헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

περὶ φιλίασ, τί ἐστι καὶ ποῖόν τι, καὶ τίσ ὁ φίλοσ, καὶ πότερον ἡ φιλία μοναχῶσ λέγεται ἢ πλεοναχῶσ, καὶ εἰ πλεοναχῶσ, πόσα ἐστίν, ἔτι δὲ πῶσ χρηστέον τῷ φίλῳ καὶ τί τὸ δίκαιον τὸ φιλικόν, ἐπισκεπτέον οὐθενὸσ ἧττον τῶν περὶ τὰ ἤθη καλῶν καὶ αἱρετῶν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 3:1)
ἀνάγκη ἄρα ἐλαχίστουσ εἶναι φίλουσ τῷ ἄριστα ζῶντι, καὶ ἀεὶ ἐλάττουσ γίνεσθαι, καὶ μὴ σπουδάζειν ὅπωσ ὦσι φίλοι, ἀλλ’ ὀλιγωρεῖν μὴ μόνον τῶν χρησίμων, ἀλλὰ καὶ εἰσ τὸ συζῆν αἱρετῶν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 228:2)
τελειότερον δὲ λέγομεν τὸ καθ’ αὑτὸ διωκτὸν τοῦ δι’ ἕτερον καὶ τὸ μηδέποτε δι’ ἄλλο αἱρετὸν τῶν <καὶ> καθ’ αὑτὰ καὶ δι’ αὐτὸ αἱρετῶν, καὶ ἁπλῶσ δὴ τέλειον τὸ καθ’ αὑτὸ αἱρετὸν ἀεὶ καὶ μηδέποτε δι’ ἄλλο.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 56:1)
διαφερουσῶν δὲ τῶν ἐνεργειῶν ἐπιεικείᾳ καὶ φαυλότητι, καὶ τῶν μὲν αἱρετῶν οὐσῶν τῶν δὲ φευκτῶν τῶν δ’ οὐδετέρων, ὁμοίωσ ἔχουσι καὶ αἱ ἡδοναί·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 62:5)
εἰ δὴ ταῦτα μὴ ἀρέσκει, ἀλλὰ μᾶλλον εἰσ ἐνέργειάν τινα θετέον, καθάπερ ἐν τοῖσ πρότερον εἴρηται, τῶν δ’ ἐνεργειῶν αἳ μέν εἰσιν ἀναγκαῖαι καὶ δι’ ἕτερα αἱρεταὶ αἳ δὲ καθ’ αὑτάσ, δῆλον ὅτι τὴν εὐδαιμονίαν τῶν καθ’ αὑτὰσ αἱρετῶν τινὰ θετέον καὶ οὐ τῶν δι’ ἄλλο·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 76:1)
τὰ γὰρ καλὰ καὶ σπουδαῖα πράττειν τῶν δι’ αὑτὰ αἱρετῶν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 77:4)
μοχθηρία μὲν οὖν οὐδεμία περὶ ταῦτ’ ἐστὶ διὰ τὸ εἰρημένον, ὅτι φύσει τῶν αἱρετῶν ἕκαστόν ἐστι δι’ αὑτό, φαῦλαι δὲ καὶ φευκταὶ αὐτῶν εἰσὶν αἱ ὑπερβολαί.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 60:2)
εἰ δὴ τῷ μακαρίῳ τὸ εἶναι αἱρετόν ἐστι καθ’ αὑτό, ἀγαθὸν τῇ φύσει ὂν καὶ ἡδύ, παραπλήσιον δὲ καὶ τὸ τοῦ φίλου ἐστίν, κἂν ὁ φίλοσ τῶν αἱρετῶν εἰή.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 123:2)
τὸ μὲν γὰρ ἐξ αἱρετῶν κληρωτοὺσ κοινὸν ἀμφοῖν, τὸ δὲ τοῖσ μὲν εὐπορωτέροισ ἐπάναγκεσ ἐκκλησιάζειν εἶναι καὶ φέρειν ἄρχοντασ ἤ τι ποιεῖν ἄλλο τῶν πολιτικῶν, τοὺσ δ’ ἀφεῖσθαι, τοῦτο δ’ ὀλιγαρχικόν, καὶ τὸ πειρᾶσθαι πλείουσ ἐκ τῶν εὐπόρων εἶναι τοὺσ ἄρχοντασ, καὶ τὰσ μεγίστασ ἐκ τῶν μεγίστων τιμημάτων.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 2 125:4)
ἔχει δὲ καὶ περὶ τὴν αἱρ́εσιν τῶν ἀρχόντων τὸ ἐξ αἱρετῶν αἱρετοὺσ ἐπικίνδυνον.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 2 129:1)
τοῦτο δὲ κατεσκεύαζεν ἐκ τινῶν γερόντων αἱρετῶν.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 2 166:1)
πάλιν γὰρ ἐκ τινῶν καὶ οἱ δικάζοντεσ περὶ πάντων αἱρέσει, ἢ ἐκ τινῶν περὶ πάντων κλήρῳ, ἢ τὰ μὲν κλήρῳ τὰ δὲ αἱρέσει, ἢ ἔνια δικαστήρια περὶ τῶν αὐτῶν ἐκ κληρωτῶν καὶ αἱρετῶν.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 4 284:3)
ἐν Ἡραίᾳ ἐξ αἱρετῶν γὰρ διὰ τοῦτο ἐποίησαν κληρωτάσ, ὅτι ᾑροῦντο τοὺσ ἐριθευομένουσ, καὶ δι’ ὀλιγωρίαν, ὅταν ἐάσωσιν εἰσ τὰσ ἀρχὰσ τὰσ κυρίασ παριέναι τοὺσ μὴ τῇ πολιτείᾳ φίλουσ, ὥσπερ ἐν Ὠρεῷ κατελύθη ἡ ὀλιγαρχία τῶν ἀρχόντων γενομένου Ἡρακλεοδώρου, ὃσ ἐξ ὀλιγαρχίασ πολιτείαν καὶ δημοκρατίαν κατεσκεύασεν.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 5 48:1)
ὀρεγομένων, αἱ δὲ ἐκ τῶν αἱρετῶν ἐπὶ τὰσ κυρίασ ἀρχάσ τὸ γὰρ ἀρχαῖον οἱ δῆμοι καθίστασαν πολυχρονίουσ τὰσ δημιουργίασ καὶ τὰσ θεωρίασ, αἱ δ’ ἐκ τῶν ὀλιγαρχιῶν, αἱρουμένων ἕνα τινὰ κύριον ἐπὶ τὰσ μεγίστασ ἀρχάσ.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 5 215:1)
ἔτι δὲ τῶν ἀρχῶν τὸ μηδεμίαν ἀίδιον εἶναι, ἐὰν δέ τισ καταλειφθῇ ἐξ ἀρχαίασ μεταβολῆσ, τό γε περιαιρεῖσθαι τὴν δύναμιν αὐτῆσ καὶ ἐξ αἱρετῶν κληρωτοὺσ ποιεῖν.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 6 28:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION