헬라어 문장 내 검색 Language

οἷσ δ’ αἰσχρόσ ἐστιν ὁ βίοσ, οὐ τιμῶσι τὴν θεὸν ταύτην·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1296)
τοιόσδ’ ὁ κόμποσ τῆσ ἀληθείασ γέμων οὐκ αἰσχρὸσ ὡσ γυναικὶ γενναίᾳ λακεῖν.
(아이스킬로스, 아가멤논, episode 4:1)
Περσέωσ δ’ ἁλόντοσ ἀπήντησε τοῖσ Ῥωμαίων στρατηγοῖσ εἷμά τε Ῥωμαϊκὸν ἀμπεχόμενοσ, ὃ καλοῦσι τήβεννον, καὶ ὑποδήματα ἔχων Ἰταλικά, τὴν κεφαλὴν ἐξυρημένοσ καὶ πῖλον ἐπικείμενοσ, ᾧ τρόπῳ τινὲσ προϊάσι τῶν ἐν διαθήκαισ ἐλευθερωθέντων, αἰσχρὸσ ὢν καὶ τἆλλα ὀφθῆναι καὶ βραχύσ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 1 2:4)
χρονίη μὲν ἡ τῆσ νούσου φυὴ, μακρῷ κυί̈σκεται χρόνῳ· βραχύβιοσ δὲ ὥνθρωποσ, ἢν ἡ κατάστασισ τελεσθῇ · ὀξείη γὰρ ἡ τηκεδὼν, ταχὺσ δὲ ὁ θάνατοσ, ποτὶ καὶ βίοσ αἰσχρὸσ καὶ ἐπίπονοσ· δίψοσ ἀκρατέσ · πολυποσίη ἀνισόμε τροσ οὔροισι πολλοῖσι · πλεῖον γὰρ ἐκρεῖ τὸ οὖρον, καὶ οὐκ ἂν ἐπίσχοι τισ αὐτέουσ, οὔτε πίνοντασ οὔτε οὐρέοντασ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.49)
καὶ πάλιν, αἰσχρόσ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ κακῶσ ἔχων ὁ νόμοσ, ὅμοιοσ φθόνῳ τινὶ καὶ φιλονεικίᾳ, εἶτα μηδὲν ἔτι ἔχων εἰπεῖν ἀξιοπίστωσ τῇ παραλείψει ἐχρήσατο, καὶ τὸ λοιπὸν ἐῶ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ ἀξιοπιστίασ. 21:4)
κατὰ σχῆμα δὲ οὕτω γίνεται σφοδρότησ, ὅταν τισ ἐπιφορικοῖσ χρῆται τοῖσ σχήμασιν, οἱο͂ν αἰσχρόσ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ κακῶσ ἔχων ὁ νόμοσ καὶ ὅμοιοσ φθόνῳ τινὶ καὶ φιλονεικίᾳ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ σφοδρότητοσ. 8:1)
ἀλλ’ αἰσχρὸσ ὁ λόγοσ, οὐ μόνον ψευδήσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Κατὰ τῶν ἐξορχουμένων 5:10)
λαθητικὰ δ’ εἰσὶν οἵ τ’ ἐναντίοι τοῖσ ἐγκλήμασιν, οἱο͂ν ἀσθενεῖσ περὶ αἰκίασ καὶ ὁ πένησ καὶ ὁ αἰσχρὸσ περὶ μοιχείασ, καὶ τὰ λίαν ἐν φανερῷ καὶ ἐν ὀφθαλμοῖσ·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 12 5:1)
ταῦτ’ ἄρ’ ὁ Φιλοκλέησ αἰσχρὸσ ὢν αἰσχρῶσ ποιεῖ, ὁ δ’ αὖ Ξενοκλέησ ὢν κακὸσ κακῶσ ποιεῖ, ὁ δ’ αὖ Θέογνισ ψυχρὸσ ὢν ψυχρῶσ ποιεῖ.
(아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Prologue, iambics 1:9)
ἀλλ’ ὁ λόγοσ πρῶτον αἰσχρὸσ τοῖσ σκοπουμένοισ, εἴ τισ ἀκούσειεν ὡσ Ἀθηναῖοι σκοποῦσιν εἰ χρὴ τοὺσ εὐεργέτασ ἐᾶν τὰ δοθέντ’ ἔχειν·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 72:5)
αἰσχρόσ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ κακῶσ ἔχων ὁ νόμοσ, καὶ ὅμοιοσ φθόνῳ τινὶ καὶ φιλονικίᾳ καὶ ‐ τὸ λοιπὸν ἐῶ·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 211:1)
μὴ δεῖσθαι Θηβαίων μηδέν αἰσχρὸσ γὰρ ὁ καιρόσ, ἀλλ’ ἐπαγγέλλεσθαι βοηθήσειν, ἂν κελεύωσιν, ὡσ ἐκείνων ὄντων ἐν τοῖσ ἐσχάτοισ, ἡμῶν δ’ ἄμεινον ἢ ’κεῖνοι προορωμένων·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 265:4)
νόμοσ γὰρ αἰσχρὸσ ὅταν κύριοσ ᾖ, τῆσ πόλεωσ ὄνειδόσ ἐστι τῆσ θεμένησ, καὶ βλάπτει πάντασ ὅσοι περ ἂν αὐτῷ χρῶνται.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 281:2)
ἦν δὲ καὶ τὴν ὄψιν αἰσχρὸσ καὶ γυμναζόμενοσ ἐγελᾶτο.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΕΚΤΟΝ, Kef. e'. KRATHS 7:5)
τοῖσ μὲν ἡγουμένοισ τῶν στρατοπέδων ὅταν ἰδίαν κατασκευάζωνται δυναστείαν καλὸσ καὶ ἀναγκαῖόσ ἐστιν ὁ περὶ τῆσ ἀρχῆσ πρὸσ ἀλλήλουσ ἀγών, ταῖσ δὲ πόλεσιν αὐταῖσ ἐπειδὰν ὑπὲρ τῶν πρωτείων διαφέρωνται πρὸσ ἀλλήλασ οὐ μόνον σφαλερὸσ ἀλλὰ καὶ αἰσχρὸσ ὁ διὰ μονομαχίασ κίνδυνοσ, ἐάν τε τῆσ κρείττονοσ λάβωνται τύχησ ἐάν τε τῆσ χείρονοσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 12 5:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION