헬라어 문장 내 검색 Language

οὕτω δ’ ἦν πρόθυμοσ εἰσ τὰ πράγματα, ὥστε ἐν τῇ βουλῇ γράφει, ἵνα ἀζήμιοσ ὢν ἡμῖν ὁ Ἀριστόδημοσ συμπρεσβεύῃ, ἑλέσθαι πρέσβεισ ἐπὶ τὰσ πόλεισ ἐν αἷσ ἔδει τὸν Ἀριστόδημον ἀγωνίζεσθαι, οἵτινεσ ὑπὲρ αὐτοῦ παραιτήσονται τὰσ ζημίασ.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 191)
ὥστ’ εἴ τισ θεῶν ἤρετο τοὺσ Ἕλληνασ τότ’ εἰ μὴ δέοι πάσασ ἀγωνίσασθαι μηδ’ ἐξείη, πότερον τὰσ ἁπάντων τῶν ἄλλων παρούσασ δέξαιντο ἂν μᾶλλον ἢ τὰσ Ἀθήνηθεν μόνασ, οὐχ αἱρ́εσιν εἶναι πάντεσ ἂν εἶπον, ἀλλ’ Ἀθηναίουσ ὑπὲρ σφῶν ἀγωνίζεσθαι λείπεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 42:10)
παραδείγματά τε ἐμφανῆ πᾶσι τούτων ποιήσαντεσ, ὥστε ἅπαντασ μὲν ἀργίαν συμφορὰν ἡγεῖσθαι, τὰσ δὲ πράξεισ ἀφορμὰσ ὧν εὔχονται νομίζειν, καὶ κατὰ μὲν τῶν πολεμίων ὁμοφρονεῖν, πρὸσ δὲ ἀλλήλουσ ὑπὲρ τοῦ πρόσθεν ἀγωνίζεσθαι διὰ βίου, μόνουσ δὲ ἀνθρώπων εὔχεσθαι εὑρεῖν πολεμίουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 24:8)
ὀγδόῃ ἐπὶ δέκα ἐδόκει μοι Μητρόδωροσ ὁ ποιητὴσ ἀγωνίζεσθαι ἐν Σμύρνῃ τὸν τῶν ποιητῶν ἀγῶνα, ὅσπερ καὶ ἦν σχεδὸν κατ’ αὐτὴν τὴν ἡμέραν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι α# 10:18)
ἐκέλευε δὲ καὶ συντιθέναι λόγουσ, οὐ μόνον ἐκ τοῦ παραχρῆμα ἀγωνίζεσθαι, καὶ προσέτι γε ἐκμανθάνειν ἔστιν ὅτε κατὰ ῥῆμα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 8:1)
εὐθὺσ οὖν δῆλον ἦν ὅτι ἀγωνίζεσθαι δεήσοι, καὶ παρεσκευαζόμην οὕτω.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 22:14)
πῶσ οὖν οὐχ ὃ τὴν μὲν νίκην καθαρὰν, τὴν δὲ συμφορὰν εὐέλπιν αὐτοῖσ παρίστησιν, αἱρήσονται καθ’ αὑτοὺσ ἀγωνίζεσθαι μᾶλλον ἢ ὃ τὴν εὐτυχίαν ἀνόνητον ποιοῦν ἀνήκεστον ἕξει τὸ πρᾶγμα, τὸν βασιλέα κοινωνὸν παραλαβεῖν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ γ# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων δεύτερος 5:5)
εἰ μὲν οὖν, οἶμαι, καὶ νῦν ὑμῖν οἱο͂́σ τ’ ἦν σιωπῇ προσελθεῖν, πλείστου τοῦτ’ ἂν ἐτιμήσατο, ἐπεὶ δ’ ἀναγκαῖον ἦν φανερὸν γενέσθαι διὰ τῆσ Βοιωτίασ βαδίζοντα, τὰ μὲν τῆσ ἀνάγκησ ἥττηται, τὰ δὲ τῇ φύσει χρῆται, καὶ φησὶν ἐφ’ ἡμᾶσ ἔρχεσθαι, οὐχ ἵν’ ἐξείπῃ τὸν πόλεμον τὸν πρὸσ ἡμᾶσ, ἀλλ’ ἵνα τὸν πρὸσ ὑμᾶσ ἐπικρύψηται, νομίζων οὐ μικρὸν διαφέρειν πρὸσ ἀμφοτέρουσ, ἢ πρὸσ τοὺσ ἑτέρουσ ἀγωνίζεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμμαχικὸσ α# 6:1)
