헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ὁ μὲν οὕτωσ εἶπεν, Ἀντωνίῳ τε θαρρῶν ὡσ ἀγαθῷ τὴν φύσιν καὶ μόνα τὰ ἐν μέσῳ δεδιώσ·
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 14 9:5)
οὐ γὰρ Κῦρον ἐγκωμιάσαι προῄρηται οὐδὲ μέλει αὐτῷ ὃν τρόπον ἐπαιδεύθη ὁ Κῦροσ ἢ ἐτράφη, ἀλλ’ ἐπειδὴ ἐν ἤθει προάγει τὸν λόγον, ὑπογραφῇ κέχρηται ὁποῖόν τινα δεῖ εἶναι τὸν ἀγαθὸν ἄνδρα καὶ τίνι τροφῇ καὶ τίνι παιδείᾳ χρῆσθαι, καὶ ὁποῖον μὲν δεῖ εἶναι ἔτι ἐν παιδίοισ ὄντα, ὁποῖον δὲ ἐπειδὰν μειράκιόν τισ γένηται, τίνα δὲ ἔργα καὶ ἐπιτηδεύματα προσήκοντα τῷ καλῷ τε καὶ ἀγαθῷ ἀνδρί, ὁ δὲ Κῦροσ ἄλλωσ ὄνομά ἐστιν αὐτῷ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ ἠθῶν. 6:14)
τὰ δὲ ῥήματα οὕτω πωσ εἶχεν, ἐπ’ ἀγαθῷ μὲν τῷ βασιλεῖ, ἐπ’ ἀγαθῷ δὲ καὶ ἀμφοτέροισ τοῖσ βασιλεῦσιν, ὣσ δὲ καὶ ἡμῖν ἅπασιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι ε# 10:10)
ἀλλ’ οἶμαι ἅμα μὲν τοῖσ εἰρημένοισ κατ’ ἐκείνων λόγοισ αἰσχυνθεὶσ, ἅμα δ’ ἡττηθεὶσ τῆσ ἀληθείασ, οὐ κακῷ τὸ κακὸν, οὐ μὴν καλῶσ γ’ ἰάσατο, μᾶλλον δ’ ἀγαθῷ τὸ κακὸν ἐξήλεγξε, τῷ γ’ Ἀριστείδῃ τὰ πρέποντ’ ἀποδούσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 159:8)
τὸ δὲ ταῖσ διαφθοραῖσ ταύταισ νομίζειν ἐνεῖναί τι χρηστὸν ἢ κεχαρισμένον παραπλήσιόν ἐστιν ὥσπερ ἂν εἰ κἀν τοῖσ σώμασι τοὺσ μὲν φθόῃ κάμνοντασ καὶ τοὺσ ὑδεριῶντασ καὶ τοὺσ ἀλφοῖσ ἢ λέπρᾳ ποικίλουσ, τούτουσ μὲν ὡσ ἥδιστα κατεσκευάσθαι φάσκοιμεν καὶ πολλοὺσ ἐπιθυμητὰσ ἔχειν, οἷσ οὐδ’ ἀπαντῆσαι πρῶτον οὐδ’ ἂν εἷσ δέξαιτο, τοὺσ δ’ ὁμοῦ τῷ τῆσ ὑγιείασ ἀγαθῷ καὶ πρὸσ ἔσχατα κάλλουσ τετιμημένουσ ἔλαττον ἔχειν τούτων πειθοίμεθα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Κατὰ τῶν ἐξορχουμένων 8:6)
ὁμοίωσ δ’ οὐδὲ τὸ κοινὸν ἀγαθὸν οὔτε αὐτὸ ἀγαθόν ἐστι καὶ γὰρ ἂν μικρῷ ὑπάρξαι ἀγαθῷ οὔτε πρακτόν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 1 107:3)
‐ πάντα δὲ ταῦτα τῷ ἀγαθῷ ὑπάρχει πρὸσ αὑτόν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 136:2)
ἴσωσ οὖν ἔστιν ἃ δεῖ τῷ χρησίμῳ, ἄλλα δὲ τῷ ἀγαθῷ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 217:1)
αἴτιον δ’ ὅτι ἀεὶ ἥδιον ἑαυτὸν θεωρεῖν ἐν τῷ βελτίονι ἀγαθῷ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 244:3)
οὐ γὰρ τὰ ἁπλῶσ ἀγαθὰ κἀκείνοισ ἀγαθὰ ἐστί, τῷ δ’ ἀγαθῷ ἀγαθά.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 8 61:3)
ἐγὼ δ’ ἔκλεπτον ἐπ’ ἀγαθῷ γε τῇ πόλει.
(아리스토텔레스, Episode 1:38)
καὶ εἰ μὲν ἀπολελυμέναι ἀλλήλων, τῶν μὲν οὐκ ἔσται ἐπιστήμη τὰ δ’ οὐκ ἔσται ὄντα λέγω δὲ τὸ ἀπολελύσθαι εἰ μήτε τῷ ἀγαθῷ αὐτῷ ὑπάρχει τὸ εἶναι ἀγαθῷ μήτε τούτῳ τὸ εἶναι ἀγαθόν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 70:2)
ἐπιστήμη τε γὰρ ἑκάστου ἔστιν ὅταν τὸ τί ἦν ἐκείνῳ εἶναι γνῶμεν, καὶ ἐπὶ ἀγαθοῦ καὶ τῶν ἄλλων ὁμοίωσ ἔχει, ὥστε εἰ μηδὲ τὸ ἀγαθῷ εἶναι ἀγαθόν, οὐδὲ τὸ ὄντι ὂν οὐδὲ τὸ ἑνὶ ἕν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 71:1)
ἔτι ᾧ μὴ ὑπάρχει ἀγαθῷ εἶναι, οὐκ ἀγαθόν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 71:3)
ἀνάγκη ἄρα ἓν εἶναι τὸ ἀγαθὸν καὶ ἀγαθῷ εἶναι καὶ καλὸν καὶ καλῷ εἶναι, <καὶ> ὅσα μὴ κατ’ ἄλλο λέγεται, ἀλλὰ καθ’ αὑτὰ καὶ πρῶτα·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 71:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION