헬라어 문장 내 검색 Language

αἰτούμεθα δ’ ὑμᾶσ τοσοῦτον μιμήσασθαι τὴν τῶν Ἀθηναίων πόλιν εἰσ τὰ ὑμέτερ’ αὐτῶν καὶ μὴ παρ’ αὐτοῖσ τουτοισὶ τοῖσ πρέσβεσι πρώτοισ αἰσχύνην ὀφλῆσαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, συμμαχικὸσ β πρὸσ Θηβαίουσ περὶ τῆσ συμμαχίας 2:3)
οὔκουν εἴσ γε τὰσ πομπὰσ τὰ χείριστα ἔχοντεσ βαδίζομεν, ἀλλὰ κἂν εἰ μή τῳ εἰή οἴκοθεν, αἰτούμεθα, ἵν’ ὡσ κάλλιστα ἔχοντεσ φαινοίμεθα θαἰμάτια, τὰ σκεύη, τοὺσ ἵππουσ, πᾶν ὅτουπερ ἂν ἡ πομπὴ δέηται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Κατὰ τῶν ἐξορχουμένων 3:15)
εἶθ’ ὥσπερ ἡμεῖσ, ἢν ἰέναι βουλώμεθα Πυθώδε, Βοιωτοὺσ δίοδον αἰτούμεθα, οὕτωσ, ὅταν θύσωσιν ἄνθρωποι θεοῖσ, ἢν μὴ φόρον φέρωσιν οἱ ὑμῖν οἱ θεοί, διὰ τῆσ πόλεωσ τῆσ ἀλλοτρίασ καὶ τοῦ χάουσ τῶν μηρίων τὴν κνῖσαν οὐ διαφρήσετε.
(아리스토파네스, Birds, Prologue 5:30)
ἀλλ’ οὐχὶ νυνὶ κρησέραν αἰτούμεθα.
(아리스토파네스, Ecclesiazusae, Lyric-Scene, antistrophe 2 1:20)
αἰτούμεθα δὲ ὑμᾶσ βραχὺν ἐπισχεῖν χρόνον, ἑώσ τῇ βουλῇ δηλώσωμεν τὰ προσαγγελθέντα καὶ μετὰ κοινῆσ γνώμησ πράξωμεν τὰ δέοντα.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 9 6:3)
Ἥρα τε, βωμῶν ἣ Μυκηναίων κρατεῖσ ‐ νίκην δὸσ ἡμῖν, εἰ δίκαι’ αἰτούμεθα.
(에우리피데스, episode, lyric 3:3)
Τῷ δὲ δυναμένῳ ὑπὲρ πάντα ποιῆσαι ὑπερεκπερισσοῦ ὧν αἰτούμεθα ἢ νοοῦμεν κατὰ τὴν δύναμιν τὴν ἐνεργουμένην ἐν ἡμῖν, αὐτῷ ἡ δόξα ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ καὶ ἐν Χριστῷ Ιἠσοῦ εἰσ πάσασ τὰσ γενεὰσ τοῦ αἰῶνοσ τῶν αἰώνων·
(PROS EFESIOUS, chapter 1 73:1)
ὁρ́α τοίνυν, πῶσ αὑτῷ σύμφωνὸσ ἐστι, τὸν ἀφέλκοντα τοῦ ζῆν καὶ τῆσ ὑγιείασ καὶ τῆσ ἀπονίασ καὶ τῆσ τῶν αἰσθητηρίων ὁλοκληρίασ καὶ μηδὲν εἶναι ταῦτα φάσκοντα πρὸσ ἡμᾶσ, ἃ παρὰ τῶν θεῶν αἰτούμεθα, μάλιστα συμφωνεῖν τῷ βίῳ καὶ ταῖσ κοιναῖσ προλήψεσιν ἀποφαινόμενοσ.
(플루타르코스, De Stoicorum repugnantiis, section 17 2:1)
καὶ τοὺσ μειλιχίουσ τρέμων καὶ δεδοικώσ, παρ’ ὧν αἰτούμεθα πλοῦτον εὐπορίαν εἰρήνην ὁμόνοιαν ὄρθωσιν λόγων καὶ ἔργων τῶν, ἀρίστων.
(플루타르코스, De superstitione, section 4 4:2)
"οὔτε γὰρ διαφθεῖραι τοὺσ πολίτασ καλόν, οὔτε τοὺσ πεπιστευκότασ προδοῦναι δίκαιον νῦν δ’ ἀπαλλαγὴν κακῶν αἰτούμεθα, σωτήριον μὲν ἀμφοτέροισ ὁμοίωσ, ἔνδοξον δὲ καὶ καλὴν μᾶλλον Οὐολούσκοισ, ὅτι τῷ κρατεῖν δόξουσι διδόναι τὰ μέγιστα τῶν ἀγαθῶν, οὐχ ἧττον λαμβάνοντεσ, εἰρήνην καὶ φιλίαν, ὧν μάλιστα μὲν αἴτιοσ ἔσῃ γινομένων, μὴ γινομένων δὲ μόνοσ αἰτίαν ἕξεισ παρ’ ἀμφοτέροισ.
(플루타르코스, Lives, chapter 35 1:7)
ἡ δὲ τῆσ ψυχῆσ φιλία διὰ τὸ ἁγνὴ εἶναι καὶ ἀκορεστοτέρα ἐστίν, οὐ μέντοι, ὥσ γ’ ἄν τισ οἰηθείη, διὰ τοῦτο καὶ ἀνεπαφροδιτοτέρα, ἀλλὰ σαφῶσ καὶ ἀποτελεῖται ἡ εὐχὴ ἐν ᾗ αἰτούμεθα τὴν θεὸν ἐπαφρόδιτα καὶ ἔπη καὶ ἔργα διδόναι.
(크세노폰, Works on Socrates, Συμπόσιον, chapter 8 16:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION