헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐν τῷ ὕπνῳ γὰρ μᾶλλον ἐνεργεῖ τὸ θρεπτικόν, τὸ δ’ αἰσθητικὸν καὶ ὀρεκτικὸν ἀτελῆ ἐν τῷ ὕπνῳ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 25:2)
οὐ γὰρ αὐτὸ ἐν ἑαυτῷ ταύτην ἐκέκτητο τὴν δύναμιν, ἀλλ’ ἕτερον ἅμα συγγεγενημένον αὐτῷ παρεσκεύαζεν, ὃ διὰ τῆσ συντελεσθείσησ περὶ αὐτὸ δυνάμεωσ κατὰ τὴν κίνησιν σύμπτωμα αἰσθητικὸν εὐθὺσ ἀποτελοῦν ἑαυτῷ ἀπεδίδου κατὰ τὴν ὁμούρησιν καὶ συμπάθειαν καὶ ἐκείνῳ, καθάπερ εἶπον.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 64:4)
τῆσ θερμότητοσ ἢ λευκότητοσ ἢ ὁτουοῦν γένεσιν οὐχ οὕτω πωσ ἐλέγομεν φάναι αὐτούσ, φέρεσθαι ἕκαστον τούτων ἅμα αἰσθήσει μεταξὺ τοῦ ποιοῦντόσ τε καὶ πάσχοντοσ, καὶ τὸ μὲν πάσχον αἰσθητικὸν ἀλλ’ οὐκ αἴσθησιν ἔτι γίγνεσθαι, τὸ δὲ ποιοῦν ποιόν τι ἀλλ’ οὐ ποιότητα;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 243:3)
τρίτον δὲ αἰσθητικὸν ἐν ἡμῖν μέροσ ἐπισκοποῦσιν τὸ περὶ τὴν ἀκοήν, δι’ ἃσ αἰτίασ τὰ περὶ αὐτὸ συμβαίνει παθήματα, λεκτέον.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 321:1)
τέταρτον δὴ λοιπὸν ἔτι γένοσ ἡμῖν αἰσθητικόν, ὃ διελέσθαι δεῖ συχνὰ ἐν ἑαυτῷ ποικίλματα κεκτημένον, ἃ σύμπαντα μὲν χρόασ ἐκαλέσαμεν, φλόγα τῶν σωμάτων ἑκάστων ἀπορρέουσαν, ὄψει σύμμετρα μόρια ἔχουσαν πρὸσ αἴσθησιν·
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 324:1)
ἔνειμε γὰρ ἡμῖν αὐτοῖσ αἰσθήσεισ πέντε καὶ μέρη ψυχῆσ, φυτικὸν αἰσθητικὸν ἐπιθυμητικὸν θυμοειδὲσ λογιστικόν·
(플루타르코스, De defectu oraculorum, section 36 5:1)
ἔτι δ’ εἰ τὴν ψυχὴν αὐτὴν κατὰ φύσιν διαιροῖσ, πρῶτον αὐτῆσ καὶ ἀμαυρότατόν ἐστι τὸ θρεπτικὸν δεύτερον δὲ τὸ αἰσθητικὸν, εἶτα τὸ ἐπιθυμητικὸν εἶτ’ ἐπὶ τούτῳ τὸ θυμοειδέσ·
(플루타르코스, De E apud Delphos, section 1311)
μὴ κολοβὸν εἶναι τὴν φύσιν ἀλλὰ τὴν ἔμψυχον φύσιν ἔχειν τὸ μὲν λογικὸν τὸ δ’ ἄλογον, ἕτεροσ ἀξιώσει τὴν ἔμψυχον φύσιν ἔχειν τὸ μὲν φανταστικὸν τὸ δ’ ἀφαντασίωτον, καὶ τὸ μὲν αἰσθητικὸν τὸ δ’ ἀναίσθητον ἵνα δὴ τὰσ ἀντιζύγουσ ταύτασ καὶ ἀντιθέτουσ ἕξεισ καὶ στερήσεισ περὶ ταὐτὸν ἡ φύσισ ἔχῃ γένοσ οἱο͂ν ἰσορροπούσασ.
(플루타르코스, De sollertia animalium, chapter, section 3 2:1)
ἡ γὰρ φύσισ, ἣν ἕνεκά του καὶ πρόσ τι πάντα ποιεῖν ὀρθῶσ, λέγουσιν, οὐκ ἐπὶ ψιλῷ τῷ πάσχον τι αἰσθάνεσθαι τὸ ζῷον αἰσθητικὸν ἐποίησεν·
(플루타르코스, De sollertia animalium, chapter, section 3 6:1)
τῷ μέντοι παθητικῷ καὶ ἀλόγῳ μέχρι παντὸσ ὡσ διαφέροντι τοῦ λογιστικοῦ χρώμενοσ διετέλεσεν, οὐχ ὅτι παντελῶσ ἄλογόν ἐστιν ὥσπερ τὸ αἰσθητικὸν ἢ τὸ θρεπτικὸν καὶ φυτικὸν τῆσ ψυχῆσ μέροσ·
(플루타르코스, De virtute morali, section 3 16:1)
Ἀριστοτέλησ οὔτ’ ἔμψυχον ὅλον δι’ ὅλων, οὔτε μὴν αἰσθητικὸν οὔτε λογικὸν οὔτε νοερὸν οὔτε προνοίᾳ διοικούμενον τὰ μὲν γὰρ οὐράνια τούτων ἁπάντων κοινωνεῖν, σφαίρασ γὰρ περιέχειν ἐμψύχουσ καὶ ζωτικάσ·
(위 플루타르코스, Placita Philosophorum, book 2, Εἰ ἔμψυχοσ ὁ κόσμοσ καὶ προνοίᾳ διοικούμενοσ. 1:2)
ἐκ τετάρτου τινὸσ ἀκατονομάστου, ὃ ἦν αὐτῷ αἰσθητικόν.
(위 플루타르코스, Placita Philosophorum, book 4, Εἰ σῶμα ἡ ψυχὴ καὶ τίσ ἡ οὐσία αὐτῆσ. 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION