헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

αἴγλη δέ μιν ἀμφιφαείνει μαρμαρυγαί τε ποδῶν καὶ ἐυκλώστοιο χιτῶνοσ.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀπόλλωνα [Δήλιον], [Εἲσ Ἀπόλλωνα Πύθιον] 2:10)
ἧσ ἄπο αἴγλη γαῖαν ἑλίσσεται οὐρανόδεικτοσ κρατὸσ ἀπ’ ἀθανάτοιο, πολὺσ δ’ ὑπὸ κόσμοσ ὄρωρεν αἴγλησ λαμπούσησ·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Σελήνην 2:2)
ἦμοσ δ’ οὐρανόθεν χαροπὴ ὑπολάμπεται ἠὼσ ἐκ περάτησ ἀνιοῦσα, διαγλαύσσουσι δ’ ἀταρποί, καὶ πεδία δροσόεντα φαεινῇ λάμπεται αἴγλῃ, τῆμοσ τούσγ’ ἐνόησαν ἀιδρείῃσι λιπόντεσ.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 22:15)
πυκνὰ δέ οἱ κραδίη στηθέων ἔντοσθεν ἔθυιεν, ἠελίου ὥσ τίσ τε δόμοισ ἐνιπάλλεται αἴγλη ὕδατοσ ἐξανιοῦσα, τὸ δὴ νέον ἠὲ λέβητι ἠέ που ἐν γαυλῷ κέχυται·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 13:18)
ἵκετο δ’ αἴγλη νειόθεν Οὔλυμπόνδε δι’ ἠέροσ ἀστράπτουσα.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 21:58)
οὐδὲ Κάραμβιν γνάμψαν, ἐπεὶ πνοιαί τε καὶ οὐρανίου πυρὸσ αἴγλη μεῖνεν, ἑώσ Ἴστροιο μέγαν ῥόον εἰσαφίκοντο.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 6:5)
πάσασ δὲ πυρὸσ ὣσ ἄμφεπεν αἴγλη·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 18:21)
τοὶ δ’ ἀσπαστὸν ἵνα σφίσι πέφραδεν Αἴγλη πίδακα, τῇ θέον αἶψα κεχαρμένοι, ὄφρ’ ἐπέκυρσαν.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 23:23)
μετὰ τούτου δὲ Ἑσπερίδεσ ἐφύλαττον, Αἴγλη Ἐρύθεια Ἑσπερία Ἀρέθουσα.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 5 11:6)
ὦ μακαριστοὶ μὲν ὑμεῖσ τῶν ἄνω προγόνων ἐπ’ ἀμφότερα, εὐδαίμονεσ δὲ τῶν ἀφ’ ὑμῶν φύντων, ἔτι δὲ ὑμῶν τε αὐτῶν καὶ ἀδελφῶν, οἷσ Ιἀσώ τε καὶ Πανάκεια καὶ Αἴγλη σύνεστι καὶ Ὑγίεια, ἡ πάντων ἀντίρροποσ, Ἠπιόνησ δὴ παῖδεσ ἐπώνυμοι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀσκληπιάδαι 6:1)
πόλεισ τε οὖν δή που λάμπουσιν αἴγλῃ καὶ χάριτι καὶ ἡ γῆ πᾶσα οἱο͂ν παράδεισοσ ἐγκεκόσμηται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 29:3)
ἀλλὰ ταῦτα μὲν καὶ ἐν μέρει κοσμοίη τισ ἂν, ἡ δὲ ἐπὶ πᾶσι χάρισ ὥσπερ Ἶρισ τεταμένη καὶ τὴν πόλιν ὥσπερ λύραν ἁρμοττομένη σύμφωνον αὑτῇ τε καὶ τοῖσ ἔξω κόσμοισ, καὶ ἡ διὰ πάντων ὥσπερ τοῦ παρ’ Ὁμήρῳ χαλκοῦ μέχρι οὐρανοῦ διηνεκὴσ αἴγλη, τῷ ταῦτα ἐφικτὰ διηγήσασθαι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Σμυρναϊκὸσ πολιτικός 6:12)
τοιαῦτα τοῦ Αἰγαίου τὰ φιλοτεχνήματα, ἀναμίξαντοσ ὁμοῦ τῷ πελάγει τὴν γῆν, ὥσπερ αἱ στικταί τε ἔλαφοι καὶ τῶν παρδαλέων δοραὶ τὰσ χρόασ καὶ τοὺσ κύκλουσ ἀναμὶξ ἔχουσιν, οἷσπερ περιλάμπεται μὲν αἴγλῃ πᾶσα ἡ ταύτῃ θάλαττα, ἀπολείπονται δὲ λειμῶνεσ ἐν ἠπείροισ ἀνθῶν κατάπλεῳ, καὶ ὅ τισ ἄλλο ἐπινοήσειε ταύτησ τῆσ ὡρ́ασ καὶ τούτων τῶν ποικιλμάτων·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ Αἰγαῖον πέλαγος 3:18)
ὥστε γὰρ ἠελίου αἴγλη πέλεν ἠὲ σελήνησ δῶμα καθ’ ὑψερεφὲσ Μενελάου κυδαλίμοιο.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 6 2:3)
τὰ δὲ εἰσ λη οὐκέτι, ὁμίχλη, φύτλη, γενέθλη, αἴγλη, τρώγλη, ὁμοίωσ οὖν καὶ τρίγλη.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 71 1:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION