헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

οἱ δέ, θεοῦ σφᾶσ ἐπὶ μετάνοιαν ἄγοντοσ, τὸ ἁμάρτημα ᾐδοῦντο καὶ τοῦ Καίσαροσ αὐτοῖσ ἐπιμεμφομένου τε πράωσ καὶ συγγνώμην διδόντοσ ἔτι μᾶλλον ἠρεθίζοντο καθ’ ἑαυτῶν καὶ ἐκ παραδόξου μεταβολῆσ ἐκέλευον τῷ πατρίῳ νόμῳ διακληρώσαντα αὑτοὺσ τὸ δέκατον μέροσ ἀναιρεῖν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 10 1:2)
Φουρνίου δ’ ἄλλον στρατὸν ἄγοντοσ τῷ Λευκίῳ, ὁ Καῖσαρ ἐξήπτετο τῆσ οὐραγίασ·
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 4 1:4)
ἀπόλλυνται μὲν γὰρ οὐδὲν ἧττον καὶ τὴν ἡσυχίαν ἄγοντοσ σοῦ, πρόσεστι δὲ τῷ σχήματι ῥᾳθυμία, τῷ δοκεῖν θεωρεῖν τὰ γιγνόμενα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρεσβευτικὸσ πρὸσ Ἀχιλλέα 2:8)
καὶ Ἰτάνησ Ὀξυάρτου μὲν παῖσ, Ῥωξάνησ δὲ τῆσ γυναικὸσ Ἀλεξάνδρου ἀδελφόσ, καὶ Αἰγοβάρησ καὶ ὁ τούτου ἀδελφὸσ Μιθροβαῖοσ, καὶ ἡγεμὼν ἐπὶ τούτοισ ἐπισταθεὶσ Ὑστάσπησ ὁ Βάκτριοσ, καὶ τούτοισ δόρατα Μακεδονικὰ ἀντὶ τῶν βαρβαρικῶν μεσαγκύλων δοθέντα, ‐ ταῦτα πάντα ἐλύπει τοὺσ Μακεδόνασ, ὡσ πάντῃ δὴ βαρβαρίζοντοσ τῇ γνώμῃ Ἀλεξάνδρου, τὰ δὲ Μακεδονικὰ νόμιμά τε καὶ αὐτοὺσ Μακεδόνασ ἐν ἀτίμῳ χώρᾳ ἄγοντοσ.
(아리아노스, Anabasis, book 7, chapter 6 5:1)
οὐ γάρ τίσ γε φεύγων ὑμῶν ἐτελεύτα ἐμοῦ ἄγοντοσ.
(아리아노스, Anabasis, book 7, chapter 10 4:2)
Φιλιππίδησ δ’ ἐν Ἀργυρίου ἀφανισμῷ ὡσ φορτικοῦ μέμνηται τοῦ τοιούτου καὶ σπανίου, ζηλουμένου δὲ ὑπό τινων νεοπλούτων μετοίκων ἀλλ’ ἔλεοσ ἐμπέπτωκέ τίσ μοι τῶν ὅλων ὅταν ἀπορουμένουσ μὲν ἀνθρώπουσ ἴδω ἐλευθέρουσ, μαστιγίασ δ’ ἀπ’ ἀργυροῦ πίνακοσ ἄγοντοσ μνᾶν τάριχοσ ἐνίοτε δυεῖν ὀβολῶν ἔσθοντασ ἢ τριωβόλου καὶ κάππαριν χαλκῶν τριῶν ἐν τρυβλίῳ ἄγοντι πεντήκοντα δραχμὰσ ἀργυρῷ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 1440)
τῷ δ’ ὑστέρῳ ἔτει ἀφικομένου τοῦ Φιλώνδου ἐκ τῆσ Μακεδονίασ ἄγοντοσ τὰ ξύλα, ἀποδημοῦντοσ τούτου παρὰ βασιλεῖ, καὶ προσελθόντοσ τῷ πατρὶ τῷ ἐμῷ καὶ κελεύοντοσ τὸ ναῦλον τῶν ξύλων παρασχεῖν, ἵνα διαλύσῃ τὸν ναύκληρον, καθάπερ οὗτοσ ἐδεήθη ὅτε ἐξέπλει τοῦ πατρὸσ καὶ συνέστησε τὸν Φιλώνδαν, προσαγαγὼν πρὸσ τὴν τράπεζαν ὁ πατὴρ ἐκέλευσε δοῦναι Φορμίωνα τὸ ναῦλον τῶν ξύλων, χιλίασ ἑπτακοσίασ πεντήκοντα.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Τιμόθεον ὑπὲρ Χρέως 34:1)
ἡ δὲ τῶν ποιητῶν τέχνη μάλα αὐθάδησ καὶ ἀνεπίληπτοσ, ἄλλωσ τε Ὁμήρου, τοῦ πλείστην ἄγοντοσ παρρησίαν, ὃσ οὐχ ἕνα εἵλετο χαρακτῆρα λέξεωσ, ἀλλὰ πᾶσαν τὴν Ἑλληνικὴν γλῶτταν διῃρημένην τέωσ ἀνέμιξε, Δωριέων τε καὶ Ιὤνων, ἔτι δὲ τὴν Ἀθηναίων, εἰσ ταὐτὸ κεράσασ πολλῷ μᾶλλον ἢ τὰ χρώματα οἱ βαφεῖσ, οὐ μόνον τῶν καθ’ αὑτόν, ἀλλὰ καὶ τῶν πρότερον, εἴ πού τι ῥῆμα ἐκλελοιπόσ, καὶ τοῦτο ἀναλαβὼν ὥσπερ νόμισμα ἀρχαῖον ἐκ θησαυροῦ ποθεν ἀδεσπότου διὰ φιλορρηματίαν, πολλὰ δὲ καὶ βαρβάρων ὀνόματα, φειδόμενοσ οὐδενὸσ ὅ,τι μόνον ἡδονὴν ἢ σφοδρότητα ἔδοξεν αὐτῷ ἔχειν·
(디오, 크리소토모스, 연설, Ὀλυμπικὸσ ἢ περὶ τῆσ πρώτησ τοῦ θεοῦ ἐννοίας 85:1)
στρατεύσαντοσ δ’ εἰσ τὴν Συρίαν αὐτοῦ καὶ κατὰ τὰσ παρατάξεισ τοὺσ μὲν μισθοφόρουσ προτιμῶντοσ καὶ τάττοντοσ εἰσ τὰ δεξιὰ μέρη, τοὺσ δ’ ἐγχωρίουσ ἀτιμότερον ἄγοντοσ καὶ τὸν εὐώνυμον τόπον ἀπονέμοντοσ τῆσ φάλαγγοσ, οἱ μὲν Αἰγύπτιοι διὰ τὴν ὕβριν παροξυνθέντεσ καὶ γενόμενοι τὸ πλῆθοσ πλείουσ τῶν εἴκοσι μυριάδων ἀπέστησαν καὶ προῆγον ἐπ’ Αἰθιοπίασ, κεκρικότεσ ἰδίαν χώραν ἑαυτοῖσ κατακτᾶσθαι·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 67 3:1)
πρῶτοι γὰρ Ἑλλήνων οὗτοι περαιωθέντεσ τὸν Ιὄνιον κόλπον ᾤκησαν Ἰταλίαν, ἄγοντοσ αὐτοὺσ Οἰνώτρου τοῦ Λυκάονοσ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 11 3:1)
οἱ δ’ εἰσ τὴν Ἀσίαν περαιωθέντεσ τῆσ περὶ τὸν Ἑλλήσποντον παραλίου πολλὰ χωρία κατέσχον καὶ τῶν παρακειμένων αὐτῇ νήσων ἄλλασ τε συχνὰσ καὶ τὴν νῦν καλουμένην Λέσβον, ἀναμιχθέντεσ τοῖσ ἐκ τῆσ Ἑλλάδοσ στέλλουσι τὴν πρώτην ἀποικίαν εἰσ αὐτὴν ἄγοντοσ Μάκαροσ τοῦ Κριάσου.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 18 1:2)
ὡσ δὲ Φίλιστοσ ὁ Συρακούσιοσ ἔγραψε, χρόνοσ μὲν τῆσ διαβάσεωσ ἦν ἔτοσ ὀγδοηκοστὸν πρὸ τοῦ Τρωικοῦ πολέμου, ἔθνοσ δὲ τὸ διακομισθὲν ἐξ Ἰταλίασ οὔτε Σικελῶν οὔτε Αὐσόνων οὔτ’ Ἐλύμων, ἀλλὰ Λιγύων, ἄγοντοσ αὐτοὺσ Σικελοῦ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 22 6:1)
ὀλίγοισ δ’ ὕστερον ἔτεσι μετὰ τοὺσ Ἀρκάδασ ἄλλοσ εἰσ Ἰταλίαν ἀφικνεῖται στόλοσ Ἑλληνικὸσ ἄγοντοσ Ἡρακλέουσ, ὃσ Ἰβηρίαν καὶ τὰ μέχρι δυσμῶν ἡλίου πάντα χειρωσάμενοσ ἧκεν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 34 1:1)
εἰπόντοσ δὲ τοῦ Ῥώμου τοσοῦτον εἰδέναι μόνον κατὰ πύστιν τοῦ τρέφοντοσ, ὅτι σὺν ἀδελφῷ διδύμῳ ἐκτεθείη βρέφοσ εἰσ νάπην εὐθὺσ ἀπὸ γονῆσ καὶ πρὸσ τῶν νομέων ἀναιρεθεὶσ ἐκτραφείη, βραχὺν ἐπισχὼν χρόνον εἴτε ὑποτοπηθείσ τι τῶν ἀληθῶν εἴτε τοῦ δαίμονοσ ἄγοντοσ εἰσ τοὐμφανὲσ τὸ πρᾶγμα λέγει πρὸσ αὐτόν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 81 6:2)
ὧν οἱ μὲν μετ’ Αἰνείου συναναστάντεσ ἐκ τῆσ Ἀσίασ εἰσ τὴν Εὐρώπην ἐν τῇ Λατίνων γῇ πόλιν ᾤκισαν, οἱ δ’ ὕστερον ἐξ Ἄλβασ ἀναστάντεσ Ῥωμύλου τὴν ἀποικίαν ἄγοντοσ ἐν τοῖσδε τοῖσ τόποισ ἱδρύσαντο τὴν ὑφ’ ἡμῶν ἐκλειπομένην.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 80 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION