헬라어 문장 내 검색 Language

οὕτωσ ὁ φιλόσοφοσ φθόνον μὲν ἐξαιρῶν νέου ψυχῆσ, ἀγεννὲσ βλάστημα καὶ δυστιθάσευτον, ἢ φιλαργυρίαν ἀώρον, ἢ φιληδονίαν ἐπικόπτων ἀκόλαστον αἱμάσσει καὶ πιέζει καὶ τομὴν ποιεῖ καὶ οὐλὴν βαθεῖαν ὅταν δὲ τρυφερῷ μέρει ψυχῆσ καὶ ἁπαλῷ κολούοντα προσαγάγῃ λόγον, οἱο͂́ν ἐστι τὸ δυσωπούμενον καὶ διατρεπόμενον, εὐλαβεῖται μὴ λάθῃ τούτοισ συναποκόψασ τὸ αἰδούμενον.
(플루타르코스, De vitioso pudore, section 2 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION