헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

πόρρωθεν οὖν προδιῳκήσατο τὸ ψηφίσασθαι ἀγώγιμον εἶναι τὸν ἀποκτείναντα Χαρίδημον, φοβερὸν ποιεῖ Κερσοβλέπτην, οὗτοσ δὲ αὐξηθεὶσ καταλύσει τοὺσ ἄλλουσ βασιλεῖσ, δι’ οὓσ σώζεται Χερρόνησοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ δεινότητοσ. 2:3)
εἰ πρῶτον μέν, ἄν τισ αὐτὸν ἀποκτείνῃ, ψήφισμ’ ὑμέτερον γένοιτο, ἀγώγιμον εἶναι·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 14:2)
ἂν γὰρ ἀποκτείνῃ τισ Χαρίδημον γράψασ καὶ παραβὰσ τὸ τί πράττοντ’ εἰπεῖν, πότερ’ ἡμῖν συμφέροντ’ ἢ οὔ, γέγραφ’ εὐθὺσ ἀγώγιμον ἐκ τῶν συμμάχων εἶναι.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 19:2)
μετὰ ταῦτα δ’ οὐκέτι ταὐτά, ἀλλ’ ἀνελὼν τὸ δίκην ὑπέχειν ἀγώγιμον εὐθὺσ ἐποίησεν, καὶ παραβὰσ τὸ διωρισμένον ἐκ τοῦ νόμου δικαστήριον, ἄκριτον τοῖσ ἐπαιτιασαμένοισ παρέδωκεν ὅ τι ἂν βούλωνται χρῆσθαι τὸν οὐδ’ εἰ πεποίηκέ πω φανερόν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 34:4)
τῶν νόμων οὐδὲ τοὺσ ἑαλωκότασ διδόντων ἀπάγειν πλὴν ἐν τῇ ἡμεδαπῇ, σὺ γράφεισ ἄνευ κρίσεώσ τιν’ ἀγώγιμον ἐκ τῆσ συμμαχίδοσ πάσησ;
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 44:2)
καὶ μὴν ἔν γε τῷ ποιεῖν ἀγώγιμον πάνθ’ ὅσ’ ἀπείρηκεν ὁ νόμοσ δέδωκασ, χρήματα πράξασθαι, ζῶντα λυμαίνεσθαι, κακοῦν ἔχοντα, αὐτὸν ἀποκτιννύναι.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 44:4)
ἐνταυθὶ δύο δηλοῖ δίκαια, ἃ παρ’ ἀμφότερ’ οὗτοσ εἴρηκεν τὸ ψήφισμα, ὅτι τ’ ἐνδεικνύναι δίδωσι τὸν ἀνδροφόνον καὶ οὐκ αὐτὸν ἀγώγιμον οἴχεσθαι λαβόντα, καὶ ὅτι, ἐὰν κατίῃ τισ ὅποι μὴ ἔξεστι, καὶ αὐτὸ τοῦτο δίδωσιν, οὐχ ὅπου βούλεταί τισ.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 69:4)
ἀλλ’ ἀόριστον εἰπὼν αὐτὴν τὴν αἰτίαν, καὶ μετὰ ταῦτ’ εὐθὺσ προσγράψασ ἀγώγιμον εἶναι, τρίτον τουτὶ δικαστήριον καὶ τὰ τούτου νόμιμα παραβεβηκὼσ φαίνει.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 106:6)
εἶτα πρὸ τοῦ δίκην ἀξιῶσαι λαβεῖν, εὐθὺσ ἔγραψεν ἀγώγιμον εἶναι.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 121:2)
ἂν οὖν εἴπωσ’ ἡμῖν ὅτι ὑμεῖσ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, οὐ μόνον ἡμῖν ἀδικουμένοισ οὐκ ἐβοηθήσατε, ἀλλὰ καὶ φόβον, ἂν ὑπὲρ ἡμῶν αὐτῶν ἀμυνώμεθα, θαυμαστὸν παρεστήσατε, ψήφισμα ποιησάμενοι, τὸν ἐναντία τοῖσ ὑμῖν συμφέρουσι καὶ ἡμῖν πράττοντ’ ἐάν τισ ἀποκτείνῃ, ἀγώγιμον εἶναι·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 155:2)
