헬라어 문장 내 검색 Language

μαθοῦσα δὲ αἴνιγμα παρὰ μουσῶν ἐπὶ τὸ Φίκιον ὄροσ ἐκαθέζετο, καὶ τοῦτο προύτεινε Θηβαίοισ.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 5 8:4)
ἦν δὲ τὸ αἴνιγμα·
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 5 8:5)
χρησμοῦ δὲ Θηβαίοισ ὑπάρχοντοσ τηνικαῦτα ἀπαλλαγήσεσθαι τῆσ Σφιγγὸσ ἡνίκα ἂν τὸ αἴνιγμα λύσωσι, συνιόντεσ εἰσ ταὐτὸ πολλάκισ ἐζήτουν τί τὸ λεγόμενόν ἐστιν, ἐπεὶ δὲ μὴ εὑρ́ισκον, ἁρπάσασα ἕνα κατεβίβρωσκε.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 5 8:7)
πολλῶν δὲ ἀπολομένων, καὶ τὸ τελευταῖον Αἵμονοσ τοῦ Κρέοντοσ, κηρύσσει Κρέων τῷ τὸ αἴνιγμα λύσοντι καὶ τὴν βασιλείαν καὶ τὴν Λαί̈ου δώσειν γυναῖκα.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 5 8:8)
Οἰδίπουσ δὲ ἀκούσασ ἔλυσεν, εἰπὼν τὸ αἴνιγμα τὸ ὑπὸ τῆσ Σφιγγὸσ λεγόμενον ἄνθρωπον εἶναι·
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 5 8:9)
καὶ ὡσ μὲν αἴνιγμά ἐστιν ἐν τῷ λόγῳ δῆλον, δῆλον δὲ καὶ οἷ τελευτᾷ τὸ αἴνιγμα, ὡσ ἄρα πολλή τισ καὶ ἄμαχοσ ἡ δύναμισ τοῦ θεοῦ, καὶ δύναιτ’ ἂν καὶ ὄνουσ πτεροῦν, οὐχ ἵππουσ μόνον·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Διόνυσος 2:13)
καὶ συμβέβηκεν ὥσπερ αἴνιγμα τῇ πόλει·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 4:1)
οὕτωσ εἰσ ἄπορον καὶ ὑπερφυὲσ αἴνιγμα συνηλάθη.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 40:7)
ἐπεί γε μὴν ἐκεῖνοσ ἐτελεύτησεν, εὐθὺσ μὲν ἐσχίσθησαν εἰσ μυρία οἱ Μακεδόνεσ, ἔργῳ δείξαντεσ ὑπὲρ αὑτοὺσ εἶναι τὴν ἀρχὴν, κατέχειν τε οὐδὲ τὴν αὑτῶν ἔτι ἠδύναντο, ἀλλ’ εἰσ τοῦτο τύχησ ἀφίκοντο ὥστε ἠναγκάσθησαν τὴν σφετέραν αὐτῶν ἐκλιπεῖν, ἵνα τῆσ ἀλλοτρίασ ἄρχωσιν, ὥσπερ ἐξῳκισμένοι μᾶλλον ἢ κρατεῖν δυνάμενοι, καὶ ἦν ὥσπερ αἴνιγμα, Μακεδόνεσ οὐκ ἐν Μακεδονίᾳ, ἀλλ’ οὗ δύναιντο βασιλεύοντεσ ἕκαστοι, ὥσπερ φρουροὶ μᾶλλον τῶν πόλεων καὶ τῶν χωρίων ὄντεσ ἢ ἄρχοντεσ, ἀνάστατοί τινεσ βασιλεῖσ, οὐχ ὑπὸ τοῦ μεγάλου βασιλέωσ, ἀλλ’ ὑφ’ ἑαυτῶν αὐτοὶ γεγενημένοι, εἰ δὲ οἱο͂́ν τ’ εἰπεῖν, ἐοικότεσ σατράπαισ ἐρήμοισ βασιλέωσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 9:7)
εἰ σφόδρα τῆσ συμμαχίασ τῆσ ἔμπροσθεν μεμνήμεθα, ὥσπερ δεῖ, καὶ μετατάττεσθαι νῦν κατοκνοῦμεν, τοῖσ μὲν Θηβαίοισ μὴ πολεμῶμεν, τοὺσ μέντοι Λακεδαιμονίουσ μὴ παρίδωμεν ‐ λέγω δὲ οὐκ αἴνιγμα ‐ ἀλλὰ πέμπωμεν τοὺσ προεροῦντασ Θηβαίοισ ἀπέχεσθαι Λακεδαιμονίων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 8:6)
ἀλλὰ μὴν τοῦτό γε αἴνιγμα καὶ πέρα γε ἴσωσ αἰνίγματοσ ἂν εἰή.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 2:4)
καὶ τίσ οὐκ οἶδεν ὡσ οὕτω γ’ ἂν τὸ καθ’ ἡμᾶσ εἰσ αἴνιγμα πέσοι, νῦν μὲν οὕτωσ, νῦν δ’ ἐκείνωσ ἔχοντασ, μᾶλλον δὲ οὐδετέρωσ, ἐπεὶ καὶ οὕτω κἀκείνωσ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 59:2)
Οἰδίπουσ τοίνυν ποτ’ ἦν, αἴνιγμά τοι νοεῖσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 32 2:15)
καὶ τὸ τῆσ Σφιγγὸσ δὲ αἴνιγμα Ἀσκληπιάδησ ἐν τοῖσ Τραγῳδουμένοισ τοιοῦτον εἶναί φησιν ἔστι δίπουν ἐπὶ γῆσ καὶ τετράπον, οὗ μία φωνή, καὶ τρίπον, ἀλλάσσει δὲ φύσιν μόνον ὅσσ1’ ἐπὶ γαῖαν ἑρπετὰ γίνονται καὶ ἀν’ αἰθέρα καὶ κατὰ πόντον ἀλλ’ ὁπόταν πλείστοισιν ἐρειδόμενον ποσὶ βαίνῃ, ἔνθα τάχοσ γυίοισιν ἀφαυρότατον πέλει αὑτοῦ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 83 4:2)
καὶ γέγονεν τὰ πράγματα πάνθ’ ὥσπερ αἴνιγμα τῇ πόλει.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 418:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION