헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

οὓσ μὴ νομίζετ’ ἐμὲ θεωρήσοντασ ἥκειν, ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον ὑμᾶσ εἰσομένουσ, εἰ μὴ μόνον εὖ νομοθετεῖν ἐπίστασθε, ἀλλὰ καὶ κρίνειν τὰ καλὰ καὶ τὰ μὴ καλὰ δύνασθε, καὶ εἰ τιμᾶν ἐπίστασθε τοὺσ ἀγαθοὺσ ἄνδρασ, καὶ εἰ θέλετε κολάζειν τοὺσ ὀνείδη τὸν ἑαυτῶν βίον τῇ πόλει κατασκευάζοντασ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1181)
ἐπειδὴ γὰρ ἐπιχειροῦσι φιλοσόφων ἀνδρῶν μεμνῆσθαι καὶ καταφεύγειν ἐπὶ τοὺσ εἰρημένουσ ἐν τῷ μέτρῳ λόγουσ, θεωρήσατε ἀποβλέψαντεσ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, εἰσ τοὺσ ὁμολογουμένωσ ἀγαθοὺσ καὶ χρηστοὺσ ποιητάσ, ὅσον κεχωρίσθαι ἐνόμισαν τοὺσ σώφρονασ καὶ τῶν ὁμοίων ἐρῶντασ, καὶ τοὺσ ἀκρατεῖσ ὧν οὐ χρὴ καὶ τοὺσ ὑβριστάσ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1412)
ὅπου γὰρ τοὺσ ὄντωσ ἄνδρασ ἀγαθούσ, οἷσ πολλὰ καὶ καλὰ σύνισμεν ἔργα, τοὺσ καθ’ ἑαυτῶν ἐπαίνουσ ἐὰν λέγωσιν, οὐ φέρομεν, ὅταν ἄνθρωποσ αἰσχύνη τῆσ πόλεωσ γεγονὼσ ἑαυτὸν ἐγκωμιάζῃ, τίσ ἂν τὰ τοιαῦτα καρτερήσειεν ἀκούων;
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 241 1:3)
καὶ ἐδέοντο οἱ πεμφθέντεσ, οὐκ ἐπαινοῦντεσ μὲν τὸ πεπραγμένον οὑ̓ γὰρ ἐθάρρουν ἐν φίλοισ Καίσαροσ̓, γενόμενον δ’ ἐνεγκεῖν ἀξιοῦντεσ ἐλέῳ τε τῶν δεδρακότων αὐτὸ οὐ κατὰ μῖσοσ, ἀλλ’ ἐπ’ εὐνοίᾳ τῆσ πατρίδοσ καὶ οἴκτῳ τῆσ πόλεωσ κεκενωμένησ στάσεσιν ἤδη συνεχέσιν, εἰ καὶ τοὺσ ὑπολοίπουσ ἀγαθοὺσ ἄνδρασ ἡ μέλλουσα στάσισ διολέσει.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 17 6:4)
ἢ Καῖσαρ μὲν ἱερὸσ καὶ ἄσυλοσ, ὅτῳ ταῦτα οὐχ ἑκόντεσ, ἀλλ’ ὑπ’ ἀνάγκησ οὐδὲ πρὶν ἐπελθεῖν αὐτὸν ἐσ τὴν πατρίδα σὺν ὅπλοισ καὶ τοσούσδε καὶ τοιούσδε ἀγαθοὺσ πολίτασ κατακανεῖν, ἐθέμεθα·
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 19 3:8)
ὃ δὲ τρίτον ἄν τισ φαίη τοῦ πολέμου σχῆμα, τὸ τοῖσ προτέροισ ἐπιβουλεύσασιν ἀντεπελθεῖν αὐτοὺσ, ἐλευθερίᾳ μὲν τῇ τῶν ἀρχόντων, δικαιοσύνῃ δὲ τῇ τῶν ἀμυνομένων χρωμένουσ, τοῦτ’ οὖν ἡ πόλισ ἐσκέψατο καὶ ὑπὲρ αὑτῆσ καὶ ὑπὲρ τῶν ἄλλων Ἑλλήνων ἐπιδεῖξαι τοῖσ βαρβάροισ, ὅτι οὐκ ἐπ’ ἐκείνοισ ἐστὶν, ὅταν ἥκωσι, ποιεῖν ἀγαθοὺσ τοὺσ Ἕλληνασ, οὐδ’ ἀνάγκησ τύχῃ ταῦτα πέπρακται σφίσιν, ἀλλὰ τῷ προτέρουσ ἄρχειν μὴ καλῶσ ἔχειν ἡγεῖσθαι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 60:6)
οὐ γὰρ ἐξ εὐπατριδῶν ἔσεσθαι τὸν ἀεὶ πρῶτον δυνάμενον καὶ δεύτερον τὸν δεύτερον καὶ τὴν ἄλλην τάξιν ὡσαύτωσ, ἧσ ἂν ἕκαστοσ ἀξίασ ᾖ, ταύτην σχήσειν, ἅτε οὐ λόγων, ἀλλ’ ἔργων ἐνταῦθα κρινόντων τοὺσ ἀγαθούσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 24:7)
ὥσπερ οἶμαι καὶ τοὺσ ἀγαθοὺσ χρηματιστὰσ ὁρῶμεν οὐκ εἰ μὴ πλείω τὰ ὄντα ποιῆσαι δυνήσονται, καὶ τοῖσ ἀρχαίοισ ἑκόντασ βλαπτομένουσ, ἀλλ’ ἐπιχειροῦντασ μὲν ἐάν τι περιῇ, μὴ φιλονεικοῦντασ δὲ ἐάν τι κωλύῃ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ ἐναντίον 11:13)
καλὸν γὰρ οἶμαι κἀν τοῖσ ὅπλοισ νικᾶν, καὶ ναυμαχοῦντασ τρόπαια ἱστάναι ἔχει φιλοτιμίαν καὶ τῆσ ἐπὶ τοῖσ τοιούτοισ σπουδῆσ οὐκ ἄξιον τοὺσ ἀγαθοὺσ ἄνδρασ ἐξίστασθαι, ὧν καὶ οἱ ὑμέτεροί ποτε ὄντεσ πρόγονοι μεγάλην εἰκότωσ καὶ θαυμαστὴν δικαίωσ δόξαν ἐκτήσαντο.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδιακός 4:11)
ὅλωσ δὲ ὥσπερ τὸν χρυσὸν ἡ βάσανοσ δείκνυσιν, οὕτω τοὺσ ἄνδρασ τοὺσ ἀγαθοὺσ κρίνουσιν αἱ συμφοραί·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδιακός 10:3)
οὗ μὲν γὰρ διδακταῖσ εἶπεν ἀρεταῖσ, προσέθηκεν ἀνθρώπων, οὗ δὲ τὴν φύσιν πρεσβεύει, κατὰ δαίμονα, τούτουσ εἶναι τοὺσ τῷ ὄντι ἀγαθοὺσ καὶ σοφούσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 27:12)
"οὐδὲν μὴν κωλύει καὶ ἐν τούτοισ ἀγαθοὺσ ἄνδρασ ἐγγίγνεσθαι, καὶ σφόδρα γε ἄξιον ἄγασθαι τῶν γιγνομένων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 86:2)
οὐ τοίνυν οὐδ’ ὁπλίτασ ἀγαθοὺσ, οὐδὲ συλλήβδην εἰπεῖν ἄνδρασ ἀγαθοὺσ καὶ λυσιτελοῦντασ ἑαυτοῖσ οὐκ ἂν οὕτω βραχὺσ καιρὸσ ἤρκεσε ποιῆσαι, ἀλλ’ ὥσπερ οἱ γεωργοὶ πολλοστῷ μηνὶ τῶν σπερμάτων τὴν ἐπικαρπίαν κομίζονται καὶ οὐχ ἅμα τῷ καταβαλεῖν, οὕτω κἀκείνουσ Μιλτιάδησ παλαιαῖσ ὁμολογίαισ κατειληφὼσ εἶχεν ἐν τῷ καιρῷ χρησίμουσ, οὐκ ἐπὶ τῆσ χρείασ λαμβάνοντασ τὰ μαθήματα ‐ αἰσχρῶσ γὰρ ἂν οὕτω γε ὁ χορὸσ ἠγωνίσατο αὐτῷ ‐ , ἀλλ’ ἐπὶ τῆσ ἐξουσίασ εἰσ τὴν χρείαν ἠσκημένουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 48:8)
κἀκείνουσ πλὴν ὅσον οὐ δαίμονασ, ἀλλὰ δαιμονίουσ καλῶν, θαρρούντωσ ἂν ἔχοισ λέγειν, ὑποχθονίουσ τινὰσ φύλακασ καὶ σωτῆρασ τῶν Ἑλλήνων, ἀλεξικάκουσ καὶ πάντα ἀγαθοὺσ, καὶ ῥύεσθαί γε τὴν χώραν οὐ χεῖρον ἢ τὸν ἐν Κολωνῷ κείμενον Οἰδίπουν, ἢ εἴ τισ ἄλλοθί που τῆσ χώρασ ἐν καιρῷ τοῖσ ζῶσι κεῖσθαι πεπίστευται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 56:10)
εὑρήσεισ γὰρ οὔτε τοὺσ ἡνιόχουσ τοὺσ ἀγαθοὺσ ἅπαντα νικῶντασ ἐφεξῆσ οὔτε ταῦτ’ ἐπαγγελλομένουσ, οὔτε τοὺσ ἵππουσ αὐτοὺσ ὥσπερ ἐπὶ ῥητοῖσ θέοντασ, ἀλλὰ καὶ τὰσ τοῦ Μιλτιάδου καὶ τὰσ τοῦ Κίμωνοσ ἵππουσ ἀρίστασ γενέσθαι δοκούσασ οὐχ ἅπαντασ τοὺσ ἀγῶνασ ἀνῃρημένασ, οὐδὲ ἅπαντα ὃν ἔζων συνεχῶσ νικώσασ χρόνον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 140:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION