헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀκίνητον γάρ ἐστι, καὶ οὐ συμμεταπίπτει τοῖσ αὐτομολοῦσιν ἐν τῇ πολιτείᾳ, ἀλλ’ ἀπέδωκε τῷ δήμῳ, ὁπόταν βούληται, συνιδεῖν τοὺσ πάλαι μὲν πονηρούσ, ἐκ μεταβολῆσ δ’ ἀξιοῦντασ εἶναι χρηστούσ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 75 1:1)
"Κείνη μὲν πόντοιο διήλυσισ, ἔνθα μάλιστα βένθοσ ἀκίνητον μελανεῖ·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 25:20)
τὰ μέν γε σιναρὰ σπᾶται πάντα πατάγῳ, χεῖλοσ ἀμειδὲσ, ἀκίνητον ἢν λαλῇ, βλέφαρον οὐκ ἐπίτροχον, ὀφθαλμὸσ ἀτενὴσ, ἀναίσθητοσ ἡ ἁφή· τὰ δὲ ὑγιέα λαλεῖ, καταμύει, αἰσθάνεται , γελᾷ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.140)
καί μοι δοκεῖ τισ ἂν εἰπεῖν παραιτησάμενοσ τὸν φθόνον ὅτι οἱ μὲν ἄλλοι τὰσ πόλεισ οἰκοῦσιν, ὥσπερ στρατόπεδα, οἷσ κατέλαβον ἐμμείναντεσ, μόνοισ δὲ τοῖσ ταύτησ ἐγγόνοισ τῆσ χώρασ ἡ πόλισ ἐστὶ κυρία καὶ μόνη πόλεων, ἢ κομιδῆ γε ἐν ὀλίγαισ ἑστίαν ἀκίνητον πρυτανείου δικαίωσ νέμει.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 13:9)
ἀκίνητον δὲ οὐδὲν, φασὶ, τῶν ἐν ἀνθρώποισ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Προσφωνητικόσ Σμυρναϊκός 3:5)
οὐδὲν οὖν αὐτῶν ἐστι βέβαιον οὐδ’ ἀκίνητον, οὐδ’ οἱο͂ν μὴ λῦσαί γε δεῖν ποτε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ ἐναντίον 2:13)
φανερὸν ὅτι οὔτε ἡ ἰδέα τἀγαθοῦ τὸ ζητούμενον αὐτὸ τὸ ἀγαθὸν ἐστίν, οὔτε τὸ κοινόν τὸ μὲν γὰρ ἀκίνητον καὶ οὐ πρακτόν, τὸ δὲ κινητὸν μὲν ἀλλ’ οὐ πρακτόν·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 1 111:1)
οἱ μὲν οὖν πάμπαν ἐξ ἀρχῆσ ἁψάμενοι τῆσ μεθόδου τῆσ τοιαύτησ καὶ ἓν φάσκοντεσ εἶναι τὸ ὑποκείμενον οὐθὲν ἐδυσχέραναν ἑαυτοῖσ, ἀλλ’ ἔνιοί γε τῶν ἓν λεγόντων, ὥσπερ ἡττηθέντεσ ὑπὸ ταύτησ τῆσ ζητήσεωσ, τὸ ἓν ἀκίνητόν φασιν εἶναι καὶ τὴν φύσιν ὅλην οὐ μόνον κατὰ γένεσιν καὶ φθοράν τοῦτο μὲν γὰρ ἀρχαῖόν τε καὶ πάντεσ ὡμολόγησαν ἀλλὰ καὶ κατὰ τὴν ἄλλην μεταβολὴν πᾶσαν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 71:2)
ἐκεῖνοι μὲν γὰρ προστιθέασι κίνησιν, γεννῶντέσ γε τὸ πᾶν, οὗτοι δὲ ἀκίνητον εἶναί φασιν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 120:1)
οὐδὲ γὰρ ἀκίνητον εὔλογον εἶναι, κινούμενον δὲ καὶ παντελῶσ ἀδύνατον·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 55:3)
ἔτι δ’ οὐδ’ ἀί̈διον οὐθὲν οὐδ’ ἀκίνητον τὰ γὰρ αἰσθητὰ πάντα φθείρεται καὶ ἐν κινήσει ἐστίν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 95:2)
ἔστι γάρ τι ὃ ἀεὶ κινεῖ τὰ κινούμενα, καὶ τὸ πρῶτον κινοῦν ἀκίνητον αὐτό.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 203:1)
εἰ δέ τί ἐστιν ἀί̈διον καὶ ἀκίνητον καὶ χωριστόν, φανερὸν ὅτι θεωρητικῆσ τὸ γνῶναι, οὐ μέντοι φυσικῆσ γε περὶ κινητῶν γάρ τινων ἡ φυσική οὐδὲ μαθηματικῆσ, ἀλλὰ προτέρασ ἀμφοῖν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 6 14:1)
περὶ τὸ χωριστὸν ἄρα ὂν καὶ ἀκίνητον ἑτέρα τούτων ἀμφοτέρων τῶν ἐπιστημῶν ἔστι τισ, εἴπερ ὑπάρχει τισ οὐσία τοιαύτη, λέγω δὲ χωριστὴ καὶ ἀκίνητοσ, ὅπερ πειρασόμεθα δεικνύναι.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 108:2)
ἔτι τὸ αἰσθητὸν σῶμα πού, καὶ ὁ αὐτὸσ τόποσ ὅλου καὶ μορίου, οἱο͂ν τῆσ γῆσ, ὥστ’ εἰ μὲν ὁμοειδέσ, ἀκίνητον ἔσται ἢ ἀεὶ οἰσθήσεται, τοῦτο δὲ ἀδύνατον τί γὰρ μᾶλλον κάτω ἢ ἄνω ἢ ὁπουοῦν;
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 165:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION