헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

τὸ μὲν γὰρ εἰσ τὸν Φίλιππον τῷ λόγῳ πλημμελεῖν ἀμαθὲσ μὲν καὶ ἄκαιρον, ἔλαττον δ’ οὗ μέλλω λέγειν ἁμάρτημα·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1671)
ἐγὼ δὲ ἁπάντων μὲν τούτων ἔφην δεῖν μεμνῆσθαι, μιμεῖσθαι μέντοι τὰσ τῶν προγόνων εὐβουλίασ, τὰ δὲ ἁμαρτήματα αὐτῶν καὶ τὴν ἄκαιρον φιλονικίαν φυλάττεσθαι, τὴν μὲν ἐν Πλαταιαῖσ πεζομαχίαν, καὶ τοὺσ ἀγῶνασ τοὺσ περὶ Σαλαμῖνα, καὶ τὴν ἐν Μαραθῶνι μάχην, καὶ τὴν ἐπ’ Ἀρτεμισίῳ ναυμαχίαν, καὶ τὴν Τολμίδου ζηλοῦν στρατηγίαν κελεύων, ὃσ χιλίουσ ἔχων ἐπιλέκτουσ Ἀθηναίων, διὰ μέσησ Πελοποννήσου πολεμίασ οὔσησ ἀδεῶσ διεξῄει.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 751)
τῆσ τε φιλονικίασ τὸ ἄκαιρον μάλιστα ἐμέμφοντο, Βρούτου μὲν καὶ Κασσίου πορρωτέρω τε ὄντων καὶ συνισταμένων ἔτι, ἐν δὲ πλευραῖσ Ἀντωνίου καὶ Λεπίδου πολεμίων·
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 13 1:5)
μὴ νομίσῃσ δὲ ἐλεγχθήσεσθαι μετὰ παρρησίασ ἁ̓́καιρον γάῤ, ἀλλὰ μετὰ ἀληθείασ, ἧσ οὐκ ἔνι μοι χωρὶσ εἰπεῖν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 5 4:7)
ὠμῶσ δ’ αὐτοὺσ καὶ πικρῶσ κτείνων τε καὶ συλῶν ὁ Πύρροσ οὐδὲ τῶν ἀναθημάτων τῆσ Περσεφόνησ ἀπέσχετο, ἐπισκώψασ τὴν ἄκαιρον θεοσέβειαν εἶναι δεισιδαιμονίαν, τὸ δὲ συλλέξαι πλοῦτον ἄπονον εὐβουλίαν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 24:5)
οὐδὲ γὰρ ἄκαιρον νῦν λειποθυμίην ἐμποιέειν, ἔσ τε νάρκην τῆσ γνώμησ, καὶ ἐσ τὰσ τῆσ φλεγμασίησ ξυνδόσιασ, καὶ ἐσ τὰσ τοῦ θερμοῦ τοῦ κατ’ αἰδοῖον πρηο̈́νσιασ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ια’. Θεραπεία Σατυριάσεωσ.334)
ὥστε οὐδὲ τὸ τῶν λόγων πλῆθοσ ἄκαιρον ἐν τοιούτῳ τῶν ἔργων καιρῷ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 57:9)
μὴ τοίνυν Λακεδαιμονίουσ παρὰ καιρὸν οἰκτείροντεσ ἄκαιρον πόλεμον τῇ πόλει μηδὲ τοῖσ Ἕλλησι περιστήσωμεν, ἀλλ’ ὑπομείνωμεν προστάται μᾶλλον τοῦ πρὸσ Λακεδαιμονίουσ πολέμου γενέσθαι ἢ ’κείνουσ ἀπαλλάξαντεσ αὐτοὶ πράγμασι καὶ κακοῖσ ἀνυποστάτοισ συνέχεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 21:15)
"οὕτω δ’ ἐξελύθησαν διὰ τὴν ἄκαιρον μέθην ὥστε τινὲσ αὐτῶν οὔτε ἀνατέλλοντα τὸν ἥλιον οὔτε δυόμενον ἑωράκασιν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 20 1:94)
καὶ ἄλλων δὲ ἑταιρῶν ἀπομνημονεύματα ὁ Μάχων συνήγαγεν, ὧν οὐκ ἄκαιρόν ἐστιν κατὰ τὸ ἑξῆσ μνημονεῦσαι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 431)
ἔγραψεν δὲ καὶ οὗτοσ περὶ τῶν τοῦ πατρὸσ ποιημάτων σύγγραμμα ἐξ οὗ ἔστι κατιδεῖν τὴν ἄκαιρον παρρησίαν τοῦ Σωτάδου, κακῶσ μὲν εἰπόντοσ Λυσίμαχον τὸν βασιλέα Ἀλεξανδρείᾳ, Πτολεμαῖον δὲ τὸν Φιλάδελφον παρὰ Λυσιμάχῳ, καὶ ἄλλουσ τῶν βασιλέων ἐν ἄλλαισ τῶν πόλεων διόπερ τῆσ δεούσησ ἔτυχε τιμωρίασ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 13 2:2)
περὶ δὲ τῶν κατὰ τὴν Ἰνδικὴν γινομένων ὀστρέων ‐ ου’ γὰρ ἄκαιρον καὶ τούτων μνησθῆναι διὰ τὴν τῶν μαργαριτῶν χρῆσιν Θεόφραστοσ μὲν ἐν τῷ περὶ λίθων γράφει οὕτωσ ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 451)
τὸ δ’ ἄκαιρον ἅπαν ὑπερβάλλον τε μὴ προσείμαν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 48 2:1)
ἄκαιρον δ’ εἶναι εἰπόντοσ νεύσασ εἰσαγαγεῖν ἐκέλευσε τὰ ἀκούσματα, ἐν οἷσ καὶ ἡ λυσιῳδὸσ εἰσῆλθεν ἐστεφανωμένη τὸν τῆσ Ἀρετῆσ στέφανον, ἐνδῦσα καὶ τὴν πορφυρᾶν ἐσθῆτα.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 47 3:2)
οὐκ ἄκαιρον δ’ εἶναι νομίζω ἔτι καὶ αὐτόσ, ἐπειδήπερ ἐμνήσθην τοῦ κιθαριστοῦ Στρατονίκου, λέξαι τι περὶ τῆσ εὐστοχίασ αὐτοῦ τῶν ἀποκρίσεων.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 41 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION