헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἅμα δὲ καὶ τοὺσ νεωτέρουσ διδάσκει αἰσχύνεσθαι τοὺσ πρεσβυτέρουσ, καὶ πάνθ’ ὑστέρουσ πράττειν, καὶ τιμᾶν τὸ γῆρασ, εἰσ ὃ πάντεσ ἀφιξόμεθα, ἐὰν ἄρα διαγενώμεθα.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 244)
ἀνθ’ ὧν, ὦ ἄνδρεσ Ἕλληνεσ, οὔτε φθόνον εἰκὸσ ἔχειν τῇ πόλει οὔθ’ ὑποχωροῦντασ αἰσχύνεσθαι, ἀλλὰ συναύξειν ἐκ τῶν ἐνόντων καὶ φιλοτιμεῖσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 107:1)
ὅτι δὲ οὐδὲν πώποτε τῶν ἀνθρωπείων ἔμεγε ἐχαύνωσεν οὐδὲ ἐπῄρθην οὔτ’ ὀλίγουσ οὔτε πολλοὺσ χειρωσάμενοσ, οὐδ’ οἶμαι δεῖν φιλοτιμεῖσθαι τοῖσ τοιούτοισ μᾶλλον ἢ αἰσχύνεσθαι φιλοτιμούμενοσ, ἐμαυτόν τε καλῶσ πέπεικα καὶ πολλούσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι ε# 8:11)
πάντα γὰρ ὧν ἐμνήσθη λαβὼν ἐξέπλευσεν ‐ ἐπιστέλλων τε ὑπὲρ τῶν ἐκεῖ νῦν πραγμάτων ἓν μὲν εὐθὺσ καὶ σαφὲσ αἰσχύνεσθαί μοι δοκεῖ δηλοῦν ὅτι ὑμῖν κλητέον ἐστὶν αὐτούσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ ἐναντίον 6:4)
ἀλλὰ μὴν ὅτε τοῦθ’ ἓν φαμὲν ἂν αἰσχύνεσθαι τὸ μηδὲν καταπρᾶξαι, οὐχ ἡ νῦν κλῆσισ ἔχει τὸ αἰσχρόν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ ἐναντίον 11:4)
εἰ μὲν γὰρ ὀρθῶσ ἐπὶ τούτοισ φιλοτιμεῖσθε κοινοῖσ οὖσι, πῶσ οὐκ αἰσχύνεσθαι χρὴ διὰ ταῦτ’ ἐρίζοντασ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 18:12)
δεῖ δὲ τοὺσ μὲν πεπονθότασ τὰ μὲν συμβεβηκότα καιρῷ τινι καὶ τύχῃ δοῦναι, τούτου δὲ μηδὲν μεῖζον κέρδοσ ἡγεῖσθαι, τοὺσ δ’ αὖ δεδρακότασ οἷσ μὲν ἔπραξαν αἰσχύνεσθαι, μὴ φιλοτιμεῖσθαι, τῷ δὲ ἑκόντασ ὑπάρξαι τῆσ ὁμονοίασ λῦσαι τὰ πρότερα ἀποχρῶντα, μισθὸν ἐκείνων θεμένουσ τὸ μὴ δοῦναι δίκην, νομίσαντασ λαμβάνειν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 11:4)
ἀλλ’ ὥσπερ ἂν ἄλλο τι μάθημα διδάσκων αὐτοὺσ, κατὰ ταὐτὰ ἃ καὶ πρότερον διεξῄει, καὶ οὐ διέφθειρε τὰ δόγματα ἐπὶ τῶν κινδύνων, οὐδ’ ἐπὶ τῆσ ἐξουσίασ ἐφιλοσόφησε μόνον, ἀλλ’ ὡσ περὶ ἀριθμῶν ἢ μέτρων ἐρωτηθεὶσ ταυτὸν ἂν ἀπεκρίνατο καὶ ὕστερον καὶ πρότερον, οὕτω καὶ τότε τὰσ αὐτὰσ ἠφίει φωνὰσ ὑπὲρ τῶν ὅλων πραγμάτων, οὔτε τοῖσ δεινοῖσ εἴκειν ἀξιῶν οὔθ’ αὑτῷ μέμφεσθαι, αἰσχύνεσθαί τε ὑπὲρ αὑτῶν ἑτέρων ἅμα τοῖσ καιροῖσ γεγονότων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 24:2)
οὐκοῦν ἄτοπον μελλόντων μὲν ἔσεσθαι τῶν ἔργων καὶ ὅπωσ πραχθείη καὶ μόνον ταῦθ’ ὑπὲρ πάντων ὑπισχνεῖσθαι, ὄντων δὲ καὶ πεπραγμένων καὶ τῆσ ἀρετῆσ τῆσ ἐκείνου φανερᾶσ ἅπασιν Ἕλλησι καὶ βαρβάροισ γεγονυίασ, ὅμωσ ὑβρίζειν ἐπιχειρεῖν, καὶ μήθ’ ἱερὰ μήτε τάφουσ αἰσχύνεσθαι μήτ’ ἐπιγράμματα, ἀλλὰ κακῶσ λέγειν ὃν ἐπαινεῖν βουληθέντα τῆσ ἀξίασ ἔργον ἦν τυχεῖν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 89:6)
τὸ δ’ οὕτωσ ἔχειν ὥστ’ εἰ πράξαι τι τῶν τοιούτων αἰσχύνεσθαι, καὶ διὰ τοῦτ’ οἰέσθαι ἐπιεικῆ εἶναι, ἄτοπον·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 156:2)
εἰ δ’ ἡ ἀναισχυντία φαῦλον καὶ τὸ μὴ αἰδεῖσθαι τὰ αἰσχρὰ πράττειν, οὐδὲν μᾶλλον τὸν τὰ τοιαῦτα πράττοντα αἰσχύνεσθαι ἐπιεικέσ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 157:3)
καὶ πρὸσ οὓσ οὕτωσ ἔχουσιν ὥστε μὴ αἰσχύνεσθαι τὰ πρὸσ δόξαν, μὴ καταφρονοῦντεσ.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 4 23:1)
εἰ δή ἐστιν αἰσχύνη ἡ ὁρισθεῖσα, ἀνάγκη αἰσχύνεσθαι ἐπὶ τοῖσ τοιούτοισ τῶν κακῶν ὅσα αἰσχρὰ δοκεῖ εἶναι ἢ αὐτῷ ἢ ὧν φροντίζει·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 6 3:1)
ἐπεὶ δὲ περὶ ἀδοξίασ φαντασία ἐστὶν ἡ αἰσχύνη, καὶ ταύτησ αὐτῆσ χάριν ἀλλὰ μὴ τῶν ἀποβαινόντων, οὐδεὶσ δὲ τῆσ δόξησ φροντίζει ἀλλ’ ἢ διὰ τοὺσ δοξάζοντασ, ἀνάγκη τούτουσ αἰσχύνεσθαι ὧν λόγον ἔχει·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 6 14:1)
κἀπιστήσει μισεῖν ἀγορὰν καὶ βαλανείων ἀπέχεσθαι, καὶ τοῖσ αἰσχροῖσ αἰσχύνεσθαι, κἂν σκώπτῃ τίσ σε φλέγεσθαι·
(아리스토파네스, Clouds, Agon, epirrheme 1:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION