헬라어 문장 내 검색 Language

καίτοι μέγιστόσ γε αὐτὸσ αὑτῷ κόσμοσ ἐστὶν ὁρώμενοσ, ᾧ γε καὶ θέροσ καὶ χειμὼν τὸν αὐτὸν ἔχει λόγον, καὶ οὔτε ἐξ ὄμβρων ποτὲ ὕβρισεν οὔτε αὐχμοῖσ εἶξεν, ἀλλ’ ὥσπερ ἄλλο τι τῶν ἀκινήτων, ἓν μὲν σχῆμα, μίαν δὲ χρόαν τὸν ἀεὶ σώζει χρόνον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Προσφωνητικόσ Σμυρναϊκός 5:3)
ἀλλ’ εἰ ἀκινήτων καὶ χωριστῶν ἐστί, νῦν ἄδηλον, ὅτι μέντοι ἔνια μαθήματα ᾗ ἀκίνητα καὶ ᾗ χωριστὰ θεωρεῖ, δῆλον.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 6 13:2)
φανερὸν δὲ καὶ ὅτι περὶ τῶν ἀκινήτων οὐκ ἔστιν ἀπάτη κατὰ τὸ ποτέ, εἴ τισ ὑπολαμβάνει ἀκίνητα.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 9 133:4)
ὃ καλῶ ἠρεμεῖν τῶν ἀκινήτων μόνον·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 199:2)
οὔτε γὰρ περὶ τῶν ἀεὶ ὄντων καὶ ἀκινήτων ἡ σύνεσίσ ἐστιν οὔτε περὶ τῶν γιγνομένων ὁτουοῦν, ἀλλὰ περὶ ὧν ἀπορήσειεν ἄν τισ καὶ βουλεύσαιτο.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 6 75:1)
καὶ γὰρ τῶν πρώτων ὁρ́ων καὶ τῶν ἐσχάτων νοῦσ ἐστὶ καὶ οὐ λόγοσ, καὶ ὁ μὲν κατὰ τὰσ ἀποδείξεισ τῶν ἀκινήτων ὁρ́ων καὶ πρώτων, ὁ δ’ ἐν ταῖσ πρακτικαῖσ τοῦ ἐσχάτου καὶ ἐνδεχομένου καὶ τῆσ ἑτέρασ προτάσεωσ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 6 82:2)
τοιαῦτα λέγοντοσ αὐτοῦ συνεχώρησαν οἱ πατρίκιοι τὸ ἔθοσ εἰσ τὴν πόλιν παρελθεῖν, καὶ μέχρι τῶν καθ’ ἡμᾶσ χρόνων ὡσ ἕν τι τῶν ἱερῶν καὶ ἀκινήτων νομίμων διατελεῖ τοῦτ’ ἐν τῇ πόλει φυλαττόμενον.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 23 10:1)
τί τόδε μεταίρεισ ἐξ ἀκινήτων βάθρων, Ἀγαμέμνονοσ παῖ, θεᾶσ ἄγαλμ’ ἐν ὠλέναισ;
(에우리피데스, Iphigenia in Tauris, episode6)
μετὰ δὲ τὴν μὲν ὑποθέσθαι, τὸν δὲ διερχόμενον ἐπὶ τὸν κολωνὸν τὸν πρὸ τῆσ πόλιοσ ἐόντα ἑρ́κοσ θεσμοφόρου Δήμητροσ ὑπερθορεῖν, οὐ δυνάμενον τὰσ θύρασ ἀνοῖξαι, ὑπερθορόντα δὲ ἰέναι ἐπὶ τὸ μέγαρον ὅ τι δὴ ποιήσοντα ἐντόσ, εἴτε κινήσοντά τι τῶν ἀκινήτων εἴτε ὅ τι δή κοτε πρήξοντα·
(헤로도토스, The Histories, book 6, chapter 134 3:1)
συμβαίνει δ’ οὖν, ὦ Θεαίτητε, ἀκινήτων τε ὄντων νοῦν μηδενὶ περὶ μηδενὸσ εἶναι μηδαμοῦ.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 199:4)
εἰσ δὲ τοῦτον ὁ ἄνθρωποσ εἰσάγεται διὰ τῆσ γενέσεωσ οὐ χειροκμήτων οὐδ’ ἀκινήτων ἀγαλμάτων θεατήσ, ἀλλ’ οἱᾶ νοῦσ θεῖοσ αἰσθητὰ μιμήματα νοητῶν, φησὶν ὁ Πλάτων, ἔμφυτον ἀρχὴν ζωῆσ ἔχοντα καὶ κινήσεωσ ἔφηνεν, ἥλιον καὶ σελήνην καὶ ἄστρα καὶ ποταμοὺσ νέον ὕδωρ ἐξιέντασ ἀεὶ καὶ γῆν φυτοῖσ τε καὶ ζῴοισ τροφὰσ ἀναπέμπουσαν.
(플루타르코스, De tranquilitate animi, section 204)
οὐδ’ ἀκινήτων ἀγαλμάτων θεατήσ, ἀλλ’ οἱᾶ νοῦσ θεῖοσ αἰσθητὰ νοητῶν μιμήματα, φησὶν ὁ Πλάτων, ἔμφυτον ἀρχὴν ζωῆσ ἔχοντα καὶ κινήσεωσ ἔφηνεν, ἥλιον καὶ σελήνην καὶ ἄστρα καὶ ποταμοὺσ νέον ὕδωρ ἐξιέντασ ἀεὶ καὶ γῆν φυτοῖσ τε καὶ ζῴοισ τροφὰσ ἀναπέμπουσαν.
(플루타르코스, De tranquilitate animi, section 20 2:1)
εἶναι μέντοι καὶ τὴν τήρησιν αὐτῆσ καὶ τὴν ἐπισκευήν, ὥσπερ ἄλλο τι τῶν ἀκινήτων καὶ πατρίων ἱερῶν, προσήκουσαν τοῖσ ἱερεῦσιν.
(플루타르코스, Numa, chapter 9 3:1)
"καὶ τὴν τοιαύτην εὐδοκιμεῖν μάλιστά πωσ οἰόνται τῶν συστημάτων χρῆσιν, ἐν τὰ πολλὰ τῶν διαστημάτων ἐστὶν ἄλογα οὐ μόνον τῶν κινεῖσθαι πεφυκότων φθόγγων, ἀλλὰ καί τινων ἀκινήτων ἀνιεμένων, ὥσ ἐστι δῆλον τοῖσ αἰσθάνεσθαι τῶν τοιούτων δυναμένοισ.
(위 플루타르코스, De musica, section 395)
καὶ γὰρ μενουσῶν ἀκινήτων τῶν πόλεων, ὅταν ἡ αὔξησισ τῶν ὑδάτων ἥττων ᾖ τῆσ ὑπερχύσεωσ διὰ ὕψοσ τῶν οἰκήσεων ἢ διὰ ἀπόστασιν, καὶ διὰ ἀνοικισμόν, ὅταν τῷ πλησιασμῷ κινδυνεύσαντεσ πολλάκισ ἀπαλλαγὴν πορίσωνται τοῦ φόβου τὴν μετάληψιν τῶν χωρίων τῶν ἄπωθεν ἢ τῶν ἐν ὕψει.
(스트라본, 지리학, Book 9, chapter 2 31:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION