헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀλλὰ μὴν ὡσ αὐτό γε οὐκ ἄτιμον τὸ δύνασθαι λέγειν οὐδ’ εἰσ ὄνειδοσ φέρον, οὐδὲ κατηγορίασ ἄξιον, οὐδέ γε συγγνώμησ, ἀλλά τινοσ κρείττονοσ, αἰσχυνοίμην ἂν τοὺσ λογίουσ θεοὺσ, εἰ ζητοίην ἀποδεικνύναι, πλήν γε τοσοῦτον ἂν εἴποιμι, ‐ ἐμοὶ γὰρ εἰή εἴ τισ ἄλλοσ δυσχεραίνει καὶ τρέποιτο ἅπαν εἰσ ἐμὲ, καὶ οὐ μέμψομαι τῷ δαίμονι ‐ ὡσ ἐγὼ δεξαίμην ἂν δύνασθαι λέγειν μετὰ χρηστοῦ βίου καὶ σώφρονοσ εἰσ ὅσον οἱο͂́ν τε κάλλιστα ἀνθρώπων μᾶλλον ἢ μυριάκισ Δαρεῖοσ ὁ Ὑστάσπου γενέσθαι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 20:3)
περιήκει δ’ ἡμῖν ὁ λόγοσ εἰσ αὐτὸν Μιλτιάδην, ὃν ἐγὼ μᾶλλον ἂν αἰσχυνοίμην ἐπαινῶν ἢ ψέγων·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 45:2)
οὕτω γὰρ αὖ καὶ πρὸσ τοὺσ ἐκεῖ συμφοιτητὰσ καὶ εἶχον καὶ ἔχω, ὥστε ὅστισ μὲν μὴ ὑπανίσταται, οὐκ ἄχθομαι αὐτῷ, ὑπανισταμένῳ δὲ αἰσχυνοίμην ἂν μὴ παρεὶσ τὴν χώραν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 32:5)
ὅτι δὲ πρὸσ τοῖσ εἰρημένοισ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ συκοφαντῶν οἷσ ἐν ἀρχῇ τοῦ λόγου κέχρηται δείκνυται αἰσχυνοίμην ἂν ἐμαυτὸν εἰ τοῦτ’ ἀποδεικνύναι διὰ πλείστου πειρῴμην.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 4:6)
ἀλλ’ αἰσχυνοίμην ἄν, εἰ τὴν πρὸσ ὑμᾶσ εὔνοιαν παρὰ τούτων φαινοίμην ὠνούμενοσ, οἳ πρὸσ τοῖσ ἄλλοισ εἰσ τοῦτο τόλμησ ἥκουσιν ὥστε καὶ περὶ Ἀμφιπόλεωσ πρὸσ ἡμᾶσ ἀμφισβητεῖν ἐπιχειροῦσιν, ὑπὲρ ἧσ τῶν ἀντιποιουμένων αὐτῆσ οἶμαι πολὺ δικαιότερα λέγειν αὐτόσ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Ἐπιστολὴ Φιλίππου 29:2)
ἐπειδὴ δὲ καὶ γεγενῆσθαι καλῶσ καὶ πεπαιδεῦσθαι σωφρόνωσ καὶ βεβιωκέναι φιλοτίμωσ συμβέβηκεν αὐτοῖσ, ἐξ ὧν εἰκότωσ ἦσαν σπουδαῖοι, αἰσχυνοίμην ἂν εἴ τι τούτων φανείην παραλιπών.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἐπιτάφιοσ. 4:2)
τὸν δὲ καταρξάμενον αἰσχυνοίμην ἂν εἰ μὴ ποιήσαιμι ζηλωτὸν ἐν ταῖσ ἐπικαρπίαισ, καὶ ὁ μὲν ζῶν ἄρξει τῶν νῦν ὁμοίων, μακαριστὰ δ’ ἀκολουθήσει καὶ τοῖσ πεσοῦσι τὰ ἀριστεῖα.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον . 59:1)
αἰσχυνοίμην γὰρ ἄν, εἰ μὴ λέγοιμι.
(루키아노스, De parasito sive artem esse parasiticam, (no name) 2:11)
ἐμοὶ δὲ οὐ πάνυ ἱκανόν, εἰ καινοποιεῖν δοκοίην, μηδὲ ἔχοι τισ λέγειν ἀρχαιότερόν τι τοῦ πλάσματοσ, οὗ τοῦτο ἀπόγονόν ἐστιν, ἀλλ̓ εἰ μὴ καὶ χάριεν φαίνοιτο, αἰσχυνοίμην ἄν, εὖ ἴσθι, ἐπ̓ αὐτῷ καὶ ξυμπατήσασ ἂν ἀφανίσαιμι·
(루키아노스, Prometheus es in verbis 7:4)
αἰσχυνοίμην γὰρ ἂν ὑπὲρ ἡμῶν, ἐν ᾧ ἀποροῦμεν, ἀναγκαζομένων ὁμολογεῖν οἱᾶ λέγω.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 295:6)
ἄνδρα ἐμοὶ πρεσβύτερον Σωκράτη, ὃν ἐγὼ σχεδὸν οὐκ ἂν αἰσχυνοίμην εἰπὼν δικαιότατον εἶναι τῶν τότε, ἐπί τινα τῶν πολιτῶν μεθ’ ἑτέρων ἔπεμπον, βίᾳ ἄξοντα ὡσ ἀποθανούμενον, ἵνα δὴ μετέχοι τῶν πραγμάτων αὐτοῖσ, εἴτε βούλοιτο εἴτε μή·
(플라톤, Epistles, Letter 7 10:1)
αἰσχυνοίμην ἂν ἔγωγ’, ἔφη, ὦ Σώκρατεσ, τοῦτο ὁμολογεῖν, ἐπεὶ πολλοί γέ φασιν τῶν ἀνθρώπων.
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Πρωταγόρας 189:1)
εἰ μὲν οὖν ἐμέ τισ ἐξελέγχοι ταύτην τὴν βοήθειαν ἀδύνατον ὄντα ἐμαυτῷ καὶ ἄλλῳ βοηθεῖν, αἰσχυνοίμην ἂν καὶ ἐν πολλοῖσ καὶ ἐν ὀλίγοισ ἐξελεγχόμενοσ καὶ μόνοσ ὑπὸ μόνου, καὶ εἰ διὰ ταύτην τὴν ἀδυναμίαν ἀποθνῄσκοιμι, ἀγανακτοίην ἄν·
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Γοργίας 460:2)
μὰ τὸν κύνα, ὦ Ἱππία, οὐχ ὅν γ’ ἂν ἐγὼ μάλιστα αἰσχυνοίμην ληρῶν καὶ προσποιούμενόσ τι λέγειν μηδὲν λέγων.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Ἱππίασ μειζών 104:4)
ἐγὼ δὴ τοιούτῳ ἀνδρὶ πολὺ μᾶλλον ἂν μὴ χαριζόμενοσ αἰσχυνοίμην τοὺσ φρονίμουσ, ἢ χαριζόμενοσ τούσ τε πολλοὺσ καὶ ἄφρονασ.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 499:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION