헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

αἴσθησισ δ’ ἦν Ἄννωνι μὲν ὀξεῖα πλησίον ὄντι, καὶ οὐκ ἦλθεν ἐπὶ τὸ συγκείμενον, Ἀσδρούβασ δὲ ἀγνοῶν ἀφίκετο.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 5 4:11)
καὶ τῶν πρώτων ἔνδον γενομένων αἴσθησισ ἐγίγνετο ταχεῖα, καὶ ἔφευγον οἱ Λίβυεσ, οὐχ ὅσουσ ἑώρων, ἀλλὰ πολὺ πλέονασ ἡγούμενοι τοὺσ ἐσελθόντασ εἶναι.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 18 10:7)
Ἀπὸ δὲ τῆσ τρηχείησ ἀρτηρίησ μικρὸν καὶ σφόδρα ξανθὸν τὸ αἷμα καὶ ξὺν βηχὶ ἀνάγουσι· κἢν μὴ ἀνάγωσι δὲ, διηνεκέωσ βήσσουσ ι· αἴσθησισ δὲ καὶ πόνου, ἔνθα ὁ βρόγχοσ, ἢ μικρόν τι νέρθεν ἢ ὕπερθεν· φωνὴν βραγχώδεεσ , ἀσαφέεσ· Ἢν δὲ ἀπὸ πνεύμονοσ ᾖ, ἀθρόωσ ἡ ἀναγωγὴ, ἐπὶ δὲ μᾶλλον, εἰ ἐκ διαβρώσιοσ , ξὺν βηχὶ πολλῇ ξανθὸν κατακορέωσ , ἀφρῶδεσ, στρογγύλον , ὡσ ἄλλην ἀπ’ ἄλλησ ἀναγωγὴν διακεκρίσθαι· ἀλλὰ καὶ ἡ ἐν ξυνῷ ἀγγείῳ φορὴτῶν τοῦ θώρηκοσ ἀναγομένων ἄλλη· καὶ διαστήσαισ ἂν τὰ ξυμμεμιγμένα ἐκ παραθέσιοσ, ὡσ ὄντα μέρεα θώρηκοσ · τὴσ τὰ δὲ ἰδέην σαρκοει δέα δοκοίησ ἂν πλεύμονοσ ἔμμεναι μέρεα.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.68)
Ψυχῆσ κατάστασισ , αἴσθησισ σύμπασα καθαρὴ, διάνοια λεπτὴ, γνώμη μαντική.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.116)
πῦρ μὲν γὰρ δριμὺ, ἀσῶδεσ, ὀδύνη κατ’ ὀσφὺν ἐπὶ Ῥάχι βαρεῖα, διάτασισ τῶν μερῶν, μᾶλλον δὲ τῶν ἀμφὶ τὸ ὑποχόνδριον· οὔρου ἐπίσχεσισ, οὐκ ἐσ τὸ πάμπαν, ἀλλὰ στάγδην μὲν οὐρέουσι, ἐπιθυμίη δὲ πολλὸν ἐκχέαι· πλημμύρησ γὰρ αἴσθησισ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.190)
γίγνεται μὲν οὖν ἐξαπίνησ · ἢν δέ κοτε καὶ ἀρχὰσ ἴσχῃ ἐπιμήκεασ, βάροσ, δυσκινησίη , νάρκη· ψύξιοσ αἴσθησισ, ἄλλοτε θάλπεοσ ὑπερβολὴ, ὕπνοι σμικροὶ, φαντασίαι μέζονεσ, εὖτε ἀθρόον παρελύθησαν.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.130)
ἤν τε οὖν πικρὸν ἐῄ σιτίον, πικρῶν αἴσθησισ· ἤν τε γλυκὺ, χολώδεοσ· φθάνει γὰρ ἡ αἴσθησισ τῆσ χολῆσ· ἀπάτη δὲ ξύνεστι τοῖσι ἡγευμένοισι τὰ πικρὰ γλυκέα φαίνεσθαι.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.332)
Κἢν μὲν τελεσθῇ τὸ κακὸν, εὔσημον · ἐπὴν δὲ μέλλῃ, ἄνικμοι τὸ στόμα, σίαλοσ λευκὸσ, ἀφρώδησ, ὅκωσ ἀπὸ δίψεοσ, καὶ οὐδέκω δίψοσ, ὑποχονδρίων βάροσ· αἴσθησισ ἀπὸ τῆσ γαστρὸσ ἐσ κύστιν θέρμησ, ἢ ψύξιοσ, ὅκωσ πρόσοδοσ παρέοντοσ τοῦ νοσήματοσ ἀτὰρ ἠδὲ οὐρέουσι τοῦ ξυνήθεοσ μικρόντι μᾶλλον· δίψοσ τε, ἀλλ’ οὐδέκω μέγα.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.55)
ἢν δὲ ἐσ τὸν οὐρητῆρα ὁ λίθοσ ἐμπέσῃ, βρασμὸσ ὡσ ἀπὸ Ῥίγεοσ, αἴσθησισ τοῦ λίθου ὁδοιπορέοντοσ ξὺν ὠσμῷ βιαίῳ· κἢν ἐσ τὴν κύστιν ἐμπέσῃ, οὔρων ἅλισ ὑδατωδέων ἔκχυσισ, κοιλίησ ἔξοδοι φυσώδεεσ, στομάχου κατάστασισ , ἐρεύξιεσ, ἀνάπαυσισ τῶν πρόσθεν κακῶν· προσεχύθη κοτὲ καὶ πρὸσ τῶν οὔρων αἷμα, ἀναδορῇ τοῦ πόρου· ἀγωνίη δὲ δευτέρη τοῦ λίθου ἡ διὰ τοῦ καυλοῦ διέξοδοσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.87)
ἀπὸ σιτίων ὠμῶν τε καὶ ἀπέπτων ἡ ἀνάδοσισ, καὶ οὔτε τουτέων ἐστὶ αἴσθησίσ τε καὶ μελέτη.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.370)
ὧδε γὰρ τὸ μὲν ξηρὸν ἀμβλύνεται , καὶ καθαρεύεται δὲ τῆσ ὀμίχλησ ἡ αἴσθησισ· ἡ δὲ γνώμη εὐσταθὴσ ἠδὲ ἔμπεδοσ μίμνει.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.91)
ἢν δὲ καὶ ψυχρῶν τῶν τόπων εἴσωθεν τοῖσι κάμνουσι αἴσθησισ γίγνηται, ὄξοσ παραχέειν.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.381)
ὥσπερ δὲ Ἡσίοδοσ ἔφη τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆσ γῆσ συμπεσόντων μέγιστον ἂν γενέσθαι κτύπον, ὡσ τοῦτο ὂν μέγιστον τῶν ἀφ’ ὑψηλοῦ πτῶμα, οὕτω τῶν ἐν γῇ Ῥόδοσ πεσοῦσα μέγιστον ἤχησε καὶ εἰσ πλείστουσ ἡ αἴσθησισ αὐτῆσ ἀφίκετο καὶ Ἕλληνασ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδιακός 11:1)
παραιτοῦμαι δ’ εὐμενῆ καὶ ἵλεων εἶναι τοῖσ λεγομένοισ, εἴ τίσ ἐστιν αἴσθησισ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 134:6)
οἶμαι γὰρ, εἴ τισ ἐστὶν αἴσθησισ τοῖσ τελευτήσασι, μὴ ὅτι τῶν νομιζομένων, ἀλλὰ μηδ’ αὐτῶν τῶν μνημάτων ἀποστερηθέντασ ἂν αὐτοὺσ μηδ’ εἰσ τοὺσ ἐκγόνουσ τὰ ἔσχατα πάντων ἀτυχήσαντασ τοσαύτην ἂν ποιήσασθαι τὴν συμφορὰν, ὅσην περ εἰ κολακείαν αὐτῶν οἱ Ἕλληνεσ καταγνοῖεν, καὶ ἃ ζῶντεσ ἔφυγον καὶ ὑπὲρ ὧν ὅπωσ αὐτοῖσ μὴ ἔνοχοι γένοιντο πάντα καὶ λέγειν καὶ πράττειν ὑπέστησαν, ταῦτα τεθνηκότεσ καὶ ἐπ’ ἐξειργασμένοισ οἷσ διενοήθησαν φέροιντο τὰ τῆσ δουλείασ ὀνείδη, ὁ δὲ ταῦτα πείθων εἰή Πλάτων, ὁ μόνοσ κοσμῆσαι τὰσ ἐκείνων ἀρετὰσ κατ’ ἀξίαν δυνάμενοσ, καὶ μέντοι καὶ κεκοσμηκώσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 191:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION