헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

εἰ γὰρ τούτῳ διοίσει τῆσ γεωδαισίασ ἡ γεωμετρία μόνον, ὅτι ἡ μὲν τούτων ἐστὶν ὧν αἰσθανόμεθα ἡ δ’ οὐκ αἰσθητῶν, δῆλον ὅτι καὶ παρ’ ἰατρικὴν ἔσται τισ ἐπιστήμη καὶ παρ’ ἑκάστην τῶν ἄλλων μεταξὺ αὐτῆσ τε ἰατρικῆσ καὶ τῆσδε τῆσ ἰατρικῆσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 57:2)
ὁ μὲν γὰρ νοῦσ τῶν ὁρ́ων, ὧν οὐκ ἔστι λόγοσ, ἣ δὲ τοῦ ἐσχάτου, οὗ οὐκ ἔστιν ἐπιστήμη ἀλλ’ αἴσθησισ, οὐχ ἡ τῶν ἰδίων, ἀλλ’ οἱᾴ αἰσθανόμεθα ὅτι τὸ ἐν τοῖσ μαθηματικοῖσ ἔσχατον τρίγωνον·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 6 64:3)
ᾧ δὲ μόνῳ τῆσ εὐδαιμονίασ ἀπολειπόμεθα τῆσ θείασ καὶ τῆσ ἀφθάρτου διαμονῆσ ἐκείνων, τοῦτό ἐστιν, ὅτι μὴ πάντεσ ὁμονοίασ αἰσθανόμεθα, ἀλλ̓ εἰσὶν οἱ καὶ τὴν ἐναντίαν αὐτῇ φιλοῦντεσ, τὴν στάσιν, ἧσ μέρη καὶ ὑπουργήματα πόλεμοι καὶ μάχαι, καὶ ταῦτα ἐν τοῖσ δήμοισ ἀναστρέφεται καὶ τοῖσ ἔθνεσιν, ὥσπερ ἐν τοῖσ σώμασιν αἱ νόσοι.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΡΟΣ ΝΙΚΟΜΗΔΕΙΣ ΠΕΡΙ ΟΜΟΝΟΙΑΣ ΤΗΣ 22:1)
καὶ οὐδὲ τῶν σημείων αἰσθανόμεθα τῶν θείων, ὅσα διδάσκοντεσ ἡμᾶσ ὁμονοεῖν αὑτοῖσ ἐπεφήμισαν.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΡΟΣ ΝΙΚΟΜΗΔΕΙΣ ΠΕΡΙ ΟΜΟΝΟΙΑΣ ΤΗΣ 33:3)
Ἐρωτηθεὶσ εἰ κακὸν ὁ θάνατοσ, "πῶσ," εἶπε, "κακόσ, οὗ παρόντοσ οὐκ αἰσθανόμεθα;
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΕΚΤΟΝ, Kef. b'. DIOGENHS 49:1)
καὶ ὅτι τὸ πῦρ καίει αἰσθανόμεθα·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, Q, Kef. ia'. PURRWN 44:8)
μήποτε οὐκ αἰσθανόμεθα τοῦ μεγέθουσ αὐτοῦ οὐδὲ φανταζόμεθα κατ’ ἀξίαν τὸν χαρακτῆρα τὸν Διογένουσ, ἀλλ’ εἰσ τοὺσ νῦν ἀποβλέπομεν, τοὺσ τραπεζῆασ πυλαωρούσ, οἳ οὐδὲν μιμοῦνται ἐκείνουσ ἢ εἴ [ὅ]τι ἄρα πόρδωνεσ γίνονται, ἄλλο δ’ οὐδέν;
(에픽테토스, Works, book 3, Περὶ Κυνισμοῦ. 80:1)
ταύτησ μέν γε καὶ πρὸ τῆσ ἀνατομῆσ αἰσθανόμεθα, πρὶν ἀνιαθῆναι τῷ πλήθει βαρυνθεῖσαν ἢ τῇ δριμύτητι δηχθεῖσαν, ἀθροιζούσησ ἔτι τὸ οὖρον, ὡσ οὔσησ τινὸσ κἀνταῦθα δυνάμεωσ καθεκτικῆσ.
(갈레노스, On the Natural Faculties., G, section 56)
ἦ οὖν ὁμολογήσομεν, ἃ τῷ ὁρᾶν αἰσθανόμεθα ἢ τῷ ἀκούειν, πάντα ταῦτα ἅμα καὶ ἐπίστασθαι;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 130:1)
δι’ ὧν ἕκαστα αἰσθανόμεθα, ἔμοιγε δοκεῖ, ὦ Σώκρατεσ, μᾶλλον ἢ οἷσ.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 257:4)
δεινὸν γάρ που, ὦ παῖ, εἰ πολλαί τινεσ ἐν ἡμῖν ὥσπερ ἐν δουρείοισ ἵπποισ αἰσθήσεισ ἐγκάθηνται, ἀλλὰ μὴ εἰσ μίαν τινὰ ἰδέαν, εἴτε ψυχὴν εἴτε ὅτι δεῖ καλεῖν, πάντα ταῦτα συντείνει, ᾗ διὰ τούτων οἱο͂ν ὀργάνων αἰσθανόμεθα ὅσα αἰσθητά.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 258:1)
δῆλον δὲ ὅτι καὶ ἄρτιόν τε καὶ περιττὸν ἐρωτᾷσ, καὶ τἆλλα ὅσα τούτοισ ἕπεται, διὰ τίνοσ ποτὲ τῶν τοῦ σώματοσ τῇ ψυχῇ αἰσθανόμεθα.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 263:6)
περὶ δὲ ὧν ἴσμεν τε καὶ αἰσθανόμεθα, ἐν αὐτοῖσ τούτοισ στρέφεται καὶ ἑλίττεται ἡ δόξα ψευδὴσ καὶ ἀληθὴσ γιγνομένη, καταντικρὺ μὲν καὶ κατὰ τὸ εὐθὺ τὰ οἰκεῖα συνάγουσα ἀποτυπώματα καὶ τύπουσ ἀληθήσ, εἰσ πλάγια δὲ καὶ σκολιὰ ψευδήσ.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 316:1)
"οὐκοῦν," φησί, "λέγεισ ὅτι αὖ τὸν ἄνθρωπον ὃν διανοούμεθα μόνον, ὁρῶμεν δ’ οὔ, ἵππον οὐκ ἄν ποτε οἰηθείημεν εἶναι, ὃν αὖ οὔτε ὁρῶμεν οὔτε ἁπτόμεθα, διανοούμεθα δὲ μόνον καὶ ἄλλ’ οὐδὲν αἰσθανόμεθα περὶ αὐτοῦ;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 324:3)
ἆρα ἔστιν τι πῦρ αὐτὸ ἐφ’ ἑαυτοῦ καὶ πάντα περὶ ὧν ἀεὶ λέγομεν οὕτωσ αὐτὰ καθ’ αὑτὰ ὄντα ἕκαστα, ἢ ταῦτα ἅπερ καὶ βλέπομεν, ὅσα τε ἄλλα διὰ τοῦ σώματοσ αἰσθανόμεθα, μόνα ἐστὶν τοιαύτην ἔχοντα ἀλήθειαν, ἄλλα δὲ οὐκ ἔστι παρὰ ταῦτα οὐδαμῇ οὐδαμῶσ, ἀλλὰ μάτην ἑκάστοτε εἶναί τί φαμεν εἶδοσ ἑκάστου νοητόν, τὸ δ’ οὐδὲν ἄρ’ ἦν πλὴν λόγοσ;
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 214:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION