헬라어 문장 내 검색 Language

ἔστω δὲ ὁ λόγοσ εἰσ τὰ τῆσ γνώμησ ἔτι τὸ εἰκόσι χρῆσθαι σεμνότητα καὶ ἀξίωμα ἔχοντα τὸν λόγον ἐργάζεται, ὥσπερ ἐν θαλάττῃ πνεῦμα ἀκατάστατον ὡσ ἂν τύχῃ κινούμενον, καὶ πάλιν ὥσπερ σκηπτὸσ ἢ χειμάρρουσ ἅπαν τοῦτο τὸ πρᾶγμα εἰσ τὴν πόλιν εἰσέπεσεν, καὶ ἑτέρωθι πάλιν ἐπεὶ ὅτι γε ὥσπερ περίοδοσ ἢ καταβολὴ πυρετοῦ ἢ ἄλλου τινὸσ κακοῦ καὶ τῷ πάνυ πόρρω δοκοῦντι νῦν ἀφεστάναι προσέρχεται οὐδεὶσ ἀγνοεῖ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ σεμνότητοσ. 15:3)
ὅπου δὲ καὶ τῶν οἰκείων παραχωρῆσαι καὶ προέσθαι ἔσθ’ ὅτε δεῖ καὶ συμφέρει, πῶσ ἀλλοτρίων γε κακῶν ἄξιον κληρονομῆναι, καὶ τούτων μὲν ἂν τῶν νῦν καλούντων ἡμᾶσ πικρῶσ ἔχειν τοῖσ ἐμβάλλουσιν εἰσ τὴν Ἀττικὴν, εἰ τοῦθ’ ὁποτέροισ οὖν αὐτῶν ἐπῆλθε ποιῆσαι, αὐτοὺσ δ’ εἰσ πόλεμον καὶ ταραχὴν ἀκατάστατον ἡμᾶσ αὐτοὺσ ἐμβαλεῖν εἰκῆ, καὶ ταῦτ’ εἰδότασ ὡσ ἄρξασθαι μὲν πολέμου ῥᾴδιον, ἀπαλλαγῆναι δὲ οὐδὲν οὕτω χαλεπόν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ ε ὑπὲρ μηδετέροισ βοηθεῖν 10:7)
εὖ γὰρ εἰδέναι χρὴ τοῦθ’ ὅτι οὐ καταφρονεῖ Φίλιπποσ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, τῆσ πόλεωσ τῆσ ὑμετέρασ, οὐδ’ ἀχρηστοτέρουσ ὑμᾶσ νομίσασ Θηβαίων ἐκείνουσ εἵλετ’ ἀνθ’ ὑμῶν ἀλλ’ ὑπὸ τούτων ἐδιδάχθη καὶ ταῦτ’ ἤκουσεν, ἃ καὶ πρότερόν ποτ’ εἶπον ἐγὼ πρὸσ ὑμᾶσ ἐν τῷ δήμῳ καὶ τούτων οὐδεὶσ ἀντεῖπεν, ὡσ ὁ μὲν δῆμόσ ἐστιν ἀσταθμητότατον πρᾶγμα τῶν πάντων καὶ ἀσυνθετώτατον, ὥσπερ ἐν θαλάττῃ κῦμ’ ἀκατάστατον, ὡσ ἂν τύχῃ κινούμενον.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 177:2)
ἀκατάστατον κακόν, μεστὴ ἰοῦ θανατηφόρου.
(IAKWBOU, chapter 1 68:2)
"ὧν ἀναπιμπλαμένην οὐκ ἄμεινον ἐκεῖ βαδίζειν οὐδὲ παρέχειν ἑαυτὴν τῷ θεῷ μὴ παντάπασι καθαρὰν οὖσαν ὥσπερ ὄργανον ἐξηρτυμένον καὶ εὐηχέσ, ἀλλ’ ἐμπαθῆ καὶ ἀκατάστατον.
(플루타르코스, De defectu oraculorum, section 508)
ἐν δὲ τοῖσ ἄλλοισ αἱ περὶ τὰσ ὀχείασ σοβήσεισ ἔτι δ’ ἁρπαγαὶ καὶ φυγαὶ καὶ διώξεισ πολὺ τὸ θορυβῶδεσ καὶ ἀκατάστατον ἔχουσι.
(플루타르코스, Quaestiones Romanae, section 93 2:4)
ἐν δὲ τοῖσ ἄλλοισ αἱ περὶ τὰσ ὀχείασ σοβήσεισ ἔτι δ’ ἁρπαγαὶ καὶ φυγαὶ καὶ διώξεισ πολὺ τὸ θορυβῶδεσ καὶ ἀκατάστατον ἔχουσι.
(플루타르코스, Quaestiones Romanae, section 9314)
"ὅ τε γὰρ λογισμόσ, ὥσπερ ὀφθαλμὸσ ἐν ὑγρῷ σάλον ἔχοντι, δυσκίνητον ἡμῖν καὶ δύσεργόν ἐστι τά τε πάθη πανταχόθεν ὥσπερ ἑρπετὰ πρὸσ ἥλιον σαλευόμενα πρὸσ τὸν οἶνον καὶ ἀναδυόμενα τὴν γνώμην ἐπισφαλῆ ποιεῖ καὶ ἀκατάστατον.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 7, Εἰ καλῶσ ἐποίουν βουλευόμενοι παρὰ πότον. 1:1)
καὶ τέλοσ ἐπὶ τοσοῦτον ἐξωμίλησαν τὸ μειράκιον ὥστε καθόλου μηδενὶ προσέχειν τῶν ἄλλων διὰ τὸ καὶ φύσει μὲν ἀκατάστατον ὑπάρχειν, ἔτι δὲ μᾶλλον ὑπ’ ἐκείνων τότε μετεωρισθέν·
(폴리비오스, Histories, book 7, chapter 4 6:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION