헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ ὃν ἔδει τεθνάναι διὰ τὰ ἐπιτηδεύματα, κατήγοροσ τῶν διαβεβλημένων ὑφ’ ὑμῶν αἱρεῖται, καί φησι φύλαξ εἶναι τῆσ πολιτείασ, οὐδενὶ τῶν ἄλλων Ἀθηναίων οὔτ’ ὅσον ὀλίγῳ πλέον ἀξιῶν ἔχειν·
(안도키데스, 연설, Ἀνδοκίδου κατὰ Ἀλκιβιάδου 26:2)
ὁ δὲ αἱρεῖται ἀνθρώπουσ αὐτῷ γενέσθαι.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 7 2:8)
ὁ δὲ αἱρεῖται κοιμᾶσθαι διὰ παντὸσ ἀθάνατοσ καὶ ἀγήρωσ μένων.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 7 5:4)
ἀκούσασ δὲ τοῦτο Τυνδάρεωσ τοὺσ μνηστῆρασ ἐξορκίζει, καὶ Μενέλαον μὲν αὐτὸσ αἱρεῖται νυμφίον, Ὀδυσσεῖ δὲ παρὰ Ἰκαρίου μνηστεύεται Πηνελόπην.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 10 10:3)
θαυμάζω δ’ εἴ τισ δέδοικε μὲν μὴ λύσωσι τὰσ σπονδὰσ, πολεμεῖν δ’ ἐξεπίτηδεσ αἱρεῖται καὶ μὴ λογίζεται τοὐναντίον ἢ βούλεται ποιῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ὑπὲρ τῆσ πρὸσ Λακεδαιμονίουσ εἰρήνης 9:1)
ἀλλ’ ὅστισ μὲν οὕτω δύσερωσ οὐκ οἶδα ἔγωγε, θῶμεν δ’, εἰ βούλει, καὶ πάντασ, ἀλλὰ τίσ οὕτω δυστυχὴσ ὅστισ ἑκὼν αἱρεῖται δυστυχεῖν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Κατὰ τῶν ἐξορχουμένων 4:8)
ὅταν τισ πρὸσ αὐτῷ τούτῳ καὶ ἃ ταύτῃ καθάπαξ λυμαίνεται, ταῦτα γράφειν καὶ νομοθετεῖν ἐκ περιουσίασ αἱρεῖται, ποῦ τουτονὶ θήσομεν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 4:3)
ὁ μὲν γὰρ ὁτιοῦν ἀδικῶν κατ’ αὐτὸ τοῦτο μόνον ἴσχει τὴν μέμψιν, ὁ δ’ ἃ παρ’ ἄλλοισ ὡσ κάλλιστα τιμωρεῖται, τούτοισ ἑκὼν ἐνεχόμενοσ κατ’ αὐτὸσ αὑτοῦ φέρει τὴν ψῆφον τοῦ παρὰ πάντων ἂν εἰκότωσ μισεῖσθαι, καὶ οἷσ τοιαῦτα πράττειν αἱρεῖται καὶ οἷσ ταῦτ’ ἐν ἄλλοισ κακίζει, ἅπερ αὐτὸσ πράττειν αἱρεῖται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 71:4)
αιρεῖται δ’ ἡ ἡμέρα ἐπὶ τοῖσ .
(아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 67 5:37)
ἄλλον δὲ τρόπον ᾧ συζῆν αἱρεῖται δι’ αὐτὴν τὴν ὁμιλίαν καὶ μὴ δι’ ἕτερόν τι, οἱο͂ν οἱ πατέρεσ τὸ μὲν εἶναι τοῖσ τέκνοισ, συζῶσι δ’ ἑτέροισ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 130:1)
τὴν δ’ εὐδαιμονίαν οὐδεὶσ αἱρεῖται τούτων χάριν, οὐδ’ ὅλωσ δι’ ἄλλο.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 59:1)
τῶν μὲν οὖν πρακτικῶν ἀρετῶν ἐν τοῖσ πολιτικοῖσ ἢ ἐν τοῖσ πολεμικοῖσ ἡ ἐνέργεια, αἱ δὲ περὶ ταῦτα πράξεισ δοκοῦσιν ἄσχολοι εἶναι, αἱ μὲν πολεμικαὶ καὶ παντελῶσ οὐδεὶσ γὰρ αἱρεῖται τὸ πολεμεῖν τοῦ πολεμεῖν ἕνεκα, οὐδὲ παρασκευάζει πόλεμον·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 94:1)
ᾗ δ’ ἄνθρωπόσ ἐστι καὶ πλείοσι συζῇ, αἱρεῖται τὰ κατὰ τὴν ἀρετὴν πράττειν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 111:1)
οὕτω δὴ πᾶσ ἐπιστήμων τὴν ὑπερβολὴν μὲν καὶ τὴν ἔλλειψιν φεύγει, τὸ δὲ μέσον ζητεῖ καὶ τοῦθ’ αἱρεῖται, μέσον δὲ οὐ τὸ τοῦ πράγματοσ ἀλλὰ τὸ πρὸσ ἡμᾶσ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 2 59:1)
καθάπερ οὖν εἴρηται, ἡ ἀνδρεία μεσότησ ἐστὶ περὶ θαρραλέα καὶ φοβερά, ἐν οἷσ εἴρηται, καὶ ὅτι καλὸν αἱρεῖται καὶ ὑπομένει, ἢ ὅτι αἰσχρὸν τὸ μή.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 105:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION