헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἦν δὲ καὶ πλούσιοσ καὶ καλόσ, ἐν δὲ τῇ δευτέρᾳ καὶ εἰκοστῇ ὁ αὐτὸσ Πτολεμαῖον φησι τὸν δεύτερον Αἰγύπτου βασιλεύσαντα, πάντων σεμνότατον γενόμενον τῶν δυναστῶν καὶ παιδείασ εἴ τινα καὶ ἄλλον καὶ αὐτὸν ἐπιμεληθέντα οὕτωσ ἐξαπατηθῆναι τὴν διάνοιαν καὶ διαφθαρῆναι ὑπὸ τῆσ ἀκαίρου τρυφῆσ ὥστε τὸν πάντα χρόνον ὑπολαβεῖν βιώσεσθαι καὶ λέγειν ὅτι μόνοσ εὑρ́οι τὴν ἀθανασίαν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 51 2:3)
εἶτ’, οἶμαι, συμβέβηκε τοῖσ μὲν πλήθεσιν ἀντὶ τῆσ πολλῆσ καὶ ἀκαίρου ῥᾳθυμίασ τὴν ἐλευθερίαν ἀπολωλεκέναι, τοῖσ δὲ προεστηκόσι καὶ τἄλλα πλὴν ἑαυτοὺσ οἰομένοισ πωλεῖν πρώτουσ ἑαυτοὺσ πεπρακόσιν αἰσθέσθαι·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 65:1)
αἴτημα θέλω ποιήσασθαι τοῦτο αὐτὸ παῤ ὑμῶν, ἄνδρεσ Νικομηδεῖσ, καὶ χαρίσασθέ μοι καὶ ὑπομείνατε, ἀκοῦσαι λόγου περιττοῦ καὶ ἀκαίρου καὶ μὴ πείσοντοσ ὑμᾶσ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΡΟΣ ΝΙΚΟΜΗΔΕΙΣ ΠΕΡΙ ΟΜΟΝΟΙΑΣ ΤΗΣ 10:1)
ἔρημοσ δ’ ἐστὶ καὶ παντελῶσ ἄβατοσ, οὐκ ἀπ’ ἀρχῆσ σπανίζουσα τοῦ γένουσ τῶν ἀνθρώπων, ἀλλ’ ἐν τοῖσ ὕστερον χρόνοισ ἔκ τινοσ ἐπομβρίασ ἀκαίρου πλῆθοσ φαλαγγίων καὶ σκορπίων ἐξενέγκασα.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 30 1:2)
τὰ κοινὰ συμφέροντα τῶν ἰδίων ἀπεχθειῶν ἡγουμένησ ἀναγκαιότερα, ἀλλὰ φιλονεικίασ ἀκαίρου καὶ δυσμενείασ ἀβούλου καὶ φθόνου κακοδαίμονοσ, ὃσ οὐκ ἐᾷ τοὺσ ἔχοντασ αὐτὸν σωφρονεῖν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 11, chapter 18 4:1)
Ὅτι δ’ οὐδὲν ἐλάσσουσ ἀπὸ κενώσιοσ ἀκαίρου κακοπάθειαι γίνονται τῷ ἀνθρώπῳ ἢ ἀπὸ πληρώσιοσ, καταμανθάνειν καλῶσ ἔχει ἐπαναφέροντασ ἐπὶ τοὺσ ὑγιαίνοντασ.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, ΠΕΡΙ ΑΡΧΑΙΗΣ ΙΗΤΡΙΚΗΣ, x.1)
Εἰδέναι δὲ τοὺσ κεφαλαλγικοὺσ ἐκ γυμνασίων ἢ δρόμων ἢ πορειῶν ἢ κυνηγεσίων ἢ ἄλλου τινὸσ πόνου ἀκαίρου, ἢ ἐξ ἀφροδισίων, τοὺσ ἀχρόουσ, τοὺσ βραγχαλέουσ, τοὺσ σπληνώδεασ, τοὺσ λειφαίμουσ, τοὺσ πνευματώδεασ, τοὺσ ξηρὰ βήσσοντασ καὶ διψώδεασ, τοὺσ φυσώδεασ, φλεβῶν ἀπολήψιασ, ἐντεταμένουσ ὑποχόνδρια καὶ πλευρὰ καὶ μετάφρενον, τοὺσ ἀπονεναρκωμένουσ, καὶ ἀμαυρὰ βλέποντασ, καὶ οἷσιν ἦχοι τῶν οὐάτων ἐμπίπτουσι, καὶ τῆσ οὐρήθρησ ἀκρατέωσ διακειμένουσ, τοὺσ ἰκτεριώδεασ, καὶ ὧν αἱ κοιλίαι ὠμὰ ἐκβάλλουσι, καὶ αἱμοῤῬαγέοντασ ἐκ Ῥινὸσ ἢ καθ’ ἕδρην σφοδρῶσ, ἢν ἐν ἐμφυσήμασιν ἐώσιν, ἢ πόνοσ αὐτοῖσιν ἐπιτρέχῃ σφοδρὸσ, καὶ μὴ ἐπικρατέωσιν‧ τῶν τοιῶνδε μηδένα φαρμακεύειν‧ κίνδυνόν τε γὰρ ἕξει, καὶ οὐδὲν ὀνήσεισ, τάσ τε ἀπὸ ταὐτομάτου ἀπαλλάξιασ καὶ κρίσιασ ἀφαιρήσεισ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ ΝΟΘΑ., 23.1)
τοῖσ δὲ δὴ ἐλεύθερα διώκουσιν ἤθη καὶ φεύγουσιν τὸν δούλειον ζυγὸν ὡσ ὂν κακόν, εὐλαβεῖσθαι συμβουλεύοιμ’ ἂν μή ποτε ἀπληστίᾳ ἐλευθερίασ ἀκαίρου τινὸσ εἰσ τὸ τῶν προγόνων νόσημα ἐμπέσωσιν, ὃ διὰ τὴν ἄγαν ἀναρχίαν οἱ τότε ἔπαθον, ἀμέτρῳ ἐλευθερίασ χρώμενοι ἔρωτι.
(플라톤, Epistles, Letter 8 18:1)
δουλείασ ἐλευθέρων εἰσ πῦρ δούλων δεσποτείασ ἂν ἐμπεπτωκὼσ εἰή, ἀντὶ τῆσ πολλῆσ ἐκείνησ καὶ ἀκαίρου ἐλευθερίασ τὴν χαλεπωτάτην τε καὶ πικροτάτην δούλων δουλείαν μεταμπισχόμενοσ.
(플라톤, Republic, book 8 600:1)
οὕτω δὴ διαβαλὼν εἰσ Κέρκυραν, ὅπου τὸ ναυτικὸν ἦν, ἐξίστατο μὲν Κικέρωνι τῆσ ἀρχῆσ ὡσ ὑπατικῷ στρατηγικόσ, οὐ δεξαμένου δὲ Κικέρωνοσ, ἀλλ’ ἀπαίροντοσ εἰσ Ἰταλίαν, ἰδὼν τὸν Πομπήϊον ὑπ’ αὐθαδείασ καὶ φρονήματοσ ἀκαίρου βουλόμενον κολάζειν τοὺσ ἀποπλέοντασ, πρώτῳ δὲ μέλλοντα τῷ Κικέρωνι προσφέρειν τὰσ χεῖρασ, ἐνουθέτησεν ἰδίᾳ καὶ κατεπράϋνεν, ὥστε τὸν Κικέρωνα περισῶσαι σαφῶσ ἐκ θανάτου καὶ τοῖσ ἄλλοισ ἄδειαν παρασχεῖν.
(플루타르코스, Cato the Younger, chapter 55 3:1)
κατεσάπη χρόνουσ καὶ τῆσ ἀκαίρου λαλιᾶσ οὐ μεμπτὴν ἔδωκε δίκην, ἵνα δὲ γέλωτα παράσχῃ τοῖσ ἄλλοισ, αὐτὸσ πολὺν χρόνον ἔκλαυσεν.
(플루타르코스, De liberis educandis, section 14 20:2)
ἔστιν οὖν κενὸσ ἔπαινοσ ὁ τῶν ἑαυτοὺσ ἐπαινεῖν, ὅπωσ ἐπαινεθῶσι, δοκούντων καὶ καταφρονεῖται μάλιστα, φιλοτιμίασ ἕνεκα γίγνεσθαι καὶ δόξησ ἀκαίρου φαινόμενοσ.
(플루타르코스, De Se Ipsum Citra Invidiam Laudando, section 31)
Ἀριστείδην μὲν γὰρ ηὔξησε Κλεισθένησ καὶ Φωκίωνα Χαβρίασ, Λεύκολλον δὲ Σύλλασ Κάτωνα δὲ Μάξιμοσ, Ἐπαμεινώνδασ δὲ Παμμένη καὶ Λύσανδροσ Ἀγησίλαον ἀλλ’ οὗτοσ μὲν ὑπὸ φιλοτιμίασ ἀκαίρου καὶ ζηλοτυπίασ διὰ δόξαν ὑβρίσασ ἀπέρριψε ταχὺ τὸν καθηγεμόνα τῶν πρακτέων·
(플루타르코스, Praecepta gerendae reipublicae, chapter, section 11 3:1)
"ἥκιστα δὲ πρὸσ ἡγεμόνασ ἢ πλουσίουσ ἢ δυνάστασ μὴ καλουμένουσ ὑπ’ αὐτῶν ἀλλ’ ὑφ’ ἑτέρων πρέπει βαδίζειν, ἀναιδείασ καὶ ἀπειροκαλίασ καὶ φιλοτιμίασ ἀκαίρου δόξαν οὐκ ἄλογον φυλαττομένουσ.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 7, Περὶ τῶν λεγομένων σκιῶν, καὶ εἰ δεῖ βαδίζειν καλούμενον πρὸσ ἑτέρουσ ὑφ’ ἑτέρων ἐπὶ δεῖπνον, καὶ πότε, καὶ παρὰ τίνασ. 16:29)
"διὸ καὶ πολύφωνοσ ὁ οἶνόσ ἐστι καὶ λαλιᾶσ ἀκαίρου καὶ φρονήματοσ ἡγεμονικοῦ καταπίμπλησιν, ὡσ οὐκ ἀκούειν ἀλλ’ ἀκούεσθαι μᾶλλον ἡμῖν καὶ ἄγειν οὐχ ἕπεσθαι προσῆκον.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 7, Εἰ καλῶσ ἐποίουν βουλευόμενοι παρὰ πότον. 1:8)

SEARCH

MENU NAVIGATION