δεῖ δὴ κατὰ κράτοσ αὐτοῖσ ἀνθίστασθαι καὶ παντὶ τῷ θυμῷ παρεσκευασμένουσ τὸν ἀγῶνα τοῦτον ἀγωνίζεσθαι, εἴπερ μὴ μέλλοι τισ καταληφθεὶσ παρενεχθήσεσθαι, λογιζομένουσ ὅτι πρότερον μὲν οἱ τὰσ εἰκόνασ καὶ τοὺσ ἀνδριάντασ ὁρῶντεσ τὴν τῶν πεποιηκότων ἐκεῖνα τέχνην ἐθαύμαζον, νῦν δὲ τὴν ὑμετέραν ἅπαντεσ θαυμάσονται γνώμην, ἐὰν καὶ χωρὶσ τούτων φαίνησθε φρονοῦντεσ ἐφ’ ὑμῖν αὐτοῖσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδιακός 10:2)
ἐκεῖνο μὲν γὰρ ἦν ὑπὲρ αὐτῆσ τῆσ ἀληθείασ ἀγωνίζεσθαι, τοῦτο δὲ ἐγὼ μὲν οὐδέποτε ἂν φήσαιμι, ἄλλοσ δ’ ἄν τισ εἴποι διαβάλλων οὐ πόρρω κακοηθείασ εἶναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 2:11)
οὔκουν ᾤετο δεῖν οὕτωσ ἄνισον ἀγῶνα ἀγωνίζεσθαι, οὐδ’ ἐπὶ μηδενὶ πλείονι πᾶσι τοῖσ οὖσι κινδυνεύειν, σωφρονῶν οἶμαι καὶ στρατηγοῦ λογισμῷ χρώμενοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 27:2)
ἃ Θεμιστοκλῆσ πόρρωθεν προορώμενοσ οὐκ ἐξεπλάγη τότε, ἀλλ’ εἰσχεομένων ἀμφοτέρωθεν ἤδη τῶν βαρβάρων, καὶ τῶν τε νεῶν κοινῷ στόλῳ προσαγουσῶν καὶ τοῦ πεζοῦ κατὰ τὴν Βοιωτίαν εἰσβαλόντοσ, καὶ τοῦ πυρὸσ πάντα ἐπιφλέγοντοσ καὶ δηλοῦντοσ ἀντὶ φρυκτῶν προσάγειν βασιλέα, γράφει τὸ ψήφισμα τοῦτο, τὴν μὲν πόλιν παρακαταθέσθαι Ἀθηνᾷ, Ἀθηνῶν μεδεούσῃ παῖδασ δὲ καὶ γυναῖκασ εἰσ Τροιζῆνα ὑπεκθέσθαι, τοὺσ δὲ πρεσβύτασ εἰσ Σαλαμῖνα, τοὺσ δ’ ἄλλουσ ἐμβάντασ εἰσ τὰσ τριήρεισ ὑπὲρ τῆσ ἐλευθερίασ ἀγωνίζεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 76:8)
οὕτω μέχρι μὲν τοῦ μὴ κατὰ νοῦν ἀγωνίζεσθαι καὶ τοῦ τῶν συκοφαντῶν ἔλαττον ἔχειν κοινωνεῖ τῷ Παλαμήδει τῆσ τύχησ ἡμῖν ἡ τοῦ Περικλέουσ φατρία, τὰ δ’ ἐφεξῆσ καὶ διαφέρει, καὶ οἵ τε Ἀθηναῖοι συμπάντων τῶν Ἑλλήνων ἡμερώτεροι πολλῷ τινι φαίνονται καὶ οἱ ῥήτορεσ αὖ τῶν ῥητόρων πρᾳότερον ἐπταικότεσ, καὶ ταύτῃ γε σοφώτεροι τοῦ Παλαμήδουσ ὄντεσ, τοσοῦτον, εἰ μή τι ἄλλο, πεῖσαι δυνηθέντεσ, ὡσ οὐ θανάτου γ’ ἄξιοι τοῖσ Ἀθηναίοισ εἰε͂ν, οὐχ ὥσπερ ἐκεῖνοσ οὐδ’ εἰσ τὸ τίμημα χρήσιμοσ οὐδὲν ἦν αὑτῷ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 146:5)
ἔπειθ’ ὅτι οὐδὲ τὰ τῶν ἀντιπάλων παραπλήσια, ἀλλὰ πρὸσ ἄνδρασ ὀξεῖσ καὶ δεινοὺσ καὶ συγκεκροτημένουσ καὶ τούτουσ ὁμόρουσ καὶ προσοικοῦντασ, καὶ ἅμα τῷ κηρυκείῳ καὶ τῷ σιδήρῳ χρωμένουσ, καὶ τὰ πλεῖστα τῶν πραγμάτων ἐξ ἀφανοῦσ ἀφαιρουμένουσ, αὐτόσ θ’ ἑαυτὸν ἔταξεν ἀγωνίζεσθαι καὶ τὴν πόλιν ἠξίου καὶ ἃ μηδὲ τοῖσ μάντεσιν ἦν προϊδέσθαι μηδὲ προειπεῖν, ταῦθ’ ὁμοῦ προλέγειν καὶ διακωλύειν ἠναγκάζετο.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 151:11)
ἀλλ’ ὥσπερ ἔφη Λυσίασ κοινὸν ἑαυτὸν εἶναι φίλον τῆσ πόλεωσ, οὕτωσ καὶ περὶ ἡμῶν χρὴ διανοεῖσθαι κοινούσ τινασ εἶναι τοῖσ Ἕλλησι φίλουσ, καὶ νῦν ὑπὲρ τῶν κοινῶν δικαίων ἀγωνίζεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 177:9)

SEARCH

MENU NAVIGATION