헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἂν δὲ θαρρήσωμεν, δωρεὰσ αἰτήσεισ καὶ χρυσοῦσ στεφάνουσ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 16711)
λέγω δ’ οἱο͂ν, ἐπεὶ τὰ ἐναντία ἐν τῷ αὐτῷ γένει, τὸ φάναι τὸν μὲν πτωχεύοντα εὔχεσθαι τὸν δὲ εὐχόμενον πτωχεύειν, ὅτι ἄμφω αἰτήσεισ, τὸ εἰρημένον ἐστὶ ποιεῖν, ὡσ καὶ Ἰφικράτησ Καλλίαν μητραγύρτην ἀλλ’ οὐ δᾳδοῦχον, ὁ δὲ ἔφη ἀμύητον αὐτὸν εἶναι·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 2 10:1)
εἴ τἄρα νὴ τὴν Φωσφόρον τὴν χεῖρ’ ἄκραν ταύτῃ προσοίσεισ, κύαθον αἰτήσεισ τάχα.
(아리스토파네스, Lysistrata, Episode 1:1)
δεῖπνον αἰτήσεισ με σὺ ἤδη παρελθών;
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 69 2:4)
ἐπαινῶ μᾶλλον, αἰτήσεισ μέ τι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 31 3:4)
χρυσὸσ πάρεστιν, εἰ τόδ’ αἰτήσεισ γέρασ.
(에우리피데스, Rhesus, episode, iambic 1:6)
τί δῆτα μεῖζον τῶνδέ μ’ αἰτήσεισ γέρασ;
(에우리피데스, Rhesus, episode, iambic 1:21)
οἱ δὲ οἱο͂ν ὄχλοσ εἰώθεν, φιλεῖν οἰόμενοι τὰσ πρώτασ εἶναι τῶν ἡμερῶν τὰσ διανοίασ ἐμφανίζειν τῶν παριόντων ἐπὶ τοιάσδε ἀρχάσ, ὅσῳ πρᾴωσ καὶ θεραπευτικῶσ ὁ Ἀρχέλαοσ διελέγετο αὐτοῖσ, τοσῷδε μειζόνωσ τε ἐχρῶντο τοῖσ ἐπαίνοισ καὶ κατὰ αἰτήσεισ δωρεῶν ἐτετράφατο, οἱ μὲν εἰσφορὰσ ἃσ ἐνιαυσίουσ φέροιεν ἐπικουφίζειν βοῇ χρώμενοι, οἱ δὲ αὖ δεσμωτῶν, οἳ ὑφ’ Ἡρώδου ἐδέδεντο, πολλοὶ δὲ ἦσαν κἀκ πολλῶν χρόνων, ἀπόλυσιν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 17 244:1)
πέμψασ δὲ τὸν στρατηγὸν πειθοῖ χρῆσθαι, καὶ τῆσ ἐπὶ τοιούτοισ μωρίασ ἀποστάντασ σκοπεῖν, θάνατόν τε, ὃσ τοῖσ φίλοισ αὐτῶν συνέλθοι, μετὰ νόμων γεγονότα, καὶ τὰσ αἰτήσεισ ὡσ ἐπὶ μέγα τοῦ ὑβρίζειν προί̈οιεν, τούσ τε καιροὺσ οὐκ ἐν τοιοῖσδε εἶναι, μᾶλλον δὲ τοῦ ὁμονοεῖν ἑώσ καταστησάμενοσ τὴν ἀρχὴν ἐπινεύσει τῇ Καίσαροσ ἀφίκοιτο ὡσ αὐτούσ·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 17 251:1)
Ἀλλὰ πάντωσ, ὦ Λυκῖνε, καὶ αὐτὸσ εὔξῃ τι ἤδη ποτέ, ὡσ ἂν μάθωμεν οἱα αἰτήσεισ ἀνεπίληπτα καὶ ἀνέγκλητα ὁ συκοφαντῶν τοὺσ ἄλλουσ.
(루키아노스, Λυκῖνοσ, Τιμόλαοσ, Σάμιπποσ, Ἀδείμαντος 78:1)
τρίτοσ δ’ οἶμαι νόμοσ, ὅτι γνόντασ δεῖ τοὺσ ποιητὰσ ὡσ εὐχαὶ παρὰ θεῶν αἰτήσεισ εἰσίν, δεῖ δὴ τὸν νοῦν αὐτοὺσ σφόδρα προσέχειν μή ποτε λάθωσιν κακὸν ὡσ ἀγαθὸν αἰτούμενοι·
(플라톤, Laws, book 7 81:7)
ἔσθ’ ὅτε καὶ σὺ αἰτήσεισ τοιάνδ’ ἐξ ἑτέρων χάριτα.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume IV, book 12, chapter 164)

SEARCH

MENU NAVIGATION