ἀλλ’ ὅμωσ ἐκεῖνοι, τέωσ μὲν ἑώρων αὐτὸν τηλικοῦτον ἡλίκοσ ὢν πιστὸσ ὑπῆρχεν, σύμμαχοί τ’ ἦσαν καὶ δι’ ἐκεῖνον ἡμῖν ἐπολέμουν, ἐπειδὴ δ’ εἶδον μείζω τῆσ πρὸσ αὑτοὺσ πίστεωσ γιγνόμενον, τοσοῦτ’ ἀπέχουσι τοῦ ψηφίσασθαι, ἐάν τισ ἀποκτείνῃ τινὰ τῶν ἐκείνῳ συγκατεσκευακότων τὴν ἀρχήν, ἐκ τῶν ἑαυτῶν συμμάχων ἀγώγιμον εἶναι, ὥσθ’ ὑμᾶσ, οὓσ ἴσασιν ἁπάντων ἀνθρώπων ἥδιστ’ ἂν καὶ τοὺσ ἐκείνου φίλουσ καὶ αὐτὸν τὸν Φίλιππον ἀποκτείναντασ, φίλουσ πεποίηνται, φασὶ δὲ καὶ συμμάχουσ ποιήσεσθαι.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 158:1)
Ἀλέξανδρον ἐκεῖνον τὸν Θετταλόν, ἡνίκ’ εἶχε μὲν αἰχμάλωτον δήσασ Πελοπίδαν, ἐχθρὸσ δ’ ὡσ οὐδεὶσ ἦν Θηβαίοισ, ὑμῖν δ’ οἰκείωσ διέκειθ’ οὕτωσ ὥστε παρ’ ὑμῶν στρατηγὸν αἰτεῖν, ἐβοηθεῖτε δ’ αὐτῷ καὶ πάντ’ ἦν Ἀλέξανδροσ, πρὸσ Διὸσ εἴ τισ ἔγραψεν, ἄν τισ ἀποκτείνῃ Ἀλέξανδρον, ἀγώγιμον εἶναι, ἆρ’ ἂν ὧν μετὰ ταῦθ’ ὕβρισεν καὶ προὐπηλάκισεν ἀσφαλὲσ ἦν τῳ παρ’ αὐτοῦ δίκην πειρᾶσθαι λαβεῖν;
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 173:2)
ἀλλ’ ὁ μάλιστα δοκῶν νῦν ἡμῖν ἐχθρὸσ εἶναι Φίλιπποσ οὑτοσί, εἰ τότε, ὅτ’ Ἀργαῖον κατάγοντασ λαβὼν τῶν ἡμετέρων τινὰσ πολιτῶν ἀφῆκε μὲν αὐτούσ, ἀπέδωκε δὲ πάνθ’ ὅσ’ ἀπώλεσαν αὐτοῖσ, πέμψασ δὲ γράμματ’ ἐπηγγέλλεθ’ ἕτοιμοσ εἶναι συμμαχίαν ποιεῖσθαι καὶ τὴν πατρικὴν φιλίαν ἀνανεοῦσθαι, εἰ τότ’ ἠξίωσε τυχεῖν τούτων καί τισ ἔγραψε τῶν ἀφεθέντων ὑπ’ αὐτοῦ, ἐάν τισ ἀποκτείνῃ Φίλιππον, ἀγώγιμον εἶναι, καλήν γ’ ὕβριν ἦμεν ἂν ὑβρισμένοι.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 174:2)
εἰ δὴ τῶν τόθ’ ὑπὲρ Φιλίσκου λεγόντων, ὅτ’ ἐμισθοδότει μὲν τοῖσ ἐν Περίνθῳ ξένοισ, εἶχεν δ’ ὅλον τὸν Ἑλλήσποντον, μέγιστοσ δ’ ἦν τῶν ὑπάρχων, ἔγραψέ τισ ὥσπερ οὗτοσ νυνί, ἐάν τισ ἀποκτείνῃ Φιλίσκον, ἀγώγιμον αὐτὸν ἐκ τῶν συμμάχων εἶναι, πρὸσ Διὸσ θεάσασθ’ εἰσ ὅσην αἰσχύνην ἂν ἡ πόλισ ἡμῶν ἐληλύθει.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 199:4)
ἐκεῖνοι Μένωνι τῷ Φαρσαλίῳ δώδεκα μὲν τάλαντ’ ἀργυρίου δόντι πρὸσ τὸν ἐπ’ Ηιὄνι τῇ πρὸσ Ἀμφιπόλει πόλεμον, τριακοσίοισ δ’ ἱππεῦσι πενέσταισ ἰδίοισ βοηθήσαντι, οὐκ ἐψηφίσαντο, αὐτὸν ἄν τισ ἀποκτείνῃ, ἀγώγιμον εἶναι, ἀλλὰ πολιτείαν ἔδοσαν καὶ ταύτην ἱκανὴν ὑπελάμβανον εἶναι τὴν τιμήν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 282:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION