헬라어 문장 내 검색 Language

ὁ μὲν οὖν Προμηθεὺσ καθ’ ἕκαστον ἅπασι τάσ τε αἰσθήσεισ καὶ τἄλλα μέλη τοῦ σώματοσ ἦν συμπεπλακὼσ πρότερον, τὸν δὲ Ἑρμῆν οὐχ οὕτωσ ἐκέλευσεν ὥσπερ θεωρικοῦ διάδοσιν διελεῖν, ἵνα πάντεσ ῥητορικῆσ ἐφεξῆσ μετέχοιεν, ὥσπερ ὀφθαλμῶν καὶ χειρῶν καὶ ποδῶν, ἀλλ’ ἐπιλεξάμενον τοὺσ ἀρίστουσ, καὶ γενναιοτάτουσ καὶ τὰσ φύσεισ ἐρρωμενεστάτουσ, τούτοισ ἐγχειρίσαι τὸ δῶρον, ἵν’ ὁμοῦ σφᾶσ τε αὐτοὺσ καὶ τοὺσ ἄλλουσ σώζειν ἔχοιεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 99:8)
καίτοι τάσ γε αἰσθήσεισ ὀξυτέρασ ἔχουσι πάσασ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 66:1)
οἰνοφλυγία γὰρ καὶ γαστριμαργία καὶ λαγνεία καὶ ὀψοφαγία καὶ πάντα τὰ τοιαῦτα περὶ τὰσ εἰρημένασ ἐστὶν αἰσθήσεισ, εἰσ ἅπερ μόρια ἡ ἀκολασία διαιρεῖται.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 69:2)
τὸ μὲν οὖν πρῶτον εἰκὸσ τὸν ὁποιανοῦν εὑρόντα τέχνην παρὰ τὰσ κοινὰσ αἰσθήσεισ θαυμάζεσθαι ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων μὴ μόνον διὰ τὸ χρήσιμον εἶναί τι τῶν εὑρεθέντων ἀλλ’ ὡσ σοφὸν καὶ διαφέροντα τῶν ἄλλων·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 20:4)
εἰ γὰρ ἔστιν αἰσθητὰ μεταξὺ καὶ αἰσθήσεισ, δῆλον ὅτι καὶ ζῷα ἔσονται μεταξὺ αὐτῶν τε καὶ τῶν φθαρτῶν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 56:3)
καὶ γὰρ τούτοισ διὰ τὸ μὴ ὁμοίωσ διακεῖσθαι τὴν ἕξιν καὶ ὅθ’ ὑγίαινον, οὐχ ὅμοια φαίνεται τὰ κατὰ τὰσ αἰσθήσεισ, αὐτὰ μὲν οὐδεμιᾶσ διά γε τοῦτο μεταβολῆσ κοινωνοῦντα τὰ αἰσθητά, αἰσθήματα δ’ ἕτερα ποιοῦντα τοῖσ κάμνουσι καὶ μὴ τὰ αὐτά·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 90:1)
ἔσται γὰρ φωνή τε καὶ ὄψισ παρὰ τὰ αἰσθητὰ καὶ τὰ καθ’ ἕκαστα, ὥστε δῆλον ὅτι καὶ αἱ ἄλλαι αἰσθήσεισ καὶ τὰ ἄλλα αἰσθητά·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 13 25:1)
εἰ δὲ ταῦτα, καὶ ζῷα ἔσονται, εἴπερ καὶ αἰσθήσεισ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 13 25:3)
ὑπὲρ γὰρ τὰσ αἰσθήσεισ τὰσ ἡμετέρασ ἂν εἰή τὸ ἀξίωμα.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 13 30:1)
ἄλυποι γάρ εἰσιν αἵ τε μαθηματικαὶ καὶ τῶν κατὰ τὰσ αἰσθήσεισ αἱ διὰ τῆσ ὀσφρήσεωσ, καὶ ἀκροάματα δὲ καὶ ὁράματα πολλὰ καὶ μνῆμαι καὶ ἐλπίδεσ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 28:2)
διαφέρουσι δ’ αἱ τῆσ διανοίασ τῶν κατὰ τὰσ αἰσθήσεισ καὶ αὐταὶ ἀλλήλων κατ’ εἶδοσ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 54:2)
οὐ γὰρ ἐκ τοῦ πολλάκισ ἰδεῖν ἢ πολλάκισ ἀκοῦσαι τὰσ αἰσθήσεισ ἐλάβομεν, ἀλλ’ ἀνάπαλιν ἔχοντεσ ἐχρησάμεθα, οὐ χρησάμενοι ἔσχομεν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 2 4:2)
οὐκ ἔστι δὲ οὐδ’ ἐν τοῖσ ἄλλοισ ζῴοισ κατὰ ταύτασ τὰσ αἰσθήσεισ ἡδονὴ πλὴν κατὰ συμβεβηκόσ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 141:3)
πολλῶν γὰρ ὄντων ἕκαστον μόριον ἔχειν ἀρετῆσ καὶ φρονήσεωσ, καὶ γίνεσθαι συνελθόντασ ὥσπερ ἕνα ἄνθρωπον τὸ πλῆθοσ, πολύποδα καὶ πολύχειρα καὶ πολλὰσ ἔχοντ’ αἰσθήσεισ, οὕτω καὶ περὶ τὰ ἤθη καὶ τὴν διάνοιαν.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 3 154:1)
μόνον, ἀλλὰ καὶ τῶν ἄλλων βεβήλων, οὐδένα γοῦν τῶν ἀρχαίων βεβρωκέναι διὰ τὸ τὰσ αἰσθήσεισ ἁπάσασ σχεδὸν ἐν αὐτῷ εἶναι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 722)

SEARCH

MENU NAVIGATION