헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

τῆσ δὲ γῆσ ἀκάρπου μενούσησ, ἔχρησεν ὁ θεὸσ καρποφορήσειν αὐτήν, ἂν θανατωθῇ Λυκοῦργοσ.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 5 1:7)
ἀκάρπου δὲ τῆσ γῆσ μενούσησ, καὶ μηνυόντων τῶν χρησμῶν εἶναί τι ἐν τῷ τεμένει τῆσ Ἀθηνᾶσ δυσσέβημα, φωραθεῖσα ὑπὸ τοῦ πατρὸσ παρεδόθη Ναυπλίῳ ἐπὶ θανάτῳ παρ’ οὗ Τεύθρασ ὁ Μυσῶν δυνάστησ παραλαβὼν αὐτὴν ἔγημε.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 9 1:5)
κατὰ δὲ τὴν Φρυγίαν ἐμπεσούσησ νόσου τοῖσ ἀνθρώποισ καὶ τῆσ γῆσ ἀκάρπου γενομένησ, ἐπερωτησάντων τῶν ἀτυχούντων τὸν θεὸν περὶ τῆσ τῶν κακῶν ἀπαλλαγῆσ προστάξαι φασὶν αὐτοῖσ θάψαι τὸ Ἄττιδοσ σῶμα καὶ τιμᾶν τὴν Κυβέλην ὡσ θεόν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 59 7:1)
ἐσπάνισαν γὰρ αἱ τροφαὶ τοῦ πολέμου κατ’ ἀρχὰσ καὶ πολὺν αὐτοῖσ παρέσχον φόβον ὡσ ἐπιλείψουσαι, τῆσ τε γῆσ ἀκάρπου γενομένησ καὶ τῆσ ἔξωθεν ἀγορᾶσ οὐκέτι παρακομιζομένησ διὰ τὸν πόλεμον.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 17 4:2)
καὶ τὰ μὲν ἐμπιπρῶντεσ τὰ δὲ κατασκάπτοντεσ, πᾶν δὲ τὸ πεφυκὸσ ἀνὰ τὴν χώραν ἢ συμπατοῦντεσ ἠφάνιζον ἢ νεμόμενοι καὶ τὴν ἐνεργὸν ὑπὸ τῆσ πορείασ σκληροτέραν ἐποίουν τῆσ ἀκάρπου, καθόλου τε εἰπεῖν, οὐδὲ σημεῖόν τι κατελείπετο τοῖσ πορθουμένοισ τοῦ γεγονέναι.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον δ. 607:1)
μηδὲν ἄλλο φαίη τισ ἂν τῷ βίῳ καὶ τῷ χρόνῳ τῶν πονηρῶν ὑπάρχειν κακόν, ἀλλ’ ἐξελεγχομένησ που τῆσ ἀδικίασ, πράγματοσ ἀκάρπου καὶ ἀχαρίστου, καὶ χρηστὸν οὐδὲν οὐδ’ ἄξιον σπουδῆσ ἀναφέροντοσ ἐκ πολλῶν καὶ μεγάλων ἀγώνων , ἡ αἴσθησισ αὐτῶν ἀνατρέπει τὴν ψυχήν.
(플루타르코스, De sera numinis vindicta, section 11 1:1)
τῶν δ’ ἄλλων ἀναγνωσμάτων μάλιστα τοῖσ Εὐαγγέλου τακτικοῖσ ἐνεφύετο καὶ τὰσ περὶ Ἀλέξανδρον ἱστορίασ κατεῖχε, τοὺσ λόγουσ ἐπὶ τὰ πράγματα καταστρέφειν οἰόμενοσ, εἰ μὴ σχολῆσ ἕνεκα καὶ λαλιᾶσ ἀκάρπου περαίνοιντο.
(플루타르코스, Philopoemen, chapter 4 4:2)
"διολλυμένη γὰρ αὖθισ ἀπολείπει γῆν ἡμῖν ἄμορφον καὶ ἀκάθαρτον, ὕλησ ἀκάρπου καὶ ῥευμάτων πλημμελῶσ φερομένων ὑπ’ ἀργίασ ἀνάπλεων.
(플루타르코스, Septem sapientium convivium, chapter, section 15 1:4)
τὸν δὲ Τίμαιον εἴποι τισ ἂν οὐ μόνον ἀνιστόρητον γεγονέναι περὶ τῶν κατὰ τὴν Λιβύην, ἀλλὰ καὶ παιδαριώδη καὶ τελέωσ ἀσυλλόγιστον καὶ ταῖσ ἀρχαίαισ φήμαισ ἀκμὴν ἐνδεδεμένον, ἃσ παρειλήφαμεν, ὡσ ἀμμώδουσ πάσησ καὶ ξηρᾶσ καὶ ἀκάρπου καθυπαρχούσησ τῆσ Λιβύησ.
(폴리비오스, Histories, book 12, ii. timaei de africa et corsica errores 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION