헬라어 문장 내 검색 Language

εἰ μὲν τοίνυν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, Τίμαρχοσ οὑτοσὶ διέμεινε παρὰ τῷ Μισγόλᾳ καὶ μηκέτι ὡσ ἄλλον ἧκε, μετριώτερ’ ἂν διεπέπρακτο, εἰ δή τι τῶν τοιούτων ἐστὶ μέτριον, καὶ ἔγωγε οὐκ ἂν ἐτόλμησα αὐτὸν οὐδὲν αἰτιᾶσθαι ἄλλ’ ἢ ὅπερ ὁ νομοθέτησ παρρησιάζεται, ἡταιρηκέναι μόνον·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 511)
ἐπεὶ δὲ ἀφίκετο ἡ ὡρ́α, αἰτιᾶσθαι Βάσσον ὡσ διατρίβοντα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι α# 6:8)
καὶ γὰρ οὔτε φύσει πρὸσ ἀνδρὸσ σώφρονοσ προχείρωσ ἐθέλειν αἰτιᾶσθαι καὶ ὁντιναοῦν τῶν πολιτῶν, Νικίᾳ τε εἰσ εὔνοιαν πλείων μερὶσ παρὰ πάντων ἡμῶν ἐκ τῶν ὑπαρχόντων, ἂν τὰ δίκαια ποιῶμεν, ὀφείλεται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ πέμπειν βοήθειαν τοῖσ ἐν Σικελίᾳ 1:2)
τοῦ μὲν γὰρ ἐκπεσεῖν καὶ φεύγειν φθόνοσ αἴτιοσ καὶ τάχα ἄν τι καὶ ἄλλο τοιοῦτον φανείη, τῆσ δὲ πρὸ τοῦ χρόνου κλήσεωσ καὶ παρακλήσεωσ οὐδὲν ἔσθ’ ἕτερον πλὴν τῆσ ἀρετῆσ αἰτιᾶσθαι, δι’ ἣν καὶ ἀπόντα ᾐσχύνοντο καὶ παρεῖναι λυσιτελεῖν αὑτοῖσ ὑπελάμβανον, καὶ τὸ μέγιστον, σφῶν αὐτῶν καταγιγνώσκειν μᾶλλον ἠξίουν ἢ ’κείνου.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 44:5)
ἢ τοίνυν καὶ τοῦτον ψέγειν ἢ μηδ’ ἐκείνουσ αἰτιᾶσθαι προσῆκον ἐκ τῶν αὐτῶν δείκνυται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 165:10)
καί μοι δοκεῖσ κατὰ τὴν παροιμίαν τὸν ὑπὸ τῆσ ἐχίδνησ δηχθέντα αἰτιᾶσθαι, μηδεπώποτ’ αὐτὸσ δηχθείσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 31:19)
εἰ δ’ αὖ μηδέν ἐστι τοῦ τρόπου δυσχερὲσ, ἀλλ’ ὀρθῶσ ἔχει, τί δεῖ τοὺσ πολλοὺσ αἰτιᾶσθαι καὶ καταφεύγειν ἐπὶ ταύτην τὴν παραίτησιν, ἀλλ’ οὐ τὸν τρόπον ὡσ ὀρθῶσ ἔχει δεικνύναι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Κατὰ τῶν ἐξορχουμένων 2:2)
ἔτι τοίνυν εἰ μὲν, ὦ Δημόσθενεσ, οὐκ εὖ ἔχειν ὁ νόμοσ ἐδόκει οὐδὲ τοῦ γιγνομένου διὰ πάντων τυγχάνειν, ἀλλὰ φλυαρίαν ταῦτ’ εἶναι καὶ οὐδὲν ὑγιὲσ, αὐτόν σε πρῶτον ἐχρῆν εἰσ μέσον παριόντα διακωλύειν τοῦτον, αἰτιᾶσθαι, παρανόμων γράφεσθαι, οὐ τούτουσ ἢ ’κείνουσ ἐξ ἀφανοῦσ καθιέντα δι’ αὐτῶν ἐλέγχειν τοῦτον πειρᾶσθαι, καὶ κατὰ τοῦδε σφίσι συνηγορεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 3:6)
γελοῖον δὲ τὸ αἰτιᾶσθαι τὰ ἐκτόσ, ἀλλὰ μὴ αὑτὸν εὐθήρατον ὄντα ὑπὸ τῶν τοιούτων, καὶ τῶν μὲν καλῶν ἑαυτόν, τῶν δ’ αἰσχρῶν τὰ ἡδέα.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 15:3)
ἔσθων καὶ πίνων ἔτι, καὶ παρέκειτο τράπεζα, ἢ τὸν καιρὸν αἰτιᾶσθαι τὸν παρόντα δεῖ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 20 2:3)
φημὶ δὴ δεῖν εἰσφέρειν χρήματα, αὐτοὺσ ἐξιέναι προθύμωσ, μηδέν’ αἰτιᾶσθαι πρὶν ἂν τῶν πραγμάτων κρατήσητε, τηνικαῦτα δ’ ἀπ’ αὐτῶν τῶν ἔργων κρίναντασ τοὺσ μὲν ἀξίουσ ἐπαίνου τιμᾶν, τοὺσ δ’ ἀδικοῦντασ κολάζειν, τὰσ προφάσεισ δ’ ἀφελεῖν καὶ τὰ καθ’ ὑμᾶσ ἐλλείμματα·
(데모스테네스, Speeches, Ὀλυνθιακὸσ Β 34:1)
οἱ γὰρ ἤδη τοσαύτην ἐξουσίαν τοῖσ αἰτιᾶσθαι καὶ διαβάλλειν βουλομένοισ διδόντεσ, ὥστε καὶ περὶ ὧν φασι μέλλειν αὐτὸν ποιεῖν, καὶ περὶ τούτων προκατηγορούντων ἀκροᾶσθαι, ‐ τί ἄν τισ λέγοι;
(데모스테네스, Speeches, Περὶ τῶν ἐν Χερρονήσῳ 28:4)
τί ποτ’ οὖν ἐστι τὸ αἴτιον, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, τὸ τὸν μὲν οὕτω φανερῶσ στρατεύοντα, ἀδικοῦντα, πόλεισ καταλαμβάνοντα, μηδένα τούτων πώποτ’ εἰπεῖν ὡσ πόλεμον ποιεῖ, τοὺσ δὲ μὴ ἐπιτρέπειν μηδὲ προί̈εσθαι ταῦτα συμβουλεύοντασ, τούτουσ τὸν πόλεμον ποιήσειν αἰτιᾶσθαι;
(데모스테네스, Speeches, Περὶ τῶν ἐν Χερρονήσῳ 66:1)
τοῦ μέντοι πολλοὺσ ἀδεῶσ ταύτην τὴν τάξιν αἱρεῖσθαι τῆσ πολιτείασ, ἴσωσ μὲν αἱ παρὰ τῶν μισθοδοτούντων αὐτοὺσ ὠφέλειαι μάλιστ’ αἴτιαι, οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ ὑμᾶσ ἄν τισ ἔχοι δικαίωσ αἰτιᾶσθαι.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Ὑπὲρ τῆσ Ῥοδίων Ἐλευθερίας 42:1)
τοῦτο τοίνυν ἐποίησα, τοῦ κήρυκοσ ἐρωτῶντοσ, Αἰσχίνη, τίσ ἀγορεύειν βούλεται, οὐ τίσ αἰτιᾶσθαι περὶ τῶν παρεληλυθότων, οὐδὲ τίσ ἐγγυᾶσθαι τὰ μέλλοντ’ ἔσεσθαι;
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 281:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION