헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

εἰ μὲν γὰρ αἰσχρὸν τὸ φεύγειν κἂν ὁτιοῦν ἐν τοῖσ πράγμασιν, ἔτ’ αἴσχιον ἔσται τότε, ὅταν ἀμφοτέρουσ καταλαμβάνῃ τοὺσ στόλουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ ἐναντίον 12:13)
οὗ τί γένοιτ’ ἂν αἴσχιον;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 13:4)
καὶ τί γένοιτ’ ἂν αἴσχιον ἢ εἴ τισ ἀκούσειεν ὅτι Ἀθηναῖοι βούλονται μηδένα τῶν αὐτῶν συμμάχων εὐτυχεῖν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ δ# ὑπὲρ Θηβαίων δεύτερος 5:2)
καὶ τί τούτων αἴσχιον;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμβουλευτικὸσ περὶ τοῦ μὴ δεῖν κωμῳδεῖν 8:3)
ὅσῳ γὰρ παιδείᾳ καὶ φιλανθρωπίᾳ προέχειν δοκεῖτε, τοσῷδε αἴσχιον ἃ μὴ χρὴ φαίνεσθαι διώκοντασ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμβουλευτικὸσ περὶ τοῦ μὴ δεῖν κωμῳδεῖν 9:2)
θυμοῦ γὰρ ἔφη μετρίου μὲν οὐδὲν ἂν κάλλιον ἀνθρώπῳ γενέσθαι, τοῦ δὲ ὑπερβάλλοντοσ οὐδὲν αἴσχιον·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρεσβευτικὸσ πρὸσ Ἀχιλλέα 12:5)
ἔτι οὐχ ὁμοίωσ ἔχον σημαίνει τόδε καὶ τόδε, ὥστε καὶ οὕτωσ ἄλλου ἄλλο κάλλιον καὶ αἴσχιον θετέον·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 2 13:7)
πολὺ τῆσ Πενίασ πρᾶγμ’ αἴσχιον ζητεῖσ αὐτῷ περιάψαι, εἰ πλούσιοσ ὢν ἀνελεύθερόσ ἐσθ’ οὑτωσὶ καὶ φιλοκερδήσ.
(아리스토파네스, Plutus, Agon, epirrheme 1:40)
"τρυφῆσ, εἶθ’ ὕστερον ὕβρεωσ ἦλθον ὥστε πρῶτοι τὸ πρόσωπον ἐντριψάμενοι καὶ προκόμια περιθετά λαβόντεσ στολὰσ μὲν ἀνθινὰσ φορῆσαι, τὸ δὲ ἐργάσασθαι καὶ πονεῖν αἴσχιον νομίσαι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 20 1:25)
τοῦτον μέντοι τὸν τῷ μὲν ἔργῳ παρὰ τοὺσ μεγίστουσ καιροὺσ οὑτωσὶ κοινὰ τὰ ὄντα τῷ δήμῳ κεκτημένον, τῷ δὲ ῥήματι καὶ τῇ τιμῇ τὴν ἀτέλειαν ἔχοντα, οὐχὶ τὴν ἀτέλειαν ἀφαιρήσεσθε οὐδὲ γὰρ οὔσῃ χρώμενοσ φαίνεται, ἀλλὰ τὸ πιστεύειν ὑμῖν, οὗ τί γένοιτ’ ἂν αἴσχιον;
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 59:1)
ὅτι μὲν τοίνυν τοῦθ’ ἕν τι τῶν αἰσχρῶν ἐστιν πάντασ ἂν ἡγοῦμαι φῆσαι, ὅσῳ δ’ ὑμῖν αἴσχιον τῶν ἄλλων, ἀκούσατέ μου.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 180:2)
ὁ μὲν γὰρ σύμμαχοσ ὢν τοῖσ Βυζαντίοισ πολιορκῶν αὐτοὺσ ἑωρᾶθ’ ὑπὸ πάντων, οὗ τί γένοιτ’ ἂν αἴσχιον ἢ μιαρώτερον;
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 133:2)
πολλὰ γὰρ ἂν τὸν δῆμον ὑπ’ αὐτῶν ὑπαχθέντ’ ἐξαμαρτεῖν, κἀκείνουσ ἤτοι καταλῦσαί γ’ ἂν πειρᾶσθαι τὸ παράπαν τὸν δῆμον ἐν γὰρ ταῖσ ὀλιγαρχίαισ, οὐδ’ ἂν ὦσιν ἔτ’ Ἀνδροτίωνόσ τινεσ αἴσχιον βεβιωκότεσ, οὐκ ἔστι λέγειν κακῶσ τοὺσ ἄρχοντασ, ἢ προάγειν ἂν ὡσ πονηροτάτουσ εἶναι, ἵν’ ὡσ ὁμοιότατοι σφίσιν ὦσι.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀνδροτίωνοσ Παρανόμων 40:1)
οὐ μὰ τὸν Δί’, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ἀλλὰ πολὺ αἴσχιον τὴν πόλιν ἀδικουμένην καὶ ὑβριζομένην μὴ λαβεῖν δίκην καὶ ὑπὲρ τῆσ θεοῦ καὶ ὑπὲρ αὑτῆσ.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 185:2)
οὐχ οὕτωσ δ’ ἡγεῖται μακάριον ὅτι ἔξεστι κεκτῆσθαι καλλίστουσ μὲνἵππουσ, κάλλιστα δὲ ὅπλα, καλλίστην δὲ ἐσθῆτα, καὶ τἄλλα ὁμοίωσ, ἀλλ’ ὅτι φίλουσ τοὺσ καλλίστουσ, καὶ πολύ γε αἴσχιον φιλίασ ἐνδεέστερον ἔχειν τῶν ἰδιωτῶν ἢ τούτων τινόσ.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ γ. 130:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION