헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

Καὶ Ῥωμαῖοι μὲν ἐψηφίζοντο μηδὲ πρεσβείασ ἔτι παρὰ Σαυνιτῶν προσίεσθαι, ἀλλ’ ἄσπονδον καὶ ἀκήρυκτον πόλεμον αὐτοῖσ πολεμεῖν ἑώσ κατὰ κράτοσ ἐξέλωσι, θεὸσ δ’ ἐνεμέσησε τῆσ μεγαληγορίασ, καὶ ὕστερον ἡττήθησαν ὑπὸ Σαυνιτῶν καὶ ὑπὸ ζυγὸν ἤχθησαν οἱ Ῥωμαῖοι.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 4:1)
τοῖσ δὲ παρῆν οὐδεὶσ ὡσ ἐπὶ ἄσπονδον καὶ ἀκήρυκτον πόλεμον ἐστρατευκόσι.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 7:3)
καὶ ἐπὶ τοῖσδε τὸν πόλεμον τόνδε ἄσπονδον καὶ ἀκήρυκτον ἐψηφίσασθε, κατ’ ἀνδρῶν ποτὲ φίλων, κατὰ Σαβίνων ἐκγόνων τῶν ὑμῖν συνοικούντων.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 7:8)
χιλιάρχουσ δὲ αὐτῷ καὶ ἱππάρχουσ ἐπὶ τιμῇ κελεύσαντοσ ὑπαντᾶν τοῦ Πομπηίου, οἱ μὲν ὄντεσ ἀμφὶ τὸν Τιγράνη τὸ ἀκήρυκτον τῆσ ὁδοῦ δεδιότεσ ἔφευγον ὀπίσω, ὁ δὲ Τιγράνησ ἦλθε, καὶ τὸν Πομπήιον ὡσ κρείττονα βαρβαρικῶσ προσεκύνησεν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 15 8:7)
νικῶσιν ἡμῖν Ἀθηνίων ἐπέθετο πόλεμον ἀκήρυκτον ἐπάγων.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 15 169:3)
εἰ μὲν οὖν περὶ τῶν ἐξελασάντων αὐτοὺσ ὤμοσαν μηδέποτε εὐνοήσειν, λόγον εἶχεν εἰκότα, πᾶσι δὲ πόλεμον ἀνθρώποισ ἀκήρυκτον ἄρασθαι τούτουσ, εἴπερ ἔπραττον ὡσ αὐτὸσ λέγει κακῶσ, παρὰ πάντων βοηθείασ δεομένουσ ἄνοιαν οὐκ ἐκείνων, ἀλλὰ τοῦ ψευδομένου πάνυ πολλὴν παρίστησιν, ὅσ γε καὶ τοὔνομα θέσθαι τῇ πόλει ἀπὸ τῆσ ἱεροσυλίασ αὐτοὺσ ἐτόλμησεν εἰπεῖν, τοῦτο δὲ μετὰ ταῦτα παρατρέψαι·
(플라비우스 요세푸스, Contra Apionem, Φλαί̈ου Ιὠσήπου περὶ ἀρχαιότητοσ Ιοὐδαίων λόγοσ α. 353:1)
Αἰγινῆται δὲ εὐδαιμονίῃ τε μεγάλῃ ἐπαερθέντεσ καὶ ἔχθρησ παλαιῆσ ἀναμνησθέντεσ ἐχούσησ ἐσ Ἀθηναίουσ, τότε Θηβαίων δεηθέντων πόλεμον ἀκήρυκτον Ἀθηναίοισι ἐπέφερον·
(헤로도토스, The Histories, book 5, chapter 81 3:1)
ἣν γὰρ καλοῦσιν οἱ πλεῖστοι τῶν ἀνθρώπων εἰρήνην, τοῦτ’ εἶναι μόνον ὄνομα, τῷ δ’ ἔργῳ πάσαισ πρὸσ πάσασ τὰσ πόλεισ ἀεὶ πόλεμον ἀκήρυκτον κατὰ φύσιν εἶναι.
(플라톤, Laws, book 1 11:1)
οὐχ ὁμολογοῦσι δὲ τῷ καλῷ πολεμεῖν τὸν ἄσπονδον καὶ ἀκήρυκτον πόλεμον;
(플루타르코스, Non posse suaviter vivi secundum Epicurum, section 13 8:1)
ἐπεὶ δ’ ὁ πεμφθεὶσ κῆρυξ Ἀνθεμόκριτοσ αἰτίᾳ τῶν Μεγαρέων ἀποθανεῖν ἔδοξε, γράφει ψήφισμα κατ’ αὐτῶν Χαρῖνοσ, ἄσπονδον μὲν εἶναι καὶ ἀκήρυκτον ἔχθραν, ὃσ δ’ ἂν ἐπιβῇ τῆσ Ἀττικῆσ Μεγαρέων θανάτῳ ζημιοῦσθαι, τοὺσ δὲ στρατηγούσ, ὅταν ὀμνύωσι τὸν πάτριον ὁρ́κον, ἐπομνύειν ὅτι καὶ δὶσ ἀνὰ πᾶν ἔτοσ εἰσ τὴν Μεγαρικὴν ἐμβαλοῦσι·
(플루타르코스, Περικλῆς, chapter 30 3:2)
οὐχ οὕτω κακοεργὸν ἐχαλκεύσαντο μάχαιραν ἄνθρωποι, διὰ τὰσ ἐξαπίνησ ἐνέδρασ, οἱο͂ν ἀκήρυκτον, Καλλίστρατε, καὶ σὺ προσελθὼν ποιεῖσ μοι φονικῶν ἑξαμέτρων πόλεμον.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume IV, book 11, chapter 1361)
καὶ ἐκ τούτου ἐδόκει τοῖσ στρατηγοῖσ βέλτιον εἶναι δόγμα ποιήσασθαι τὸν πόλεμον ἀκήρυκτον εἶναι ἔστ’ ἐν τῇ πολεμίᾳ εἰε͂ν·
(크세노폰, Anabasis, Κύρου Ἀναβάσεωσ Γ, chapter 3 6:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION