헬라어 문장 내 검색 Language

Ὡσ δὲ παραγενόμενοσ εἰσ τὴν Ἀλεξάνδρειαν ἀπέδωκε τῷ Ἀρίονι τὴν ἐπιστολήν, ἐπερωτήσαντοσ αὐτοῦ, πόσα βούλεται τάλαντα λαβεῖν, ἤλπισε δ’ αὐτὸν αἰτήσειν δέκα ἢ βραχεῖ τούτων πλέον, εἰπόντοσ χιλίων χρῄζειν ὀργισθεὶσ ἐπέπληττεν αὐτῷ ὡσ ἀσώτωσ ζῆν διεγνωκότι, καὶ πῶσ ὁ πατὴρ αὐτοῦ συναγάγοι τὴν οὐσίαν [ὡσ] πονῶν καὶ ταῖσ ἐπιθυμίαισ ἀντέχων ἐδήλου καὶ μιμητὴν αὐτὸν ἠξίου γενέσθαι τοῦ γεγεννηκότοσ·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 12 235:1)
πλὴν ἀλλὰ ἐπείπερ ἐγὼ τὰ ἡμέτερά σοι διεξελήλυθα, σὺ δὲ οὐ πάνυ ἀρεσκομένῳ αὐτοῖσ ἐοίκασ, οὐκ ἄδικα αἰτήσειν ἐοίκα παρὰ σοῦ ὡσ καὶ αὐτὸσ ἐν τῷ μέρει διεξέλθῃσ πρόσ με ὃν τρόπον ὑμεῖσ οἱ Σκύθαι;
(루키아노스, Anacharsis, (no name) 40:2)
ἐπὶ τούτοισ τοῦ δήμου μεγαλύνοντοσ αὐτὸν καὶ πᾶν ὁτιοῦν ἑτοίμωσ ἔχοντοσ ἐνδείκνυσθαι πρὸσ εὔνοιαν, ἔφη ποτὲ δημηγορῶν αὐτὸσ αἰτήσειν χάριν, ἣν λαβὼν μὲν ἀντὶ παντὸσ ἕξειν, εἰ δὲ ἀποτύχοι, μηδὲν ἐκείνοισ μεμψιμοιρήσειν.
(플루타르코스, Caius Gracchus, chapter 8 1:1)
ἐνταῦθα πάλιν εἰσ μισθαρνίαν καταβάλλει καὶ σοφιστείαν καὶ γὰρ αἰτήσειν καὶ προλήψεσθαι τὸ μὲν εὐθὺσ ἀρχομένου, τὸ δὲ χρόνου τῷ μαθητῇ διελθόντοσ, ὅπερ εὐγνωμονέστερον εἶναί φησιν, ἀσφαλέστερον δὲ τὸ προλαμβάνειν, ὡσ ἀδικήματα τοῦ τόπου ἐπιδεχομένου.
(플루타르코스, De Stoicorum repugnantiis, section 20 15:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION