헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ὥσπερ ἂν εἴ τισ τὸν διδάσκαλον αἰτιῷτο τοὺσ παῖδασ λάλουσ ποιεῖν, ὅτι αὐτοῖσ ἅπαντα ἐξηγεῖται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 19:6)
καὶ πῶσ οὐ δικαίωσ ἄν τισ ἡμᾶσ αἰτιῷτο αὐτοὺσ κολακεύειν καὶ διακόνων ἔργον, οὐκ ἐλευθέρων ποιεῖν, εἰ τὴν ἑτέρου χάριν διώκοντεσ τἀληθὲσ ἑκόντεσ διαφθείροιμεν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 62:6)
ἔπειτα ποιοῦσι παραπλήσιον ὥσπερ ἂν εἴ τισ ἀνδρόγυνοσ ἢ εὐνοῦχοσ μὴ τὴν ἀσθένειαν τοῦ σώματοσ μηδὲ τὴν τύχην αἰτιῷτο, προνοίᾳ δὲ φάσκοι γενέσθαι τοιοῦτοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Κατὰ τῶν ἐξορχουμένων 12:10)
ὥσπερ ἂν εἴ τισ ναύκληρον πάντ’ ἐπὶ σωτηρίᾳ πράξαντα καὶ κατασκευάσαντα τὸ πλοῖον ἀφ’ ὧν ὑπελάμβανε σωθήσεσθαι, εἶτα χειμῶνι χρησάμενον καὶ πονησάντων αὐτῷ τῶν σκευῶν ἢ καὶ συντριβέντων ὅλωσ, τῆσ ναυαγίασ αἰτιῷτο.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 285:2)
καὶ ταῦτ’ ἤθελον οὐχὶ μαρτύρων ἀπορῶν οἳ παρῆσαν ἦσαν γάρ, ἀλλ’ ἵνα μὴ τούτουσ αἰτιῷτο τὰ ψευδῆ μαρτυρεῖν, ἀλλὰ τὸ πιστὸν ἐκ τῆσ βασάνου τούτοισ ὑπάρχοι.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Πρὸσ Ἄφοβον ὑπὲρ Φάνου Ψευδομαρτυριῶν 29:2)
εἰ δέ τίσ φησι κάλλουσ με ποιεῖσθαι ἐγκώμια, ἀλλ̓ οὐχὶ τοῦ ἀνδρόσ, οὐκ ἂν ὀρθῶσ αἰτιῷτο.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΜΕΛΑΓΚΟΜΑΣ Α ΤΗΙ ΤΑΞΕΙ Β. 13:1)
εἶτα, ὡσ φιλεῖ τὰ τοιαῦτα ἐν συνουσίᾳ προχωρεῖν εἰσ μῆκοσ λόγων, ὁ μὲν ἐπαινοῖ τι ἢ αἰτιῷτο τῶν ἐγγεγραμμένων, σὺ δὲ ἀποροίησ καὶ μηδὲν ἔχοισ εἰπεῖν;
(루키아노스, Adversus indoctum et libros multos ementem, (no name) 18:3)
νῦν δὲ ὅμοιόν μοι δοκεῖσ ποιεῖν ὥσπερ εἴ τισ δακρύοι καὶ αἰτιῷτο τὴν τύχην, ὅτι μὴ δύναιτο ἀνελθεῖν ἐσ τὸν οὐρανόν, ἢ ὅτι μὴ βύθιοσ ὑποδὺσ εἰσ τὴν θάλατταν ἀπὸ Σικελίασ ἐσ Κύπρον ἀναδύσεται, ἢ ὅτι μὴ ἀρθεὶσ πτηνὸσ αὐθημερὸν ἀπὸ τῆσ Ἑλλάδοσ εἰσ Ἰνδοὺσ τελεῖ·
(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 146:5)
κατανοῆσαι, ἔπειτα διὰ τὸ παραγίγνεσθαι τοιούτοισ τισὶ λόγοισ, τοῖσ αὐτοῖσ τοτὲ μὲν δοκοῦσιν ἀληθέσιν εἶναι, τοτὲ δὲ μή, μὴ ἑαυτόν τισ αἰτιῷτο μηδὲ τὴν ἑαυτοῦ ἀτεχνίαν, ἀλλὰ τελευτῶν διὰ τὸ ἀλγεῖν ἅσμενοσ ἐπὶ τοὺσ λόγουσ ἀφ’ ἑαυτοῦ τὴν αἰτίαν ἀπώσαιτο καὶ ἤδη τὸν λοιπὸν βίον μισῶν τε καὶ λοιδορῶν τοὺσ λόγουσ διατελοῖ, τῶν δὲ ὄντων τῆσ ἀληθείασ τε καὶ ἐπιστήμησ στερηθείη.
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 567:1)
ταῦτα ἐπευξάμενοσ ἕκαστοσ αὐτῶν αὑτῷ καὶ τῷ ἀφ’ αὑτοῦ γένει, πιὼν καὶ ἀναθεὶσ τὴν φιάλην εἰσ τὸ ἱερὸν τοῦ θεοῦ, περὶ τὸ δεῖπνον καὶ τἀναγκαῖα διατρίψασ, ἐπειδὴ γίγνοιτο σκότοσ καὶ τὸ πῦρ ἐψυγμένον τὸ περὶ τὰ θύματα εἰή, πάντεσ οὕτωσ ἐνδύντεσ ὅτι καλλίστην κυανῆν στολήν, ἐπὶ τὰ τῶν ὁρκωμοσίων καύματα χαμαὶ καθίζοντεσ, νύκτωρ, πᾶν τὸ περὶ τὸ ἱερὸν ἀποσβεννύντεσ πῦρ, ἐδικάζοντό τε καὶ ἐδίκαζον εἴ τίσ τι παραβαίνειν αὐτῶν αἰτιῷτό τινα·
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Κριτίας 96:1)
καὶ τούτων τὰσ ὑμετέρασ πόλεισ πρώτασ ἄν τισ αἰτιῷτο καὶ ὅσαι τῶν ἄλλων μάλιστα ἅπτονται τῶν γυμνασίων·
(플라톤, Laws, book 1 72:1)
"καὶ εἴ τισ ἀντιστρέψασ αἰτιῷτο τοὺσ Αἰσχύλου Καβείρουσ ὄξουσ σπανίζειν δῶμα ποιήσαντασ, ὥσπερ αὐτοὶ παίζοντεσ ἠπείλησαν.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 2, Τίν’ ἐστὶν ἃ Ξενοφῶν παρὰ πότον ἣδιον ἐρωτᾶσθαί φησι καὶ σκώπτεσθαι ἢ μή. 12:5)
"καὶ τί ἄν τισ Αἰγυπτίουσ αἰτιῷτο τῆσ τοσαύτησ ἀλογίασ, ὅπου καὶ τοὺσ Πυθαγορικοὺσ ἱστοροῦσι καὶ ἀλεκτρυόνα λευκὸν σέβεσθαι καὶ τῶν θαλαττίων μάλιστα τρίγλησ καὶ ἀκαλήφησ ἀπέχεσθαι, τοὺσ δ’ ἀπὸ Ζωροάστρου μάγουσ τιμᾶν μὲν ἐν τοῖσ μάλιστα τὸν χερσαῖον ἐχῖνον, ἐχθαίρειν δὲ τοὺσ ἐνύδρουσ μῦσ καὶ τὸν ἀποκτείνοντα πλείστουσ θεοφιλῆ καὶ μακάριον νομίζειν;
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 4, Πότερον οἱ Ιοὐδαῖοι σεβόμενοι τὴν ὗν ἢ δυσχεραίνοντεσ ἀπέχονται τῶν κρεῶν. 4:15)

SEARCH

MENU NAVIGATION