헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

οὔτε γὰρ ἐκεῖνοι οὐδὲν ἄλλο ἐποίουν ἢ ἀνθρώπουσ ἀϊδίουσ, οὔθ’ οὗτοι τὰ εἴδη ἄλλ’ ἢ αἰσθητὰ ἀί̈δια.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 54:1)
τό γε μὴν ἴσασ ταῖσ αἰσθηταῖσ καὶ φθαρταῖσ οὐσίαισ ἀϊδίουσ ἑτέρασ κατασκευάζειν ἐκτὸσ τῶν εὐλόγων δόξειεν ἂν πίπτειν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 22:2)
τοιαύτασ δὲ ζητοῦμεν τὰσ ἀϊδίουσ τε καὶ πρώτασ ἀρχάσ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 28:1)
οὐθὲν ἄρα ὄφελοσ οὐδ’ ἐὰν οὐσίασ ποιήσωμεν ἀϊδίουσ, ὥσπερ οἱ τὰ εἴδη, εἰ μή τισ δυναμένη ἐνέσται ἀρχὴ μεταβάλλειν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 12 56:5)
ἀϊδίουσ γὰρ δεῖ, εἴπερ γε καὶ ἄλλο τι ἀί̈διον.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 12 58:2)
ἐπεὶ δὲ τὸ κινούμενον ἀνάγκη ὑπό τινοσ κινεῖσθαι, καὶ τὸ πρῶτον κινοῦν ἀκίνητον εἶναι καθ’ αὑτό, καὶ τὴν ἀί̈διον κίνησιν ὑπὸ ἀϊδίου κινεῖσθαι καὶ τὴν μίαν ὑφ’ ἑνόσ, ὁρῶμεν δὲ παρὰ τὴν τοῦ παντὸσ τὴν ἁπλῆν φοράν, ἣν κινεῖν φαμὲν τὴν πρώτην οὐσίαν καὶ ἀκίνητον, ἄλλασ φορὰσ οὔσασ τὰσ τῶν πλανήτων ἀϊδίουσ ἀί̈διον γὰρ καὶ ἄστατον τὸ κύκλῳ σῶμα·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 12 89:1)
φανερὸν τοίνυν ὅτι τοσαύτασ τε οὐσίασ ἀναγκαῖον εἶναι τήν τε φύσιν ἀϊδίουσ καὶ ἀκινήτουσ καθ’ αὑτάσ, καὶ ἄνευ μεγέθουσ διὰ τὴν εἰρημένην αἰτίαν πρότερον.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 12 91:1)
λείπεται τοίνυν, ὅπερ ἐοίκε πεφυκέναι, πείθεσθαι τῷ τοιούτῳ πάντασ ἀσμένωσ, ὥστε βασιλέασ εἶναι τοὺσ τοιούτουσ ἀιδίουσ ἐν ταῖσ πόλεσιν.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 3 229:3)
πόσαι τε ἀρχαί, καὶ κύριαι τίνων, καὶ περὶ χρόνου, πόσοσ ἑκάστησ ἀρχῆσ οἱ μὲν γὰρ ἑξαμήνουσ, οἱ δὲ δι’ ἐλάττονοσ, οἱ δ’ ἐνιαυσίασ, οἱ δὲ πολυχρονιωτέρασ ποιοῦσι τὰσ ἀρχάσ, καὶ πότερον εἶναι δεῖ τὰσ ἀρχὰσ ἀιδίουσ ἢ πολυχρονίουσ ἢ μηδέτερον ἀλλὰ πλεονάκισ τοὺσ αὐτούσ, ἢ μὴ τὸν αὐτὸν δὶσ ἀλλ’ ἅπαξ μόνον, ἔτι δὲ περὶ τὴν κατάστασιν τῶν ἀρχῶν, ἐκ τίνων δεῖ γίνεσθαι καὶ ὑπὸ τίνων καὶ πῶσ.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 4 241:1)
τῆσ πολιτείασ γὰρ δι’ ὀλίγων οὔσησ τῶν γερόντων ὀλίγοι πάμπαν ἐγίνοντο διὰ τὸ ἀιδίουσ εἶναι ἐνενήκοντα ὄντασ, τὴν δ’ αἱρ́εσιν δυναστευτικὴν εἶναι καὶ ὁμοίαν τῇ τῶν ἐν Λακεδαίμονι γερόντων.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 5 111:1)
τοὺσ δ’ οὖν κατ’ Αἴγυπτον ἀνθρώπουσ τὸ παλαιὸν γενομένουσ, ἀναβλέψαντασ εἰσ τὸν κόσμον καὶ τὴν τῶν ὅλων φύσιν καταπλαγέντασ τε καὶ θαυμάσαντασ, ὑπολαβεῖν εἶναι δύο θεοὺσ ἀιδίουσ τε καὶ πρώτουσ, τόν τε ἥλιον καὶ τὴν σελήνην, ὧν τὸν μὲν Ὄσιριν, τὴν δὲ Ἶσιν ὀνομάσαι, ἀπό τινοσ ἐτύμου τεθείσησ ἑκατέρασ τῆσ προσηγορίασ ταύτησ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 11 1:1)
οἱ γὰρ ἐγχώριοι τὸν μὲν ἐν τῷ ζῆν χρόνον εὐτελῆ παντελῶσ εἶναι νομίζουσι, τὸν δὲ μετὰ τὴν τελευτὴν δι’ ἀρετὴν μνημονευθησόμενον περὶ πλείστου ποιοῦνται, καὶ τὰσ μὲν τῶν ζώντων οἰκήσεισ καταλύσεισ ὀνομάζουσιν, ὡσ ὀλίγον χρόνον ἐν ταύταισ οἰκούντων ἡμῶν, τοὺσ δὲ τῶν τετελευτηκότων τάφουσ ἀιδίουσ οἴκουσ προσαγορεύουσιν, ὡσ ἐν ᾅδου διατελούντων τὸν ἄπειρον αἰῶνα·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 51 2:1)
ὡσ δ’ οὐχ ὑπήκουον, ἐπικηρύξασ αὐτοῖσ ἀϊδίουσ φυγὰσ καὶ τὰσ οὐσίασ ἀναλαβὼν εἰσ τὸ δημόσιον ἀσφαλῶσ ἤδη τὴν Ταρκυνίου κατεῖχεν ἀρχήν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 5 4:3)
εἰ δὲ μὴ κατέλθοιεν ἐν ταύτῃ τῇ προθεσμίᾳ, τιμωρίασ αὐτοῖσ ὡρ́ισαν ἀιδίουσ φυγὰσ καὶ κτημάτων ὧν ἐκέκτηντο δημεύσεισ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 13 7:2)
δοκοῦσι δέ μοι κατὰ τὴν αὐτὴν ἔννοιαν Ἕλληνεσ τοῖσ τε ἀνδρείοισ αὐτῶν, οὓσ ἡρ́ωασ καὶ ἡμιθέουσ καλοῦσιν, τὰσ μακάρων νήσουσ ἀνατεθεικέναι, ταῖσ δὲ τῶν πονηρῶν ψυχαῖσ καθ’ ᾅδου τὸν ἀσεβῶν χῶρον, ἔνθα καὶ κολαζομένουσ τινὰσ μυθολογοῦσιν, Σισύφουσ καὶ Ταντάλουσ Ἰξίονάσ τε καὶ Τιτυούσ, πρῶτον μὲν ἀιδίουσ ὑφιστάμενοι τὰσ ψυχάσ, ἔπειτα εἰσ προτροπὴν ἀρετῆσ καὶ κακίασ ἀποτροπήν.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ λόγοσ β. 202:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION