헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

τοὺσ δ’ ἄλλουσ ἅπαντασ, οἷσ ἐμαυτὸν ἄλυπον παρέσχημαι, τὴν μὲν τύχην ἰδιώτησ ὢν καὶ τοῖσ μετρίοισ ὑμῶν ὅμοιοσ, ἐν δὲ τοῖσ πολιτικοῖσ ἀγῶσι μόνοσ τῶν ἄλλων ἐφ’ ὑμᾶσ οὐ συνεστηκώσ, αἰτῶ παρ’ ὑμῶν τὴν σωτηρίαν, μετὰ πάσησ εὐνοίασ τῇ πόλει πεπρεσβευκώσ, καὶ μόνοσ ὑπομείνασ τὸν τῶν συκοφαντῶν θόρυβον, ὃν ἤδη πολλοὶ τῶν τὰσ ψυχὰσ ἐν τοῖσ πολέμοισ λαμπρῶν οὐχ ὑπέστησαν.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1811)
θεοὺσ μὲν αἰτῶ τῶνδ’ ἀπαλλαγὴν πόνων φρουρᾶσ ἐτείασ μῆκοσ, ἣν κοιμώμενοσ στέγαισ Ἀτρειδῶν ἄγκαθεν, κυνὸσ δίκην, ἄστρων κάτοιδα νυκτέρων ὁμήγυριν, καὶ τοὺσ φέροντασ χεῖμα καὶ θέροσ βροτοῖσ λαμπροὺσ δυνάστασ, ἐμπρέποντασ αἰθέρι ἀστέρασ, ὅταν φθίνωσιν, ἀντολάσ τε τῶν.
(아이스킬로스, 아가멤논, episode 1:1)
ἃ γάρ μοι αὐτοὶ γνόντεσ τε καὶ ὑποσχόμενοι ἔδοτε, ὕστερον δὲ ἑτέροισ πειθόμενοι ἀφείλεσθε, ταῦθ’ ὑμᾶσ, εἰ μὲν βούλεσθε, αἰτῶ, εἰ δὲ μὴ βούλεσθε, ἀπαιτῶ.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῆσ ἑαυτοῦ καθόδου 34:4)
αἰτῶ δή σε τὸν πατέρα σῴζειν δι’ ἐμὲ ἢ δι’ ἐκεῖνον ἐμὲ συγκατακανεῖν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 6 7:8)
"Ἐγὼ μεθ’ ὑμῶν, ὦ ἄνδρεσ, ὑπὸ Μανιλίῳ στρατηγῷ ταττόμενοσ, τῆσ εὐπειθείασ ἐν ὑμῖν μάρτυσιν ἔδωκα πεῖραν, ἣν νῦν ὑμᾶσ αἰτῶ στρατηγῶν, κολάσαι μὲν ἐσ ἔσχατον ἔχων ἐξουσίαν τοὺσ ἀπειθοῦντασ, ὠφέλιμον δ’ ἡγούμενοσ προαγορεῦσαι.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 17 5:1)
αἰτῶ δ’ ὑμᾶσ ἀντὶ τῶν προβεβιωμένων μοι κατὰ τὸν τάφον ἐπιγράψαι·
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 7 5:6)
ἕτεροι μὲν οὖν παρὰ βασιλεῦσιν ἰσχύσαντεσ δωρεὰσ εὑρ́οντο ἑαυτῶν πατρίσιν εὖ πραττούσαισ, ἐγὼ δ’ εἴ τι καὶ τοὐμόν ἐστι παρ’ ὑμῖν, αἰτῶ καὶ δέομαι ταύτην γενέσθαι τῇ πόλει τὴν χάριν, μὴ καθάπερ σκεῦοσ συντριβὲν ἐκριφῆναι καταγνωσθὲν ἀχρηστίαν, ἀλλ’ ἀναβιῶναι δι’ ὑμῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἐπιστολὴ περὶ Σμύρνης 3:8)
καί σ’ αἰτῶ βραχύ, ὅπωσ ἔσομαί σοι Φανὸσ ὑπογραφεὺσ δικῶν.
(아리스토텔레스, Episode 2:26)
μηδέποτ’ ἰχθύν, ὦ Δευκαλίων, μηδ’ ἢν αἰτῶ παραθῇσ μοι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 12 1:2)
νῦν τὴν ἀπόδειξιν τῆσ τέχνησ αἰτῶ σ1’ ἐγώ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 272)
ταύτασ, αἰτῶ σε καὶ δέομαι, δόσ μοι.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 257:1)
τοῦ δὲ βραδύνοντοσ, "ἄνθρωπε," εἶπεν, "εἰσ τροφήν σε αἰτῶ, οὐκ εἰσ ταφήν.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΕΚΤΟΝ, Kef. b'. DIOGENHS 37:4)
οὐ πολὺν χρόνον, ὦ Μοῖρα, αἰτῶ·
(루키아노스, Cataplus, (no name) 8:10)
καὶ μὴν τοῦτό γε πάντωσ εὔγνωμον αἰτῶ.
(루키아노스, Cataplus, (no name) 9:9)
καὶ ὁ Φιλήμων, αἰτῶ δ̓ ὑγίειαν πρῶτον, εἶτ̓ εὐπραξίαν, τρίτον δὲ χαίρειν, εἶτ̓ ὀφείλειν μηδενί.
(루키아노스, Pro lapsu inter salutandum 14:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION