헬라어 문장 내 검색 Language

οἱ μὲν γὰρ ἀπεφήναντο ἀναμεῖναι τὰσ Ἑλληνικὰσ πρεσβείασ, Δημοσθένησ δὲ οὐ λόγῳ μόνον κεκώλυκε περιμεῖναι, ὁ πάντων αἴσχιστα καὶ τάχιστα μετατιθέμενοσ, ἀλλ’ ἔργῳ καὶ ψηφίσματι, προστάξασ ἤδη βεβουλεῦσθαι.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 62 1:2)
καὶ εἰ μὴ πρῶτον μὲν θεῶν τισ ἔσωσε τὸ στρατόπεδον, ἔπειθ’ οἱ στρατιῶται οἱ ὑμέτεροι καὶ οἱ πεζοὶ καὶ οἱ ἱππεῖσ ἄνδρεσ ἐγένοντο ἀγαθοί, καὶ παρὰ τὸν ἱππόδρομον τὸν ἐν Ταμύναισ ἐκ παρατάξεωσ μάχῃ κρατήσαντεσ ὑποσπόνδουσ ἀφεῖσαν τοὺσ πολεμίουσ, ἐκινδύνευσεν ἂν ἡ πόλισ αἴσχιστα παθεῖν·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 881)
τρίτον δὲ τὸν νῦν κοιρανοῦντ’ ἐπόψομαι αἴσχιστα καὶ τάχιστα.
(아이스킬로스, 결박된 프로메테우스, episode 1:9)
ὅπου δὲ τούτων τὸ ἐναντιώτατον ἦν, σιωπήσαντι μὲν αὐτῷ τε αἴσχιστα ἀπολέσθαι μηδὲν ἀσεβήσαντι, ἔτι δὲ τὸν πατέρα περιιδεῖν ἀπολόμενον καὶ τὸν κηδεστὴν καὶ τοὺσ συγγενεῖσ καὶ ἀνεψιοὺσ τοσούτουσ, οὓσ οὐδεὶσ ἄλλοσ ἀπώλλυεν ἢ ἐγὼ μὴ εἰπὼν ὡσ ἕτεροι ἥμαρτον.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 100:1)
καὶ θύοντασ μὲν οὕτω κοσμίουσ εἶναι, οἷσ δὲ τὰσ θυσίασ ποιοῦμεν θεοῖσ, ἐπὶ τῇ τούτων προφάσει τὰ αἴσχιστα ἀκούειν καὶ λέγειν, καὶ τοὺσ αὐτοὺσ ἅμα μὲν δυσχεραίνειν ταῖσ κακηγορίαισ, ἅμα δ’ ὧν κακῶσ ἀλλήλουσ ἀγορεύομεν προστάτασ ποιεῖσθαι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμβουλευτικὸσ περὶ τοῦ μὴ δεῖν κωμῳδεῖν 4:3)
καὶ διακονῶν Ἀθηναίοισ διεγένετο, δι’ ὃν οὐ διηκόνησαν Ἀθηναῖοι Πέρσαισ τὰ αἴσχιστα καὶ δι’ ὃν οὐκ ἠδυνήθη Δᾶτισ τῷ βασιλεῖ διακονῆσαι τὰ ἐπεσταλμένα;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 59:6)
ὡσ δ’ ἀντέλεγε μὲν οὐδεὶσ αὐτῷ, παραμένειν δὲ οὐκ ἐτόλμων, ἀλλ’ ἐξεχέοντο ὑπὸ τοῦ δέουσ οἱ λόγοι καὶ ὁ δρασμὸσ ἐνίκα καὶ πράγματα αἴσχιστα ἔμελλε συμβήσεσθαι, καὶ οὐχ ὅσον τὸ τῆσ δουλείασ, ἀλλ’ ἀποδρᾶναι πρῶτον, εἶτα δουλεύειν, καὶ πρότερον δούλουσ κακοὺσ δόξαι τοῖσ βαρβάροισ ἢ δούλουσ γενέσθαι, τότε δὴ, τότε ὑπὲρ πάντασ ἰατροὺσ πρὸσ ἀνάγκην καὶ πρὸσ ἀηδίαν σώζοντασ ἐπάγει τοὺσ βαρβάρουσ αὐτοῖσ, ἀμφοτέρουσ ἐξαπατήσασ, τοὺσ μὲν ὡσ κατ’ εὔνοιαν καλῶν, τοὺσ δ’ ὡσ οὐδὲν εἰδὼσ τοῦ πράγματοσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 79:3)
ἔτι δ’ οὐ Διοσκούροισ, οὐδὲ Θησεῖ τῷ Ποσειδῶνοσ, οὐδ’ Ἡρακλεῖ τῷ κοινῷ πάντων προστάτῃ, οὐδὲ τοῖσ ἀρίστοισ καὶ δικαιοτάτοισ τῶν ἡμιθέων ὑπακοῦσαι κίνδυνοσ ἦν, ἀλλ’ ἀνθρώποισ ὕβρεων καὶ κακῶν μεστοῖσ, ὑφ’ ὧν ἀγαθὸν μὲν οὐδ’ ὁτιοῦν ἔμελλον δή που μαθήσεσθαι, πάντα δὲ πείσεσθαι τὰ αἴσχιστα καὶ δεινότατα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 86:10)
ὥστε πῶσ οὐκ ἂν αἴσχιστα πραγμάτων συνέβη, εἰ πρότερον τοὺσ Ἡρακλείδασ εἰσ ἐλευθερίαν ἀφαιρούμενοι τότ’ αὐτοὶ τοῖσ βαρβάροισ ὑπέκυψαν ἐν φαύλῳ θέμενοι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 87:1)
οὔτοι πάντασ γε οὐδ’ ὁ Σωκράτησ ἐπαίδευσε τοὺσ συγγενομένουσ αὐτῷ, ἀλλὰ κατηγοροῦσι μὲν Κριτίου τοῦ Καλλαίσχρου, κατηγοροῦσι δὲ Ἀλκιβιάδου τοῦ Κλεινίου τῇ τε πόλει τὰ αἴσχιστα βουλεύσασθαι καὶ τὸν ἄλλον βίον ἥκιστα βιῶναι κατὰ Σωκράτη.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 132:11)
πᾶσ γάρ τισ δεδιὼσ μὴ φθάσειε προδιαφθαρεὶσ, αὑτὸν ἐλπίζων ἀπόλλυσι, πάντα μὲν τὰ αἴσχιστα ἐν κέρδουσ τάξει τιθέμενοσ, πᾶν δ’ ὅσον χρηστὸν ζημίαν καὶ πόνουσ ἄλλωσ ὑπολαμβάνων, ὡσ εἰ μὴ ἀμφότερα λωβηθεὶσ ἀπίοι παρὰ τοὺσ πλείονασ καὶ τὴν γνώμην καὶ τὸ σῶμα, οὐκ ἐσομένησ αὐτῷ χώρασ ἐκεῖ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ τοὺσ αἰτιωμένουσ ὅτι μὴ μελετῴη 8:6)
ἐμοὶ δὲ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ θαυμάζειν ἔπεισιν, εἰ διαβαλλόντων μέν τινων ἡμᾶσ οὐκ ἂν ἠνεσχόμεθα δή που, ἀλλὰ καὶ προσελάχομεν ἂν τούτοισ ὕβρεωσ δίκην, αὐτοὶ δὲ ἡμᾶσ αὐτοὺσ τὰ πάντων αἴσχιστα διαβαλεῖν ἐθελήσομεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 70:5)
τὸν δ’ ὑπὲρ ἡμῶν καὶ ζῶντα καὶ μέχρι θανάτου κεκινδυνευκότα πολλάκισ καὶ τὴν τελευτὴν τῆσ προαιρέσεωσ ἀξίαν ἐπιθέντα τῷ βίῳ, αὐτόν τε δή που καὶ τοὺσ υἱεῖσ οὐχ ὅσον τῶν ἴσων ἀξιοῦν ἐκείνοισ ἐθέλειν, ἀλλὰ καὶ τῶν δοθέντων ἀποστερεῖν, καὶ τοὺσ μὲν οὐκ ὀλιγάκισ ἐν ταῖσ μάχαισ ὑπ’ αὐτοῦ πεπονθότασ κακῶσ οὕτω καὶ πάλαι καὶ νῦν ἄνδρα ἀγαθὸν τοῦτον ἡγεῖσθαι καὶ διαφερόντωσ τιμᾶν, ὡσ καὶ συνήδεσθαι μὲν τούτῳ τῶν ἔργων καὶ τῆσ ὑπερφυοῦσ εὐψυχίασ, σφίσι δ’ αὐτοῖσ τὸ τοιούτου δή τινοσ εὐτυχηκέναι πολίτου συνεύχεσθαι, ἡμᾶσ δ’ ὑπὲρ ὧν οὕτω λαμπρῶσ παρετάξατο, καὶ οὓσ μεγάλοισ καὶ θαυμαστοῖσ ἤγαλε τοῖσ τροπαίοισ, καὶ τὴν ὑπάρχουσαν δόξαν αὐτῷ διαφθείρειν τῷ τοῖσ υἱέσιν ἐπηρεάζειν, ὥσπερ ἤτοι μηδ’ ὁτιοῦν ἐκείνου τὴν πόλιν χρηστὸν ἢ τὰ πάντων αἴσχιστα εἰργασμένου.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 87:2)
αἴσχιστα γάρ τοί μ’ ἠργάσατο Λυσίστρατοσ ὁ σκωπτόλησ.
(아리스토파네스, Wasps, Episode27)
οὐχ ἅπαντα μὲν ἡμῶν προείληφε τὰ χωρί’ ἅνθρωποσ, εἰ δὲ καὶ ταύτησ κύριοσ τῆσ χώρασ γενήσεται, πάντων αἴσχιστα πεισόμεθα;
(데모스테네스, Speeches, Ὀλυνθιακὸσ Γ 22:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION