헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ζῶντοσ μὲν αὐτοῦ ἀφαιρεῖται τὴν ὄνησιν τῆσ παιδοποιίασ, ὥσπερ ἐκεῖνοσ ἐκείνου τὴν παρρησίαν, τελευτήσαντα δὲ αὐτόν, ἡνίκα ὁ μὲν εὐεργετούμενοσ οὐκ αἰσθάνεται ὧν εὖ πάσχει, τιμᾶται δὲ ὁ νόμοσ καὶ τὸ θεῖον, θάπτειν ἤδη κελεύει καὶ τἆλλα ποιεῖν τὰ νομιζόμενα.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 142)
τὰ μέν γε σιναρὰ σπᾶται πάντα πατάγῳ, χεῖλοσ ἀμειδὲσ, ἀκίνητον ἢν λαλῇ, βλέφαρον οὐκ ἐπίτροχον, ὀφθαλμὸσ ἀτενὴσ, ἀναίσθητοσ ἡ ἁφή· τὰ δὲ ὑγιέα λαλεῖ, καταμύει, αἰσθάνεται , γελᾷ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.140)
ἡ γὰρ γλῶσσα ἀναπιοῦσα τῆσ χολῆσ τῆσδε, οὐκ ἐκείνων αἰσθάνεται · καὶ τὸν μὲν πρόσθεν τὸν τῆσ ἀποσιτίησ χρόνον ἀτρεμέει ἡ χολὴ, ἀτὰρ οὐδὲ ἡ γλῶσσα τῷ ἤθεϊ ἄχθεται · ἢν δὲ ἀναζέσῃ γεύμασι ἐπίπροσθεν τῶν ἐδεστῶν τὴν γλῶσσαν ἥδε κινέει.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.331)
αὕτη μὲν οὖν ἐν ἀνθρώποισ μόνον ὑπάρχει φιλία μόνον γὰρ αἰσθάνεται προαιρέσεωσ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 46:3)
ἐπεὶ οὖν οὐ κατ’ αὐτούσ ἐσμεν ἕκαστον τούτων, ἀλλὰ κατὰ μετάληψιν τῶν δυνάμεων ἐν τῷ αἰσθάνεσθαι ἢ γνωρίζειν αἰσθανόμενοσ μὲν γὰρ αἰσθητὸσ γίνεται ταύτῃ καὶ κατὰ τοῦτο, καθὰ πρότερον αἰσθάνεται, καὶ ᾗ καὶ οὗ, γνωστὸσ δὲ γινώσκων·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 236:3)
καὶ γὰρ ἐκεῖνο νομίζω δίκαιον, εἰ μὲν αἰσθάνεται ταῦτα καὶ προορᾷ Χαρίδημοσ, εἶθ’ ὅπωσ τοιούτων ψηφισμάτων τεύξεται διαπράττεται, ὡσ ἐπιβουλεύοντι μὴ ἐπιτρέπειν αὐτῷ, εἰ δὲ λέληθεν αὐτόν, ὅσῳ μᾶλλον εὔνουν τισ αὐτὸν ὑπείληφεν εἶναι, τοσούτῳ μᾶλλον προϊδέσθαι καὶ ὑπὲρ αὑτοῦ καὶ ὑπὲρ ἐκείνου.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 188:3)
καὶ τὸ μὲν σῶμα παρούσησ αὐτὸ μόνον αἰσθάνεται τῆσ ἀλγηδόνοσ·
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ γ. 76:1)
ἐπειδὰν ἀφεθῶσιν, εὐθὺσ ἀναζητούσασ τὸ ἴχνοσ, καὶ οὐδ̓ εἰ πάντεσ ἀποκαλοῖεν, οὐκ ἄν ποτε τοῦτο ἀπολειπούσασ, οὐδ̓ εἰ πολλαὶ μὲν φωναὶ πανταχόθεν φέροιντο, πολλαὶ δὲ ὀσμαὶ ἀπό τε τῶν καρπῶν καὶ ἀνθῶν ἐμπλέκοιντο, πολὺ δὲ πλῆθοσ ἀνθρώπων τε καὶ ἄλλων ζῴων φαίνοιτο καὶ ἴχνη τὰ μὲν ἵππων, τὰ δὲ βοῶν, τὰ δὲ προβάτων ‐ οὐδὲν οὔτε ὁρᾷ τούτων οὔτε αἰσθάνεται αὐτῶν οὐδενόσ, ἀλλὰ ἐκεῖνο πανταχόθεν ἐκλέγει τὸ ἴχνοσ κἀκείνῳ ἕπεται, μέχρισ ἂν εὑρ́ῃ τε καὶ ἀναστήσῃ τὸν λαγών, καὶ μετὰ ταῦτα κατέχει διώκουσα, δἰ ὁποίων ἄν ποτε ἰῄ χωρίων, καὶ οὔτε πεδίον οὔτε ὄροσ οὔτε τὰ λίαν τραχέα οὔτε χαράδρα ἢ ῥεῦμα ἀποκωλύει αὐτήν, πολλούσ τινασ δρόμουσ τοῦ λαγὼ θέοντοσ καὶ πειρωμένου ἐξαπατᾶν·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΑΝΑΧΩΡΗΣΕΩΣ. 26:1)
διὸ καὶ τῶν ὁμοφύλων αἰσθάνεται.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, G, PLATWN 14:5)
" μειρακίῳ ποτὲ διαλεγόμενοσ ἐπύθετο εἰ αἰσθάνεται·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. e'. KLEANQHS 4:5)
‐ Πόθεν δ’ ὁ ταῦροσ, ἔφη, λέοντοσ ἐπελθόντοσ μόνοσ αἰσθάνεται τῆσ αὑτοῦ παρασκευῆσ καὶ προβέβληκεν ἑαυτὸν ὑπὲρ τῆσ ἀγέλησ πάσησ;
(에픽테토스, Works, book 1, Πῶσ ἄν τισ σῴζοι τὸ κατὰ πρόσωπον ἐν παντί. 30:2)
ἀλλ’ αἱ ψυχαὶ μὲν οὕτωσ εἰσὶν ἐνδεδεμέναι καὶ συναφεῖσ τῷ θεῷ ἅτε αὐτοῦ μόρια οὖσαι καὶ ἀποσπάσματα, οὐ παντὸσ δ’ αὐτῶν κινήματοσ ἅτε οἰκείου καὶ συμφυοῦσ ὁ θεὸσ αἰσθάνεται;
(에픽테토스, Works, book 1, Ὅτι πάντασ ἐφορᾷ τὸ θεῖον. 6:1)
ἢ ὅτι οὐκ αἰσθάνεται τούτων τὸ παιδίον;
(에픽테토스, Works, book 4, Περὶ ἀφοβίασ. 2:2)
τίσ γὰρ ἐγκύμων γενόμενοσ καὶ πλήρησ τηλικούτων δογμάτων οὐχὶ αἰσθάνεταί τε τῆσ αὑτοῦ παρασκευῆσ καὶ ἐπὶ τὰ κατάλληλα ἔργα ὁρμᾷ;
(에픽테토스, Works, book 4, Πρὸσ τοὺσ ταχέωσ ἐπὶ τὸ σχῆμα τῶν φιλοσόφων ἐπιπηδῶντασ. 41:1)
αἰσθάνεται δ’ αὐτοῦ τὴν διάνοιαν Κύπροσ ἡ γυνὴ παντοία τε ἦν ἀπείργουσα τῶν ἐπὶ τοιούτοισ βουλευμάτων.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 18 182:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION