων ἢ τῷ χαίρειν οἷσ μὴ δεῖ, ἢ τῷ μᾶλλον ἢ ὡσ οἱ πολλοί, ἢ μὴ ὡσ δεῖ, κατὰ πάντα δ’ οἱ ἀκόλαστοι ὑπερβάλλουσιν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 150:2)
διὸ καὶ ἀκόλαστοι αὐτῶν εἰσὶν οἱ πολλοί·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 31:2)
καὶ διὰ ταῦτα ἀκόλαστοι καὶ φαῦλοι γίνονται.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 168:4)
ἔνια γὰρ καὶ οἱ ἀκόλαστοι συμφέροντα πράττουσιν, ἀλλ’ οὐ διὰ τὸ συμφέρειν ἀλλὰ δι’ ἡδονήν.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 10 16:2)
εἰσὶν γὰρ οἱ μὲν νέοι ἀνδρεῖοι καὶ ἀκόλαστοι, οἱ δὲ πρεσβύτεροι σώφρονεσ καὶ δειλοί.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 14 3:2)
"ἦσαν δὲ οἱ Βυζάντιοι καὶ διὰ τὸ δημοκρατεῖσθαι πολὺν ἤδη χρόνον καὶ τὴν πόλιν ἐπ’ ἐμπορίου κειμένην ἔχειν καὶ τὸν δῆμον ἅπαντα περὶ τὴν ἀγορὰν καὶ τὸν λιμένα διατρίβειν ἀκόλαστοι καὶ συνουσιάζειν καὶ πίνειν εἰθισμένοι ἐπὶ τῶν καπηλείων.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 20 1:103)

SEARCH

MENU NAVIGATION