헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

εἰ δέ τισ ἀγνοεῖ ταῦθ’ ὅπωσ ἔχει, ἐγὼ σαφέστερον αὐτὰ πειράσομαι διορίσαι τῷ λόγῳ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 951)
πότερον οὖν ἡμεῖσ Ἀντώνιον ψηφιζόμεθα εἶναι πολέμιον, ἢ Ἀντώνιοσ ἡμᾶσ ἤδη πολεμεῖ, καὶ ὁ δήμαρχοσ ἡμῶν ἔτι ἀγνοεῖ, μέχρι ἄρα Δέκμου πεσόντοσ ἥ τε χώρα τοσήδε οὖσα καὶ ὅμοροσ ἡμῖν καὶ ἐπὶ τῇ χώρᾳ ὁ Δέκμου στρατὸσ ἐσ τὰσ καθ’ ἡμῶν ἐλπίδασ Ἀντωνίῳ προσγένηται.
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 8 5:5)
ἔστω δὲ ὁ λόγοσ εἰσ τὰ τῆσ γνώμησ ἔτι τὸ εἰκόσι χρῆσθαι σεμνότητα καὶ ἀξίωμα ἔχοντα τὸν λόγον ἐργάζεται, ὥσπερ ἐν θαλάττῃ πνεῦμα ἀκατάστατον ὡσ ἂν τύχῃ κινούμενον, καὶ πάλιν ὥσπερ σκηπτὸσ ἢ χειμάρρουσ ἅπαν τοῦτο τὸ πρᾶγμα εἰσ τὴν πόλιν εἰσέπεσεν, καὶ ἑτέρωθι πάλιν ἐπεὶ ὅτι γε ὥσπερ περίοδοσ ἢ καταβολὴ πυρετοῦ ἢ ἄλλου τινὸσ κακοῦ καὶ τῷ πάνυ πόρρω δοκοῦντι νῦν ἀφεστάναι προσέρχεται οὐδεὶσ ἀγνοεῖ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ σεμνότητοσ. 15:3)
καὶ μὴν ὅτι μὲν τὸ μέλλον ἄδηλον ἅπασιν ἀνθρώποισ οὐδεὶσ ἀγνοεῖ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ὑπὲρ τῆσ πρὸσ Λακεδαιμονίουσ εἰρήνης 4:5)
εἰ δ’ ὅτι μηδεὶσ νῦν πόλεμοσ πάρεστι, φλυαρίαν τισ ἡγεῖται ταῦτα, αὐτὸσ ἀγνοεῖ ληρῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 15:3)
οὐδεὶσ γὰρ ταῦτά γε Ἑλλήνων οὐδὲ βαρβάρων ἀγνοεῖ, ἥκιστα δὲ ὑμεῖσ, ὅσῳ καὶ παιδείᾳ πλεῖστον ἁπάντων προέχετε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδιακός 18:4)
καὶ μὴν ὅ γε εἰδὼσ τί δεῖ λέγειν οἶδε τί δεῖ σιωπῆσαι καὶ πότ’ ἄμεινον εἰπεῖν καὶ πότ’ ἐᾶσαι, ὥσπερ καὶ ὅστισ οἶδε πότε πλεῖν καιρὸσ, οὐκ ἀγνοεῖ καὶ πόθ’ ὁρμεῖν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 95:15)
οὐδεὶσ γάρ ἐστιν ὅστισ ἃ προσήκει πράττειν εἰπεῖν εἰδὼσ ἃ προσήκει πράττειν ἀγνοεῖ, οὐδὲ ὅστισ ἀγνοῶν ἃ προσήκει πράττειν εἰπεῖν ἔχει.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 96:5)
καὶ μὴν ὅ γε εἰδὼσ ἑτέρῳ τί πρακτέον οἶδε καὶ τί αὑτῷ δή που, ὥσπερ γε καὶ ὅστισ διψῶντα ἕτερον παύειν ἑαυτὸν οὐκ ἀγνοεῖ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 96:6)
καὶ μὴν οὐδ’ ἐκεῖνό γε οὔτε Πλάτωνα λαθεῖν εἰκὸσ ἦν οὔτε τῶν ἄλλων οὐδεὶσ ἀγνοεῖ δή που ὅτι ἡ τῶν λαμπρῶν καὶ μεγάλων ἀνδρῶν εὐδοξία καὶ μνήμη χωρὶσ τῆσ εἰσ τὸ παρὸν φιλοτιμίασ καὶ πρὸσ τὰσ ὕστερον τύχασ ἀποθήκην ἔχει ταῖσ πόλεσι, καί τινεσ ἤδη διὰ τὸν δεῖνα καὶ τὸν δεῖνα τῶν παλαιῶν ἐπιείκειάν τιν’ εὑρ́οντο ἐν ταῖσ συμφοραῖσ, ὅπερ καὶ τοῖσ Ἀθηναίοισ αὐτοῖσ ὑπάρξαι δοκεῖ πολλάκισ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 189:7)
ὅτι μὲν μικρά τισ ἔσται καὶ φαύλη καὶ τοῦ μηδενὸσ ὡσ εἰπεῖν ἀξία ἡ παρὰ τούτων αὕτη συντέλεια καὶ σπουδὴ οὐδεὶσ ἀγνοεῖ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 7:6)
ἀγνοεῖ γὰρ ὁ ἐρῶν ὅτι οὐχ ὁ αὐτὸσ λόγοσ αὐτοῖσ ἐπὶ τὴν προθυμίαν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 98:2)
ἀγνοεῖ μὲν οὖν πᾶσ ὁ μοχθηρὸσ ἃ δεῖ πράττειν καὶ ὧν ἀφεκτέον, καὶ διὰ τὴν τοιαύτην ἁμαρτίαν ἄδικοι καὶ ὅλωσ κακοὶ γίνονται·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 18:2)
τὸ δ’ ἀκούσιον βούλεται λέγεσθαι οὐκ εἴ τισ ἀγνοεῖ τὰ συμφέροντα·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 19:1)
ἀλλ’ ὁμολογοῦντεσ περὶ τοῦ πράγματοσ, περὶ δὲ τοῦ ποτέρωσ δίκαιον ἀμφισβητοῦσιν ὁ δ’ ἐπιβουλεύσασ οὐκ ἀγνοεῖ, ὥστε ὃ μὲν οἰέται ἀδικεῖσθαι, ὃ δ’ οὔ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 114:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION