헬라어 문장 내 검색 Language

Ἐπὶ δὲ τὸ λευκότερον , χροιῇ μὲν λευκόχλωροι, γνώμῃ δὲ φαιδρότεροι· σιτίων ἄρξασθαι μὲν ὀκνηροὶ, ἐμφαγεῖν δὲ οὐκ ἀγενεῖσ, πέψαι Ῥηί̈διοι τῶν πρόσθεν μᾶλλον· διαχωρέουσι λευκὰ, ξηρὰ, ἀργιλώδεα · οὐρέουσι ξανθὰ, ὠχρὰ, κροκοειδέα.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.327)
τοῖσ γὰρ οὕτω τελευτῶσιν ἀθάνατόν τε τὴν ψυχὴν καὶ τὴν ἐν ἀγαθοῖσ αἴσθησιν αἰώνιον παραμένειν, τοὺσ δὲ ἀγενεῖσ καὶ τῆσ ἑαυτῶν σοφίασ ἀπείρουσ ἀγνοοῦντασ φιλοψυχεῖν καὶ πρὸ τοῦ δι’ ἀρετῆσ τὸν ἐκ νόσου θάνατον αἱρεῖσθαι.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον α. 911:4)
ἄκυρα γοῦν τὰ γένη ποιήσαντεσ, ἐξ ὧν κατὰ διαδοχὰσ οἱ ἀρχιερεῖσ ἀπεδείκνυντο, καθίστασαν ἀσήμουσ καὶ ἀγενεῖσ, ἵν’ ἔχοιεν συνεργοὺσ τῶν ἀσεβημάτων·
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον δ. 172:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION