헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐν οἷσ γὰρ ἀνθεῖν ἐδόκεισ πολιτεύμασι καὶ πολὺσ ἔπνεισ ἐναντιούμενοσ ὑπὲρ τῆσ ἀριστοκρατίασ τοῖσ δημοτικοῖσ, ταῦτ’ ἐμοὶ φόβου μεστὰ ἦν ἐνθυμουμένῃ τὸν ἀνθρώπινον βίον, ὡσ ἐπὶ μικρᾶσ αἰωρεῖται ῥοπῆσ, καὶ ἐκ πολλῶν ἀκουσμάτων τε καὶ παθημάτων μαθούσῃ, ὅτι τοῖσ ἐπισήμοισ ἀνδράσι θεία τισ ἐναντιοῦται νέμεσισ ἢ φθόνοσ τισ ἀνθρώπινοσ πολεμεῖ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 52 2:2)
ἔπειτ’ ἐνθυμηθείσ, ὡσ ἐπὶ μικρᾶσ αἰωρεῖται ῥοπῆσ ἡ τῶν ἀνθρώπων εὐδαιμονία, καὶ βέβαιον οὐδὲν διαμένει τῶν ἀγαθῶν, διατείνασ εἰσ οὐρανὸν τὰσ χεῖρασ εὔξατο τῷ τε Διὶ καὶ τοῖσ ἄλλοισ θεοῖσ, μάλιστα μὲν ἀνεπίφθονον ἑαυτῷ τε καὶ τῇ πατρίδι γίνεσθαι τὴν παροῦσαν εὐδαιμονίαν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 12, chapter 14 4:1)
ὅτῳ γὰρ ἀνδρὶ εἰσ ἑαυτὸν ἀνήρτηται πάντα τὰ πρὸσ εὐδαιμονίαν φέροντα ἢ ἐγγὺσ τούτου, καὶ μὴ ἐν ἄλλοισ ἀνθρώποισ αἰωρεῖται, ἐξ ὧν ἢ εὖ ἢ κακῶσ πραξάντων πλανᾶσθαι ἠναγκάσθη καὶ τὰ ἐκείνου, τούτῳ ἄριστα παρεσκεύασται ζῆν, οὗτόσ ἐστιν ὁ σώφρων καὶ οὗτοσ ἀνδρεῖοσ καὶ φρόνιμοσ, οὗτοσ γιγνομένων παίδων καὶ χρημάτων καὶ διαφθειρομένων καὶ μάλιστα πείθεται τῇ παροιμίᾳ·
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 30 5:4)
αἰωρεῖται δὴ καὶ κυμαίνει ἄνω καὶ κάτω, καὶ ὁ ἀὴρ καὶ τὸ πνεῦμα τὸ περὶ αὐτὸ ταὐτὸν ποιεῖ·
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 900:1)
ὅτῳ γὰρ ἀνδρὶ εἰσ ἑαυτὸν ἀνήρτηται πάντα τὰ πρὸσ εὐδαιμονίαν φέροντα ἢ ἐγγὺσ τούτου, καὶ μὴ ἐν ἄλλοισ ἀνθρώποισ αἰωρεῖται ἐξ ὧν ἢ εὖ ἢ κακῶσ πραξάντων πλανᾶσθαι ἠνάγκασται καὶ τὰ ἐκείνου, τούτῳ ἄριστα παρεσκεύασται ζῆν, οὗτόσ ἐστιν ὁ σώφρων καὶ οὗτοσ ὁ ἀνδρεῖοσ καὶ φρόνιμοσ·
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Μενέξενος 90:4)
καὶ ἄλογον καὶ ἀκυβέρνητον αἰωρεῖται τῷ αὐτομάτῳ τὸ πᾶν, οὔθ’ εἷσ ἐστιν ὁ κρατῶν καὶ κατευθύνων ὥσπερ οἰάξιν ἤ τισι πειθηνίοισ χαλινοῖσ λόγοσ, ἀλλὰ πολλὰ καὶ μεμιγμένα κακοῖσ καὶ ἀγαθοῖσ·
(플루타르코스, De Iside et Osiride, section 45 6:1)
καί σε μάλ’ ἐκπάγλωσ ὀλοφύρομαι ἠδ’ ἐλεαίρω, οὕνεκεν ἡμετέροιο λυγροῦ μετὰ δαίμονοσ ἔσχεσ, ὅσθ’ ἡμῖν ἐφύπερθε κάρησ βαρὺσ αἰωρεῖται.
(테오크리토스, Idylls, Μεγάρα43)
κούφησ δ’ αἰωρεῖται ἀπ’ ἐλπίδοσ·
(작자 미상, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 4112)

SEARCH

MENU NAVIGATION