헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἣν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, μὴ σφῶν αὐτῶν καταψεύδεσθαι δόξωσιν, ἀκίνητα βούλονται σφίσιν αὐτοῖσ παντάπασι καθεστάναι τὰ ἆθλα, οὐ τούτων, ὡσ ἐγᾦμαι, τοσοῦτον δεόμενοι, ὅσον τοῦ καλοὶ κἀγαθοὶ δοκεῖν ἅπασιν εἶναι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 30:2)
ἔτι δὲ παρὰ τὰ αἰσθητὰ καὶ τὰ εἴδη τὰ μαθηματικὰ τῶν πραγμάτων εἶναί φησι μεταξύ, διαφέροντα τῶν μὲν αἰσθητῶν τῷ ἀί̈δια καὶ ἀκίνητα εἶναι, τῶν δ’ εἰδῶν τῷ τὰ μὲν πόλλ’ ἄττα ὅμοια εἶναι τὸ δὲ εἶδοσ αὐτὸ ἓν ἕκαστον μόνον.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 137:4)
οὔτε γὰρ ἐπὶ τούτων εὔλογον ἔχειν οὕτω μόνον, ἀλλὰ δῆλον ὅτι καὶ τὰ εἴδη ἐνδέχοιτ’ ἂν ἐν τοῖσ αἰσθητοῖσ εἶναι τοῦ γὰρ αὐτοῦ λόγου ἀμφότερα ταῦτά ἐστιν, ἔτι δὲ δύο στερεὰ ἐν τῷ αὐτῷ ἀναγκαῖον εἶναι τόπῳ, καὶ μὴ εἶναι ἀκίνητα ἐν κινουμένοισ γε ὄντα τοῖσ αἰσθητοῖσ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 64:1)
‐ ἕνα μὲν δὴ τρόπον τοῦτον λέγεται ἡ ποιότησ διαφορὰ οὐσίασ, ἕνα δὲ ὡσ τὰ ἀκίνητα καὶ τὰ μαθηματικά, ὥσπερ οἱ ἀριθμοὶ ποιοί τινεσ, οἱο͂ν οἱ σύνθετοι καὶ μὴ μόνον ἐφ’ ἓν ὄντεσ ἀλλ’ ὧν μίμημα τὸ ἐπίπεδον καὶ τὸ στερεόν οὗτοι δ’ εἰσὶν οἱ ποσάκισ ποσοὶ ἢ ποσάκισ ποσάκισ ποσοί, καὶ ὅλωσ ὃ παρὰ τὸ ποσὸν ὑπάρχει ἐν τῇ οὐσίᾳ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 167:1)
ἀλλ’ εἰ ἀκινήτων καὶ χωριστῶν ἐστί, νῦν ἄδηλον, ὅτι μέντοι ἔνια μαθήματα ᾗ ἀκίνητα καὶ ᾗ χωριστὰ θεωρεῖ, δῆλον.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 6 13:2)
ἡ μὲν γὰρ φυσικὴ περὶ χωριστὰ μὲν ἀλλ’ οὐκ ἀκίνητα, τῆσ δὲ μαθηματικῆσ ἔνια περὶ ἀκίνητα μὲν οὐ χωριστὰ δὲ ἴσωσ ἀλλ’ ὡσ ἐν ὕλῃ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 6 14:2)
ἡ δὲ πρώτη καὶ περὶ χωριστὰ καὶ ἀκίνητα.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 6 15:1)
φανερὸν δὲ καὶ ὅτι περὶ τῶν ἀκινήτων οὐκ ἔστιν ἀπάτη κατὰ τὸ ποτέ, εἴ τισ ὑπολαμβάνει ἀκίνητα.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 9 133:4)
τὰ δ’ εἴδη καὶ τὰ πάθη καὶ ὁ τόποσ, εἰσ ἃ κινοῦνται τὰ κινούμενα, ἀκίνητά ἐστιν, οἱο͂ν ἐπιστήμη καὶ θερμότησ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 176:4)
ἡδέωσ δ’ ἂν ἐνταῦθα τοῦ λόγου γεγονὼσ ἠρόμην τοὺσ ὁμιλῆσαι φάσκοντασ αὐτὸν ἐπὶ πλεῖστον τοῖσ ἐκ τοῦ περιπάτου φιλοσόφοισ, εἰ γιγνώσκουσιν, ὅσα περὶ τοῦ κεκρᾶσθαι τὰ σώμαθ’ ἡμῶν ἐκ θερμοῦ καὶ ψυχροῦ καὶ ξηροῦ καὶ ὑγροῦ πρὸσ Ἀριστοτέλουσ εἴρηταί τε καὶ ἀποδέδεικται, καὶ ὡσ τὸ θερμὸν ἐν αὐτοῖσ ἐστι τὸ δραστικώτατον καὶ ὡσ τῶν ζῳών ὅσα μὲν θερμότερα φύσει, ταῦτα πάντωσ ἔναιμα, τὰ δ’ ἐπὶ πλέον ψυχρότερα πάντωσ ἄναιμα καὶ διὰ τοῦτο τοῦ χειμῶνοσ ἀργὰ καὶ ἀκίνητα κεῖται φωλεύοντα δίκην νεκρῶν.
(갈레노스, On the Natural Faculties., B, section 853)
εἱστήκει δὲ τὰ δένδρα ὅμωσ ἀκίνητα, ὀρθὰ καθάπερ ἐπιπλέοντα.
(루키아노스, Verae Historiae, book 2 42:4)
Ὑριεὺσ δὲ εἴχετο ἀφασίᾳ, κλεῖσ μὲν καὶ σημεῖα τὰ ἄλλα ὁρῶν ἀκίνητα, τὸν δὲ ἀριθμὸν ἀεὶ τῶν χρημάτων ἐλάττονα.
(파우사니아스, Description of Greece, Βοιωτικά, chapter 37 7:7)
ἐὰν δὲ οἱ τοῦ ὅλου στασιῶται ἀληθέστερα λέγειν δοκῶσι, φευξόμεθα παρ’ αὐτοὺσ ἀπ’ αὖ τῶν τὰ ἀκίνητα κινούντων.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 237:1)
τῷ δὴ φιλοσόφῳ καὶ ταῦτα μάλιστα τιμῶντι πᾶσα, ὡσ ἐοίκεν, ἀνάγκη διὰ ταῦτα μήτε τῶν ἓν ἢ καὶ τὰ πολλὰ εἴδη λεγόντων τὸ πᾶν ἑστηκὸσ ἀποδέχεσθαι, τῶν τε αὖ πανταχῇ τὸ ὂν κινούντων μηδὲ τὸ παράπαν ἀκούειν, ἀλλὰ κατὰ τὴν τῶν παίδων εὐχήν, ὅσα ἀκίνητα καὶ κεκινημένα, τὸ ὄν τε καὶ τὸ πᾶν συναμφότερα λέγειν.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 200:7)
ὡσ ἐπιχειροῦντι δὴ νομοθέτῃ κινεῖν τῶν τοιούτων τι πᾶσ ἀπαντᾷ λέγων μὴ κινεῖν τὰ ἀκίνητα, καὶ ἐπαρᾶται γῆσ τε ἀναδασμοὺσ εἰσηγούμενον καὶ χρεῶν ἀποκοπάσ, ὥστ’ εἰσ ἀπορίαν καθίστασθαι πάντ’ ἄνδρα.
(플라톤, Laws, book 3 51:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION